Eva's POV
Ik probeer tegen te werken en weer boven water te komen, maar Jake houdt mij stevig vast en het is dus onmogelijk om voor mij naar boven te komen. Ik voel dat ik langzaam mijn bewust zijn aan het verliezen ben. Ik hoor vaag Noa nog schreeuwen.
Noa's POV
Daans lichaam in nog steeds heel dicht bij die van mij, maar op dit moment maakt mij dat niks uit. 'Jake laat Eva los! Alsjeblieft', schreeuw ik wanhopig. Ik zie dat Eva is gestopt met tegen werken. 'Jake! stop!', ik ruk me los uit Daans greep en zwem snel naar Jake toe. Maar zoals al wel te verwachten was pakt Daan mij snel weer vast. 'Daan!' Ik geef hem een boze blik en richt mijn blik dan snel weer op Eva en Jake.
Eva's POV
Vlak voordat ik compleet buiten bewust zijn raak haalt Jake me weer naar boven. Ik begin naar adem te happen en hevig te hoesten. Jake drukt mij tegen zich aan, en ik heb niet genoeg kracht om tegen te werken. Ik heb mijn armen om zijn nek heen geslagen en ben nog hevig aan het hoesten en adem aan het happen. Langzaam begin ik weer normaal adem te halen. 'Ga je nu wél luisteren?', zegt Jake.' Met tegenzin mompel ik iets dat op ja moet lijken.
Ik voel Jake tegen mijn huid aan grijnzen. Ik heb mijn armen nu nog steeds om zijn nek heen geslagen en leun met mijn hoofd op zijn schouder. Jake heeft zijn handen op mijn middel gelegd, en zo drijven we in het zwembad. 'Jake?' 'Ja?' 'Wil je me nu alsjeblieft weer loslaten?' 'Nou vooruit, omdat je zo braaf bent', zegt hij met een grijns. Ik geef hem een tik tegen zijn hoofd. 'Hallo, ik ben geen hond!' 'Niet zo'n grote mond babe, anders ga je weer een poosje onderwater'.
Ik zwem wat verder weg van Jake. Als ik zeker weet dat ik buiten bereik van Jake ben, durf ik met het te praten. 'Jake, wat bedoelde je nou met dat je iets van ons moet? En wat deed je op mijn mobiel?' 'Ik heb je telefoonnummer opgezocht, en ook die van Noa, zodat ik jullie altijd kan bereiken. En wat ik van je moet? Ik moet niet zoveel van jou hoor, ik wil gewoon een leuke zomer, en die krijg ik nu omdat ik ben jou ben'. 'Oké Jake, je bent echt een creep, en ik wil dat je nu weg gaat.' 'Ik ga pas weg als ik weg wil gaan. Wat eten we trouwens vanavond? Pizza?' 'Je denkt toch niet serieus dat je hier mag blijven eten?' 'Ja dat denk ik wel, en als ik hier wil blijven eten dan ga ik hier eten.'
'Oké, ik heb er genoeg van.' Ik loop naar binnen, en pak de telefoon. 'Wat ga je doen' Jake was me ondertussen mee naar binnen gevolgd, en daar achter aan kwamen Noa en Daan aangelopen. 'Ik ga de politie bellen.' 'Je wilt toch niet dat je uit het huis wordt gehaald? Aangezien je broer niet voor je zorgt', zegt Jake zogenaamd bezorgd. Oké Eva, kalm blijven. Ik gun hem geen plezier. 'Nee, je hebt gelijk, en ik leg de telefoon weer neer.
Ik zie dat Jake me verbaast aan kijkt, maar ik negeer het. Ik ren terug naar de tuin, en spring het zwembad in. Noa volgt mij, en Jake en Daan komen er nu ook aangelopen. 'Noa, wat moeten we nou doen? Ik wil niet dat ze hier blijven!' Je kunt de paniek in mijn stem duidelijk horen. 'Ik weet het niet, maar-. En uhm, wat gaan we vanavond eten?' Ik kijk Noa raar aan, waarom verandert ze op eens van onderwerp? Maar al snel merk ik het, aangezien Jake zijn armen om mijn middel heen slaat. Daan doet het zelfde bij Noa. Omdat Noa en ik net naar de rand van het zwembad waren gezwommen, en nu met onze armen op de rand aan het leunen waren, werden we door de jongens ingesloten.
Subtiel duik ik snel onder Jake's armen weg, en ik ben verbaast dat het lukt. Snel zwem ik weg en klim uit het zwembad. Ik kijk naar Noa, die het ondertussen ook gelukt was om van Daan te ontsnappen. Ik kijk Noa aan, en kijk daarna naar de tuindeuren. Noa knikt kort, en daarna beginnen we te rennen. Wanneer we binnen zijn, sluiten we snel de tuindeuren. En we waren ook geen seconde te laat, want net toen we de deur op slot hadden gedaan, probeerden de jongens de deur open te maken.
'Jullie weten dat we zo de deur in kunnen slaan toch? En vergeet de camera's niet die in het huis zijn geplaatst. 'Door mij.' Ik was de derde jongen compleet vergeten. Hij kwam voor ons staan, met een mes in zijn hand. Ik slik hoorbaar. 'Camera's !?'
'Ja dat heb je goed gehoord, camera's. En wees eens lief, en open de deur zodat Jake en Daan ook naar binnen kunnen komen.'
-----------------------------------------
vergeet niet te voten/commenten :)
Zie je bij het volgende hoofdstuk, byee

JE LEEST
Ontvoerd Door?
Mystery / ThrillerEva is 16 jaar, ze is een aardig meisje, doet altijd goed haar best op school, en net als alle andere meiden van haar leeftijd lijdt ze een normaal tiener bestaan. Nou ja, helemaal normaal kan je het natuurlijk niet noemen, want ze heeft geen ouder...