ÜVEY SEVGİLİM!

2. BÖLÜM

Dün Yalın ile konuşmamız iyi geçmişti. Fakat Yalın hâlâ benden hoşlanıyor, bende ondan. Biz birimizi çok seviyoruz. Ve birbirimizi bırakmayacağımızı da biliyoruz. Sadece ondan bir gün ayrı kalabildim. O zamanda Yalın'a çok sinirliydim. Unutmaya çalışıyordum derken yine yenilgeye uğradım. Kısacası tek başıma yapamıyorum. Yalın'ı çok seviyorum! Olay bu. Ama bizim kaderimizde hep böylesi meşhur. Hiçbir şekilde olay yaşamadan ãşk yaşayamıyoruz. Hep bir engeller çıkıyor karşımıza. O engelleri aşmakla meşgul oluyoruz. Bunun için aşkımız hep darmadağın oluyor, ama yine de pes etmiyoruz. Fakat böyle bir olayın başımıza geleceğini hiç düşünmemiştim. Benim tahminimce bizim aşkımızda nazar var. Ve herkes bizi kıskanıyorlar. Biz bunun farkındayız. Geçen gün Ece'de aynısını söylemişti. Okulda bir takım egolu kızlar sürekli bizi konuşuyorlarmış, çekemiyorlar bizi.

***

Okulun bankında oturuyordum. Yanıma Selin gelmişti.
- Haftasonu ne yaptın? Güzel gecti mi?
-Hayır, birçok dertle uğraştım. DEDİM.
-Aynen kanka ya. Annemle tartıştık okul yüzünden. Neymiş efendim beni okuldan alacakmış! Bende ona dedimki; "Sen onu rüyanda görürsün!" Dedim ve sonrada teyzemlere gittim. Haftasonumu orada geçirdim.
-Desene hep şu anneler!! Neden senin okulunu değiştircekmiş?
-Bilmiyorum. Aklına kim,nerden şokmuşsa..

Hımm dermişçesine kafamı salladım. Ardından da ders zili çaldı ve sınıfa geçtik. Bugün icimde bir his vardı. Sanki güzel şeylerin olacağını gösteriyordu. Tahminim Yalın ile işlerimiz güzel gidecek. Sahi Yalın nerede?

Sınıfa girdiğimde herkes sessiz, aralarında birer çanta koymuşlar. Galiba sınav vardı. Hocadan bir ton azar işittikten sonra yerime geçtim.  Sınavda çıkan konuları bilmiyordum. Kısacası düşük alırdım.
Ardından zil çaldı ve sınıf bir an coştu. Nede olsa sınav olduk, stres atma sırası bizdeydi. Sıra arkadaşım Ece ile birlikte okulun bahçesine çıktık. Kapının önünde yine kalabalık ediyorlardı. Bir takım seviyesi düşük dozlu arkadaşlarım vardı. Onların içinden Ece'yi aldıktan sonra konuşmaya başladık. Haftasonu olan olayları anlattım. Resmen kız şoktaydı. Aslında haklıda bir yandan. Çünkü bu konu tam bir rezillik.
-Aman kimse duymasın. Sonra milletin ağzına sakız oluruz. Duydun mu beni Ece?
-Tamam ben söylemem merak etme! Ama insanı çok şok edici bir olay!
-Ece dedim!
-Tamam ya.
Yine havadan sudan topraktan felen konuşurken yanımızdan su misali birisi geçti. Döndüm ve baktım. Yanımızdan geçen Yalın idi. I love you♡♡ Kim bilir ne çözümler bulmaya çalışıyordur? Off. Şu çektiklerimize bak ya! Oldukça çok saçma. Boş işler ile mücadele ediyoruz.

-Aslında benim bir çözümüm var fakat annem kabul edermi  bilmiyorum. Sence nasıl bir fikir?

-Alya, iyi misin? Daha fikrinin ne olduğunu bile söylemedin.

-Haa. Doğru ya. Unutmuşum bir an işte. Bak şimdi. Hani annem Yalın'ı evlatlık almış ya. Şimdi geri reddetse, evlatlıktan silse bizim içinde onun içinde daha iyi olur. Çünkü biz Yalın ile birbirimizi seviyoruz. Ayrı kaldığımız her an kötü oluyoruz. Annemde en azından benim için üzülmez.

-Alya gerçekten bu fikri düşündün mü? Ben hiç sanmıyorum annenin böyle yapacağını. Bence hayal kuruyorsun.

-Off. Haklısın.

Zil çaldı. Ardından sınıfa gitmeden önce 2-3 çikolata almak için kentine gittik. Etrafımıza bakındığımızda herkes yavaş yavaş sınıfa gidiyordu. Tam çikolatayı alıp, sınıfa giderken Ece beni durdurdu ve sakin olmamı söyledi. Nedenini sorduğumda, bana her an sinirlenebilirsin dedi.
Ve Ece'nin işaret ettiği yere baktım. ..
Olamaz.. Böyle bir şey yapmaz Yalın. Gözlerime inanamıyorum. Bu neydi şimdi. Aldatmak mı? Ne denir buna!? Off. Başıma gelmeyen kalmadı ya!
Ardından sessizliği bozan yine bendim. Melisa ile kikir kikir kahkahalar atan, hayatından memnun Yalın'a bağırdım.
-Yalın!!!! Yalın!!!!

Düpedüz ayrılmamızı istiyor bu çocuk. Ben günlerdir kahrımdan öyleyim, beyefendi gitsin kızlarla fingirdeşsin! Artık yeter. Çünkü sürekli şu son zamanlar Yalın kendini benden soğumaya başlıyor. Ama el mi yamanmış, bey mi yamanmış görürüz.

-Alya! Noldu?

-Birde soruyor musun? Şu haline bak. Her gün ayrı ayrı kızla-
Daha sözümü bile bitirmeden Yalın hemen atılmıştı. Çünkü biliyordu oda, herkesin içinde rezil olacağını.

-Alya seninle birsey konuşmak istemediğimi daha öncede söylemiştim. İçimi dökecek birisini aradım. Oda en yakın arkadaşımın sevgilisi Gizem. Ne oldu şimdi? Sakın  kıskandığını söyleme! Öyle bişey olmaz, olamazda.

-Seninle her konuştuğum an, sinir krizi geçiriyorum. Olanlar aklıma geldikçe deliriyorum. Sen ise karşıma geçmiş,  benimle konuşmak istediğini söylüyorsun. Sence nasıl konuşabilirim? Zaten günlerce kafamı yoruyorum nasıl çare bulup, atlatırız diye. Sana bakarsakta keyif keyif ..
                              ♧♧♧