Zianne pov.
Tegenover me staan ze. Diede en Mees. Zoenend. Mijn hart staat stil. Ik kijk verbaast naar Mees. Naast me zie ik Danique een beetje terugtrekken. Dan valt de eerste traan van mijn wang op de grond. Ik begin te snikken. 'MEES....,' stamel ik. Mijn hart breekt van de woorden die ik wil uitspreken. 'HET IS UIT TUSSEN ONS,' zeg ik en loop huilend de deur uit.
Danique loopt me achterna. 'Tis al goed,' sust ze me en trekt me in een knuffel. Ray, Anna, Zoë, Sib, Iris en Kate komen aanfietsen. Ik kijk naar Dani. Haar normaal donker goud/bruine ogen zijn nu bijna zwart. Ik vloek zacht. Mijn tranen stoppen. 'D-dani.' Danique lacht een beetje. 'Ik weet het, lieverd. Ik heb het altijd al geweten,' zegt ze met een vervormde stem. Ik laat haar los. 'Danique?' Sibrich gooit haar fiets op de grond, maar voor ze iets kan doen is ze al weg. Iedereen is weg behalve Danique. Of wij zijn weg van daar. We staan plots in een donker huis. Danique staat niet meer naast me. In haar plaats staat een jongen met zwart haar en donkere ogen. 'Duivel,' vervloek ik hem. Hij begint te grinniken. 'Ik heb het je eerder gevraagd. Wat moet je van me?' (Waarschuwing!! Dit idee is niet van mij - Z)
'Zal ik dan maar eens antwoord geven dan?' grijst de jongen. Hij maakt me bang, maar dat laat ik niet zien. 'Graag,' zeg ik en doe mijn armen over elkaar. Hij komt steeds dichterbij en dwingt me tegen een muur.
"Jij, Zianne, bezit een bijzondere gave die je waarschijnlijk nog niet hebt ontdekt" begint hij te vertellen. "Die gave wil ik HEBBEN!" schreeuwt hij er achteraan. "Ahem.... Die gave is erg belangrijk voor mij" gaat hij verder. "Waarvoor?" vraag ik. "STILTE! Ik was nog niet klaar!.... Goed, waar was ik.... Aja, die gave heb ik nodig voor het heersen van de wereld en JIJ gaat me hierbij helpen door met MIJ te trouwen!" gaat hij verder. Ik kijk hem van top tot teen aan. Niet meer luisterend naar wat hij zegt. De jongen heeft een witte broek aan met een witte blouse, alsof hij helemaal geen duivel is. Zijn haar is zwart en komt tot zijn zijn kaaklijn en zijn ogen zijn donker bruin. "Luister je wel!" Schreeuwt hij en zijn haar wordt wit met bloedvlekken en het gaat alle kanten op dansen. Het lijkt alsof hij is gaan zweven en zijn witte kleren zijn plots bedekt met bloed en bloedspatten. Zijn ogen zijn verkleurd. Het oogwit is zwart en zijn pupillen zijn knal rood (verwijzing naar TG, hij heeft nu Ghoul Eyes XD - Q). Ik begin bang te worden van zijn uitvallen en uit angst knik ik maar. "herhaal dan wat ik zei". Ik knik. "Je zei dat ik een gave had die ik nog niet had ontdekt en dat jij die nodig hebt en dat ik daardoor dus met je moet trouwen" zeg ik vlug. "en?" gaat hij verder. "Meer weet ik niet" zeg ik. "JIJ EN IK GAAN SAMEN DE WERELD OVERNEMEN EN SAMEN GAAN WE DE GAVES VAN JE VRIENDEN VERWOESTEN!!!" schreeuwt hij uit pure irritatie. "Nu ga jij terug en doet alsof er niets is gebeurd is!" Ik frons. 'Waarom zou ik?' vraag ik. 'Omdat, mijn liefste, anders je lieve vriendjes er gelijk aan gaan. Ik zal ze van binnenuit kapot maken. Een aantal van die mooie meisjes zou ik kunnen gebruiken als mijn eigen levende poppen. De rest? Dat ene meisje, Raymonde heet ze toch? Die houd toch zo van martelen? Moorden? Demonen bloed kan veel doen weet je?' Ik word bleek bij de gedachten dat Ray als demoon haar eigen vrienden martelt. 'Dus, ik zou je mond maar houden.' Nog duizenden vragen spookte door mijn hooft. 'Waar sloeg dat gedoe met Mees dan op?' Hij trekt een grimas. Ik kom je snel genoeg halen. Ik zie je gouw, mijn aanstaande vrouw.' Als hij dat heeft gezegd krijg ik niet de kans meer om te reageren want als ik knipper sta ik weer bij de deur van Diedes huis. Alles is weer normaal.
Precies 20:00. Ben je blij Kate3x3 ??
