Just Daimy 2

Shoppen

Today: Donderdag

Vandaag ga ik met Kyra, Kiki en Leyla shoppen. We gaan een top outfit scoren voor het schoolfeest (dat morgen al is).

Oja, jullie denken natuurlijk: En hoe zit het dan met The Voice Kids? Nou, toen ik thuis kwam zat mijn moeder dus doodnormaal op de bank. Ik stormde op haar af. "MÁM!" Gilde ik. "Heb jij me opgegeven voor The Voice Kids!?" Mijn moeder glimlachte en zei: "Vind je het leuk? Je bent door de voorrondes heen!" "Ik had toch gezegd dat ik niet mee wilde doen?" Zei ik. Mijn moeder knikte. Uiteindelijk heeft ze me toch overgehaald. Ik kan het nog steeds niet geloven: IK GA MEEDOEN AAN THE VOICE KIDS!!!

Maar oké, ik ga vandaag dus met Kyra, Kiki en Leyla shoppen. De bel gaat, ik doe open. "Hey Kiek!" Zeg ik en laat haar binnen. Meteen gaat de deurbel weer. Daar is Leyla. "Heeeeeey!" Zeg ik overdreven. Ik loop samen met Kiki en Leyla naar mijn kamer. "Wauw, jou kamer is zó vet!" Gilt Kiki. "Ja, inderdaad, kijk al die 1D posters!" Gilt Leyla. Ik giechel en vraag: "Wie vinden jullie het leukst?" "SOWIESO HARRY" "ZAYN NATUURLIJK" Schreeuwen ze tegelijk. We barsten in lachen uit. Na een hele discussie over wie nou het perfectst is, belt Kyra eindelijk aan. We rennen naar beneden en doen open.

Twaalf winkels later staan we met zijn allen in de CoolCat jurkjes te passen. "Awh dat jurkje staat je zo mooi!" Zegt Kiki. Ik bloos. "Hihi, thanks!" Ik kijk naar Leyla. Ze heeft een felroze jurkje aan, met allemaal goude bloemetjes erop. "Wauw, je bent prachtig!" Zeg ik. Kyra kijkt me aan. Snel zeg ik: "OMG Kyr, dat jurkje staat je zo cute!" Ze lacht. "Écht?" Vraagt ze onzeker. "JAAAH!!!" Gillen we alle drie. We liggen in een deuk. "Nou ik denk dat iedereen zijn perfecte outfit heeft gevonden!" Zeg ik blij. Kyra zucht. "Pfff... Zoveel winkels bezocht en dan slagen we allemaal in een keer! Haha!" Kyra heeft gelijk, haha. Ik trek mijn jurkje uit en doe mijn eigen kleding weer aan. Opeens gaat er een schok door me heen. Kyra doet haar jurkje niet uit, nee, ze houd hem aan! Over haar jurkje doet ze haar normale kleding. Ik wil net gaan gillen, maar Kyra houd haar hand voor mijn mond en sist: "Je houd je mond!" Ik ben helemaal verbaasd. Ik wist niet dat Kyra dingen steelde! De anderen zien het ook en zijn net zo verbaasd als ik. We kijken elkaar aan met de 'als dit maar goed gaat' blik. Als we allemaal omgekleed zijn, lopen we het kleedhokje uit. Kyra is knalrood. Kiki, Kyra en ik lopen naar de kassa en rekenen af, terwijl Kyra op ons wacht. Als we klaar zijn lopen we naar de uitgang. Ik fluister: "Kyr, wat doe je in hemelsnaam!?" Ze geeft geen antwoord. Ik vind dit echt niks voor Kyra. Ze heeft nog nooit iets gestolen. Tenminste, voor zo ver ik weet. 'PIEPPIEPPIEP' Het alarm gaat af. Er gaat een schok door me heen. Uit een deur achterin de winkel komt een beveiliger. "Zo, lopen jullie maar even mee." Zegt hij. Met z'n vieren lopen we met de man mee. Leyla, Kiki en ik zijn helemaal paars, maar Kyra laat nog steeds niks merken. We zitten in een kleine kamer. De man vraagt of we onze jassen even uit willen trekken. Een voor een doen we wat hij zegt, behalve Kyra. Hij pakt mijn jas aan, doorzoekt hem en controleert of er niks in mijn kleding zit. Mijn hart klopt supersnel, ook al heb ik niks gestolen. De man knikt en geeft mijn jas terug. Ik zucht van opluchting. Hij doet het zelfde bij Kiki en Leyla. Zij zijn gelukkig ook onschuldig, maar nu is Kyra. "Trek je jas maar uit." Zegt de man. Kyra schud. "Trek je jas uit!" Zegt hij nu boos. We kijken toe hoe Kyra haar jas langzaam uittrekt. De man ziet de jurk en zegt: "Zo, jongedame. Diefstal hè. Blijf jij maar hier. We gaan je ouders even bellen. Meiden jullie mogen weg." Wij gaan weg en Kyra blijft alleen achter...