bölüm 17

6 1 0
                                    

Yukarı çıktığım da kiyafetlerimi aradım ama yoktu sinirden dusunemiyordum  yaşlı teyzeyi  de yüz üstü bırakmıştım aşağıda bir daha inemezdim yüzüm yoktu .  Telefonumu aramaya başladım ama oda yoktuuuu kafayı yemek üzereydim aşağı inerek teyzeden telefon rica ettim evde ki telefonu kullanabilcegimi söylemişti ama hakkinin numarasını ezbere bilmiyordum ..
Yukarı öfkeyle tekrar çıktım . Cikmicaktim bu odadan o öküz gelene kadar ! 

Kapı çalınmıştı hakkı olmalıydı bu bekliyordum buraya gelmesi için ama  cikcagi yok gibiydi o cikmiyorsa ben önerim o zaman aşağı indim  beyefendi  benim yapmadığım kahvaltiyi yemekle meşguldü .
-hakkı !?
-efendim
-Ne efendim ya ne efendim telefonum neredee ??
-bende sakin olur musun lütfen
musun mu  birde lutfen yaşlı teyzeye olan saygisindandi bu sanirim.
-telefonumu ver dedim .
Teyze bize  bakıyordu deli gözlerle .
Hakkı ayağa kalktı kendini tutmaya çalışır gibi bir hali vardı bunu eminim su an teyze de anliyabiliyordu.  Yanıma geldi burun burun a olmak hisim gidiyordu  bir yanda nefretlikti bu adamda .
Çekildim en azından ben öyle sanıyordum kafamı tutarak  dudaklarimi dudaklarina bastırdı  öpmeye başladı ben nefessiz kaldigimi hissedebilmistim o an ..

Sonra bıraktı yoksa elinden kurtulmak güçtü doğrusu bu adam hucrelerimi yakiyordu resmen karistiriyordu kafamı. Birakmasaydi dusunemiyordum bile . Bana bakti uzunca sessizliği
-hadi gelin kahvaltıya
Diyerek yaşlı teyze bozmuştu o an aklıma gelmişti başka birinin burada olduğu utançtan yüzüm kıpkırmızı olmuştu yukarı cikmaliydim bir an önce ama hakkı elimden tutarak beni masaya götürdü  hersey dusundugumun tamtersi oluyordu.
-sana birşeyler aldım, dedi hakki
Göz gezdirdim aldiklarina bakicaktim sonra . Kahvaltı yapıyorduk teyze ben ve hakkı saskindim  Hakkinin davranışını kestiremiyordum hiç bir zaman .

Heryer de ; bir benHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin