Falling Inlove to my Bestfriend

Chapter 3: He is so sweet

Faye's POV

Tuesday.

I am now here in the gymnasium waiting for my bestfriend. He texted me earlier na hintayin ko siya dito just like what I'm doing right now.

It's already 7:30 a.m. Nasan na ba kasi 'yun? 1 hour na lang start na ang klase. I've been waiting here for about 15 minutes but still, wala pa rin siya. Where the heck is he right now? Hindi naman siya nalelate palagi ah? I can't wait anymore kaya naman tinext ko na siya.

To: Best Pogi :D

Hey! Where are you? Naiinip na ko dito. =_= Hurry up best!

'Wag niyo sanang sabihin na sobrang inaadore ko ang best ko sa kapogian niya dahil sa kapuri-puring pangalan niya sa contacts ko. Actually siya talaga ang nagsave ng number niya sa phone ko at siyempre kapurihan ang pangalan ilalagay niya dun. Napatawa lang ako nung nabasa yun nung una but it is a reality anyway so i didn't used to change his contact name.

After 5 minutes ng pagtetext ko sa kanya e di pa din sya nagrereply. Gaaaaaahhh!!! I am really impatient now! I am about to dial his number but someone's hugged me from my back. He placed his chin on the top of my right shoulder. I can't help but smile pero syempre lumingon ako sa kaliwa para 'di niya makita yung pagngiti ko. Here we go again! Galit-galitan muna. Hehez.

"Sorry best. Alam kong nainip ka sa'kin." He said complementing his sweet voice.

Inalis ko ang pagkakayap niya. Humarap ako sa kanya at bahagyang lumayo.

"No I am not. I AM REALLY NOT."
Sarkastikong sagot ko.

"Sorry na best. Medyo napuyat kasi ko kagabi, inabot kasi ng 10 p.m. 'yung shoot namin." Darryl

Alam ko naman eh. Nagtext kasi siya kagabi ng "Good Night Best" at past 10 na nga yun. Kanina ko lang nabasa pagkagising ko kasi maaga akong nakatulog last night.

"Edi sana pala sinbi mong wag na kitang hintayin kung alam mo palang malelate ka!"
Syempre kunwari galit ako. Wahahaha!

I always doing this thing. Ang sarap kasi niyang manlambing.
Haaay! Naaadik na ko sa kasweetan ng ugok na 'to.

"Wag ka nang magalit best. Let's go to canteen. 'Di pa ko kumakain, nagmadali kasi ako kaninang umalis ng bahay." Lumapit siya at hinwakan ang wrist ko. Agad ko namang iwinaksi iyon dahilan upang mapabitaw siya.

Nagulat siya sa ginawa ko pero nabawi din naman agad iyon nang ngumuso ako sa kanya. He chuckled softly dahil sa ginawa ko.

"What's the problem best? I promise I won't do that again."
He rise his right hand to make a sign of promise.
"Common, let's go to canteen."
Dugtong niya habang ibinababa ang kamay niya.

"No, I dont want to go to canteen"
I said while still pouting my lips.

"Stop doing that best. Baka hindi ako makapigil na kurutin yang pisngi mo."
Natauhan ako sa sinabi niya at inayos ang mukha ko. Nanahimik na lang ako. The hell no! Ang sakit kaya niyang mangurot!!
He chuckled again.

"Where do you want to go then? I am hungry best. At alam kong hindi ka pa din kumakain"
He said to brake the silence.

"Cafeteria. I want frappe and pancakes!" I said childishly that made him laugh now.
"I think I want that, too. Let's go!"
He said and pulled me.

Doon ko lang napansin na hawak hawak niya pala ang kamay ko. Napangiti ako at hindi ko alam kung bakit. Siguro masaya lang ako kasi siya ang bestfriend ko. Hindi siya madaling sumuko lalo na pagdating sa akin. Pag may exam kami, siya ang nagsisilbing tutor ko sa tuwing di ko maintindihan 'yung lessons kahit na ako lagi yung nasa school at siya minsan lang pumasok. Well, the great Darryl Custodio.

Hinila niya lang ako hanggang makarating kami sa cafeteria.
"Hanap ka na lang ng table. Oorder muna ako" He said while smiling.

