Okuldan çıktığımızda dedikleri yere doğru yürürkenken iki kız kolumuzu tuttu bize ciddi ve sexy bir şekilde "Nereye çocuklar" dediler. Sanki bunu demek için çalışmışlardı. Bizde hafif şaşkın bir ifadeyle "Hiç. Gezincez. Öyle yani" diye kekeleyerek konuşmaya çalıştık. Kızlar inanmamış bir şekilde kafalarını öne arkaya salladılar. O sırada arkalarındaki bir kavgadan bayağı yüksek bir ses çıktı. Bizde bunu fırsat bilip üstün koşu yeteneğimizle oradan kaçtık.
Ucuz kurtulmuştuk. Hemen ikizlerin dedikleri yere gittik. Gittiğimiz yer engelli parkur gibi bir yerdi çeşitli çeşirtli engelleri vardı. Parkurun diğer tarafından bir ses "Buraya gelin Brawn ve Matt" dedi. Bizde yavaş yavaş ilerlemeye başladık. Az ilerlediğimizde dümdüz bir yol vardı. Duvarlar delikliydi. Brawn gülerek "Hahahha kanka şimdi bide duvarlardan oklar fırlarsa gülmekten yerlere yatarım he" der demez duvarlardan oklar fırlamaya başladı. Fakat Brawn gülmüyor, daha çok ağzı açık bir şekilde bakıyordu. İkimizde beş altı adım geri gittik. Yine o ses "Siz ikiniz tekrar insan olmak istemiyorsunuz heralde" dedi. Brawn ikimizin gözü açılmıştı bir anda. Aniden Brawn resmen beni ittirip önüme doğru geçerek parkuru geçmeye başladı. Okların fırladığı yerin ortasında duraksamak zorunda kaldı çünkü oklarda bir tanesi boğazının iki ila üç santim yakınından geçince içinde bir korku olmuştu. Bana ölücekmiş gibi hüzünlü baktı arkasını dönerek. Ardından bir ok Brawn'ın omzuna saplandı. Brawn'ın gözleri sarıya dönmüştü ve kükremişti. Bende onu öyle görünce içimdeki o sinirle kurtadama dönüşmüştüm. Hızlı bir şekilde okları tutup engellemeye çalıştım. Brawn'ın yanına gittiğimde sağ kolu kan içinde kalmıştı. Brawn'ın yakasından tutup yerde sürükleyerek karşı tarafa geçirdim. Benim dizimin üst tarafı ve belime ikişer ok gelmişti. Brawn'ın ise koluna 7 ok, sırtına 5 ok, 4 tanede bacağına gelmişti. O ses "Bravo yarım saatte bir parkuru aşarak liderlik sizin elinizde (!)" dedi dalga geçerek. Daha sonra sıkılmış bir şekilde "Parkurun geri kalanını daha sonra yaparsınız" dedi ve daha sonra yanımıza geldiler. Meğer o sesin sahibi bizim ikizlermiş. Yanımıza geldiklerinde bize gülerek "Gerçekten kurtadamlıktan insana dönmenin bir yolunun var olduğuna inandınız mı?" dedi. Bizde iki salak kafamızı salladık. Bize arkalarını dönüp, dalga geçerek gittiler.
Tabi bizde salaklanarak eve...