WHAT IF I DIDN'T (ON HIATUS)

WIID - CHAPTER 3

Sorry for the typo errors!

Not feeling well, but still. Hello! Sorry, ang tagal kong mag-update. Happy Reading, enjoy!

+++++++++++++++
WIIDChapter3 - Dream

Tumingin ako sa malaking salamin na nasa loob ng aking kwarto. I looked at my dress. It's a bloody red heart-shape dress. Mas lumalabas ang pagka-kulay gatas ng balat ko. Pero hindi naman ako masyadong maputi na pwede nang mapagkamalang bampira. Medyo lumalabas ng konti ang cleavage ko pero di naman masagwang tingnan kaya okay na iyon.

Naglagay rin ako ng eye makeup for my brown eyes to pop. At dark na lipstick. Bukod sa bb cream ay wala na akong inilagay pang iba. I already feel satisfied anyway.

Kinuha ko ang mataas kong sapatos at yun ang isinuot. Hindi naman bagay ang flat dahil magmumukha iyong out of place. Kumuha rin ako ng isa pang damit at isang sapatos. Kakailanganin ko iyon mamaya. Pati ang makeup kit na di ko madalas gamitin ay naidala ko. Nilagay ko iyon lahat sa isang bag. May maghahatid naman saakin so walang problema.

Tumingin ako ulit sa salamin. I stared at my reflection. I look so different today. Oh well. Napapalakpak ako. Gora na!

''Hassle, ano ba!'' Sigaw ng kaibigan kong si Levi habang hila-hila ko sa isang daan patungo kung saan nagaganap ang buhay tuwing saturday night.

Wala ng parking space na malapit kaya wala kaming nagawa kung hindi ang maglakad mula sa pinag-parkingan namin. Panay naman ang pagpupumiglas ni Levi sa hawak ko. Tumawa lamang ako sa inaasta nito.

''Saan ba tayo pupunta?'' Tanong niya ng maramdaman ata ang pagod at nagpatinod nalang. Wala naman na siyang magagawa pa.

''Basta! Wag kang mag-alala, sagot kita.'' Ngisi ko.

Hindi na siya nagtanong pa at ramdam ko ang pananahimik niya. Nakita ko na lamang ang pag-awang ng kanyang bibig ng nasa harap na kami ng isang high end bar.

''Sa isang bar? Hassle, papagalitan ako ni dad nito!'' Pagmamaktol niya.

''Pwede ba, Levi? Tama na muna ang acting okay? Wala tayo sa harap ng pamilya mo, wag ka munang magpabebe. Please?'' I said frustrated. I don't usually go to bars. But I feel so down today that I needed to unwind.

When she let out a heavy sigh. I already know her decision.

Napasulyap ako sa bar. Dito ang takbo namin tuwing friday or saturday night. Minsan lang naman at hindi naman madalas. Pag yumaya lang si Venice dahil iyon ang mahilig sa parties. O kaya pag kumpleto kaming magkakaibigan.

''Fine. Ngayon lang toh ha? Pero wala akong damit.'' Sabi niya habang isinuklay ang buhok gamit ang mga daliri.

Ofcourse, I'm ready for that!

''Teka lang.'' Sabi ko at hinanap sa bag ang dala kong gamit na maisusuot niya.

''You're so dead, Hassle.'' Aniya at umiling.

I let out a chuckle.

''Mas double dead ka kung sakali. Tsaka ano ka ba! I'm freeing you from misery, okay? Loosen up.''

She rolled her eyes at me but eventually smiled. It's either she understand me or she find me funny.

Or none of the above.

''Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala ka.'' Napailing siya.

Ngumiti ako. No, mali ka. It's the way other around. Dahil hindi ko alam ang gagawin ko kung wala kayo. I feel like I've been so lost.

''Ang drama mo! What are friends are for, diba?'' I winked at her. Nag high five kami nang magkasundo.

Napatingin ako sa cellphone ko ng tumunog iyon. Aist. Just in time! Kanina ko pa kayo tinatawagan.