Siya lagi ang umoorder para saming dalawa at syempre libre nya ako palagi. Kuripot siya minsan, pero pag ginamitan ko ng charms at minsan pagka-beastmode ko, susuko din yan at manlilibre. Sabi ko naman sa inyo, I am a mean bestfriend.
Pero siyempre minsan, pag nakakapasa ako sa exam, siya ang nililibre ko. Thanksgiving para sa pagtututor niya sakin. :)

Humanap na 'ko ng mauupuan. Madami na agad ang tao dito sa cafeteria. Karamihan kasi dito na talaga nagbebreakfast. The best kasi yung frappe nila kaya naging favorite namin ng bestfriend ko.
Patuloy lang ako sa paglinga para makahanap ng unoccupied seats and atlast may nakita na 'ko.
Lumapit ako sa isang table which us located beside the glass wall.
Tamang tama yung seats samin kasi for twos lang talaga. Umupo na 'ko dun at hinintay si Darryl.

Tumingin ako sa labas kasi transparent naman yung glass wall ng cafeteria. Madami nang mga estudyante ang naglalakad sa ground ng university. 'Yung iba nagkukuwentuhan at 'yung iba naman naglalaro sa soccerfield.
Napadako ang tingin ko sa isang direksyon kung saan nakita ko si Bea at Clarise. I remember what Clarise told us yesterday.
I just nod and smiled at them when they signed me to just follow them on classroom.
Alam na kasi nila na kapag nandito si Darryl, siya ang kasabay kong magbreakfast. Napatingin ako sa wrirst watch ko at nakitang 5 minutes before 8 na pala.
"Maaga pa madam"
Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko nang magsalita si Darryl kaya naman napahalakhak siya.

"A chocolate frappe caramel and pancakes for my bestfriend"
He said with a smile habang inilalagay sa harap ko yung inorder niya. He also placed the same order on the other side of the table bago siya umupo.

"Magkano?" Pakipot kong tanong.
"Its my treat" ngiting ngiti niyang sagot.
"Yieeeeee... Thank you best"
masayang sabi ko habang pumapalakpak pa.
"My childish bestfriend" he said between his chuckles.

Nagsimula na akong kumain. Natigilan ako nang mapansin kong nakahalumbaba lang siyang nakitingin sa akin habang nakingiti.
"Oh? may dumi ba ako sa mukha best? May syrup ba?" tanong ko habang pinupunasa ang gilid ng labi ko.

"No. Nothing. Masaya lang ako" sabi niya habang nakangiti pa din.
"Bakit?" I answered as i sip on my super yummy frappe. Waaaah! Ang sarap!!

"Kasi bati na tayo"
*cough cough*
Nasamid ako sa sinabi niya. Ano ba yan, sasabi sabihan ako ng childish tas siya naman pala e mas malala. =___=
Nakita kong nataranta siya at hinaplos ang likuran ko.
"O-okay lang. Ano ba naman yan best! You're more childish than on me. Kumain ka na nga lang. Malapit nang magstart ang class oh"
"S-sorry. hehe" nagpeace sign lang siya at kumain na din.

"Sa'yo lang naman ako nagiging childish. Sa'yo lang din ako sweet. Pero masungit ako sa iba" maya maya ay biglang sabi niya.
"Masungit? Eh halos mangamatis na yung mukha nung counterlady kanina dahil sa lapad ng ngiti mo." usal ko.

"Eh kasi nga po good mood ako" nakangiti niyang sagot.

"Tss. Don't spoil me on your smile. Pa'no pag nagka girlfriend ka? You will just leave me on air" halata sa boses ko ang pangamba.

"No. I will not search for a girlfriend. My bestfriend is enough for me" medyo narelieve ako sa sinabi niya pero alam kong someday, may dadating.

"Nasasabi mo lang yan kasi hindi mo pa siya nakikita. And besides, you will not search for her, she will just come and enter your life."

He suddenly squeezed my cheeks.
Ouch!! Ang sakiiit!!
"Ang cute cute ng best ko pag nagseselos. ayieeee!"
"Araaaay! Get your hands off my cheeks best! Masakit!" sigaw ko.
Binitawan niya naman iyon.

"Remember this best. I will not leave you no matter what happens. Hindi ko kayang iwan ang napakacute kong bestfriend. Okay??!"
I smiled at him and nod then continue my breakfast.

Agad kaming tumayo pagkatapos kumain para sa first class namin.
5 minutes na lang at time na. Ang laki pa naman ng university na ito at bukod pa doon, nasa ground floor ang cafeteria while nasa 4th floor naman ang room namin.

"It seems that we need to run like Flash here. C'mon!"
Darryl said as he grab my wrist and pulled me to our room.

*****
Hi !!! Ayan na ulit ! ^___^
Parecommend naman po sa iba niyong friends. Sasaya na po ako dun! please? Hehe
Vote din po, remember. ^_^
Thank you! Enjoy :)

---ArlinDaaah <3