Ontvoerd Door?

Hoofdstuk 5

Eva's POV

'Zullen we even kijken of er nog leuke foto's tussen zitten?' 'Ja is goed'. Noa komt naast me staan en kijkt met mij mee op mijn mobiel. Ik ontgrendel mijn mobiel, ga naar galerij en klik vervolgens op de foto's bij het kopje camera. 'Huh? Waar zijn de foto's nou?' Ik controleer of ik wel bij de goeie foto's kijk, en ik kijk toch echt bij camera.

'Hij heeft helemaal geen foto's gemaakt!' 'Maar wat deed hij dan op jou mobiel?' 'Ik weet het niet'.

Ik open het hoofdmenu, om te kijken welke apps nog open staan. Wanneer ik zie dat er contacten staat, voel ik woede opborrelen, maar om eerlijk te zijn ook wel angst. 'Heeft hij nou in mijn contacten zitten kijken?' 'Misschien stond dat al open'. 'Nee ik sluit altijd al mijn apps af. En hij heeft geen foto's gemaakt, dus hij moet wel bij mijn contacten hebben gekeken. Hier komt hij niet zomaar mee weg!'

'Eva wacht!'

Noa's POV

'Eva niet zo snel!' Eva rent in de richting waar Jake naar toe liep. Ik snap dat ze boos is, maar dit is geen slimme actie van haar. Straks overkomt haar nog wat! 'Eva stop!'

Wanneer ik merk dat Eva stopt, ga ik zelf ook was rustiger lopen. Wanneer ik naast haar sta, kijkt ze zoekend om haar heen. 'Eva, wat dacht je wel niet? Je kunt toch niet zomaar achter Jake aan gaan!? Doe nou geen moeite, hij is toch al weg.'

Als Eva eenmaal iets in haar hoofd heeft, dan laat ze het niet gemakkelijk gaan, geloof me.

'Noa, ik kan hem hier toch niet zomaar mee laten weg komen? Wie weet wat hij allemaal wel niet op mijn mobiel heeft gedaan!?' Terwijl Eva maar bleef praten over hoe verschrikkelijk Jake was en wat hij allemaal wel niet gedaan kon hebben, zie ik dat het scherm van haar mobiel oplicht en dat ze wordt gebeld door een onbekend nummer. 'Eva hou nou eens je mond en neem je mobiel op!'.

Eva's POV

'Hallo? Wie is dit?'

Ik hoor eerst niks, tot dat er een stem klinkt: 'niet slim om de vakantie alleen met jullie tweetjes door te brengen, ofwel? Alleen in dat grote huis van jou. Geen ouders meer om je te beschermen, en je broer is hier ook een eind vandaan.' Ik slik. 'W-wie ben jij?' W-waar heb je het over. Waarom moet ik nou weer stotteren, ugh. 'Hou je niet van de domme.' En toen werd er opgehangen.

Ik keek Noa aan, zij had het hele gesprek mee geluisterd. 'Wie was dat', vraag ik. 'Ik heb geen idee, en ik wil er ook niet achter komen.' 'Weet je wat? Je hebt gelijk, kom, we zouden naar de dierentuin gaan om te ontspannen, en dat is dus wat we gaan doen ook.'

Snel ren ik naar een ijsco kar die aan de zijkant van het pad staat, en bestel 2 ijsjes. Wanneer ik het geld heb gegeven, geef ik een ijsje aan Noa. Ik steek het ijsje in de lucht: 'op een relaxte dag'. 'Op een dag zonder stalker.'

Nadat we onze ijsjes op hebben, gooien we de stokjes in de prullenbak en lopen weer verder . Intussen hebben we nu ongeveer de helft van de dierentuin gehad.

We zijn ondertussen aan gekomen bij de apen, onze lievelingsdieren als het gaat om selfies. Bij het apen verblijf hebben ze een lange houten plank, die als bank dient, en het hele verblijf rond gaat. Meestal zit er in ieder geval wel een aap tegen de zijkant van het verblijf aan, waardoor ze dicht bij de glaswand zitten en je dus goed foto's van ze kan maken, of in ons geval, selfies. Sommige apen gaan gekke bekken trekken als ze zien dat jij dat ook doet na de camera, echt geniaal!

'Zullen we gaan?', vraag ik, 'ik heb honger.' 'Dag aapjes, we houden van jullie.' Net wanneer ik me wil omdraaien, knal ik tegen een jongen op. Een jongen met six-pack. 'Ow sorry, het spijt me!' 'Nee het geeft niet, ik zag hoe je aan het spelen was met de apen, en daardoor raakte ik een beetje afgeleid. Ik voel hoe ik langzaam aan rood begin te worden. En volgens mij ziet Noa het ook. 'Nou, wij moeten maar weer eens gaan, doei.' 'Doei, leuk jullie gesproken te hebben.

Ik kijk Noa aan en playback een 'dankje'. 'Geen probleem'

We stappen op de fiets en gaan richting huis. Wanneer we weer bij mijn huis zijn zetten we onze fietsen in de garage, lopen vervolgens naar de keuken om een lekker koud glas drinken te pakken en lopen daarna naar de tuin. Wanneer ik de tuindeuren open doe rent Reus vanuit de keuken naar de tuin en springt in het zwembad, en ja, we hebben een privé zwembad. 'Zullen we Reus zijn voorbeeld maar volgen?', vraag ik lachend aan Noa. 'Haha, goed plan.'

5 minuten later springen we het zwembad in. Wanneer ik bovenkom zie ik Jake in de opening van de tuindeuren staan.

------------------------------------------

Vergeet niet te stemmen of te reageren,

Zie je bij het volgende hoofdstuk, byee