FITMB 4: Strange Feelings

24 1 0
                                    

Faye's POV




"Yahaaaa!" One of your soldiers shooted!"- Masayang sigaw ko habang yumuyugyog pa dito sa kinauupan ko.



"Oo na oo na. Continue your turn"
Nakasimangot namang usal ng aking bestfriend habang nakapanghalumbaba pa sa kanyang armchair at titig na titig sa papel na nilalaro namin ngayon.


I focused myself on spotting one of his soldiers but unfortunately---

"Wahahahahaha!! I'm so sorry best, but it's my turn now"
Mapang-asar niyang sabi.

Aisst!

We're now here in our classroom. Its breaktime and we decided to just stay here because we are not that hungry to grab our snacks.
And if you are confused on what we are doing right now, we are playing this hell yeah, paper soldiers.


A paper is folded half and the fold mark will be the limitation of each opponent. Then you will draw small shaded circles on your base to represent your soldiers. The only thing you need to do for this game to become playable is to spot the the soldiers of your opponent by folding the paper and marking the part of it in which you think will shoot a soldier of the other side. Gets? If not, just...
nevermind.


Naiintindihan ko kung hindi niyo magets ang larong ipinaliwanag ko. Si Darryl lang din naman ang nagturo sa'kin nito.
Yes, I admit that it was boring at first, but I find it enjoyable the more we play it. Ito kasing bestfriend ko, napakulit. Magpapacute lang 'to kapag hindi ako sumakay sa trip niya. Tss. Palibhasa kas---


"YESSSS!!"
I was back into reality when Darryl shouted out of nowhere with matching pakembot kembot pa. And just to found out na natamaan na niya pala yung isa kong tauhan. Naaah... this guy.
Minsan naiisip ko kung lalaki ba talaga 'tong ugo---
"Best! Kita mo yun ha!"
Masiglang panghihili niya habang bumabalik sa kanyang upuan.

"Oo na. Di ako bulag. Oh gora na. Push mo pa yan."

Sigurado naman akong nakatsamba lang 'tong isan---
"YAHAAAAAAA!! Two more to go!"

Naningkit bigla ang mga mata ko habang unti-unti niyang inuubos yung sundalo ko.

"Nandadaya ka na naman best eeeh!!" Halata sa mukha ko ang pagkainis habang tinuturan ko iyon.

"Best we both know that I'm not dodging. You're watching me, aren't you?" Mahinahon niyang sabi.

"Aissst! Oo na po. Game na ulit."

Malawak ang ngiti niyang sinipat ang base ko. Dalawa na lang, talo na ako. At ibig sabihin lang non, mukhang ako na naman ang gagawa ng consequence. Yeah, you've read it right. Hindi ako manalo-nalo sa ugok kong bestfriend na ito. Pano ba naman siya matatalo sa larong siya lang ang nag imbento? =___=




"Yes! Once again!" Hirit niya.
"Oo na talo na 'ko" walang gana ko sagot.
"Ano ka ba best, may isa ka pang buhay oh. Habang may buhay may pag-asa"

Pssh. Palibhasa kasi nananalo na siya.
"At habang hindi pa ako napipikon, tumira ka na. Naku nakuuuu gugusumutin ko na mamaya yang papel na yan! Pati na ang mukha ng taong nag imbento ng larong yan!"
Mahihimigan sa boses ko ang sobrang pagkairita.


Halos mabawi naman ito ng tawa nang makita ko ang nag aalinlangang mukha ni Darryl. Hahahaha. Kahit kailan talaga ang takot nitong best ko sa'kin.

"Ang mean mo best" nakangusong sabi niya.

Ahahaha! Ang kyuuuuuut.

Nagpatuloy lang kami sa paglalaro at gaya ng inaasahan...
TALO AKO. Oo nag-eenjoy naman ako sa larong 'to kaya ginagawa ko ang best ko, pero bakit kahit anong gawin ko hindi ako manalo???!

Oh yeah, learner vs. inventor. 'Wag niyo nang husgahan. Alam na.

"Pano ba yan? It's time for the consequence"
May panloloko sa tono ng boses niya habang tumataas baba pa ang dalawang kilay niya.

"oo na. What is it now?"
Walang gana kong tanong.


"Come here, I'll whisper it to you"

Inilapit ko nga naman ang tenga ko sa labi niya. Baka kung ano ano na naman ang ipagawa sakin nito. Though hindi naman siya mahirap pero puros kalokohan. Kesyo sumayaw ka ng nae nae sa harap ko, maglagay ka ng heart-shaped na colored paper sa locker ni ganito, halikan mo sa pisngi si ganya--- WHAT THE HELL?!

*Dugdug. Dugdug. Dugdug.*
Wait. What's that?




Hindi ko alam kung anong reaksyon ang mababakas ngayon sa mukha ko nang halikan ako ni Darryl... sa pisngi. Basta ang alam ko lang, kasing laki na ng limang piso ngayon ang mata ko.


I heard Darryl chuckled which brought me back to reality.
What the hell he just did again?!






"W-Why did you kissed me?"






"Oh chill best! That was just a bestfriend's kiss" depensa niya habang nakataas pa ang dalawang kamay.
Para namang may kumurot sa bandang kaliwa ng dibdib ko. Huh?

"I-I mean... w-why is that? It's me who must take the consequence, where is it i-in that k-kiss then?"
Lito at nauutal kong tanong.

"Eh tutal, there's no one here in our classroom except you and me, I decided just to kiss you as the consequence" nakangiti niyang sagot.





Oo nga. Ano ka ba Faye??! That was just a conseque---
"Teka teka. Bakit ikaw yung gumawa nng consequence?"
Di ko talaga magets?








"Eh kawawa ka naman bes, lagi kasi kitang natatalo..." aba't... "so I've decided to do the consequence instead of you. Ayaw mo ba nun? Ang bait bait ko na nga sa'yo oh. Tsaka naubos na ang consequences ko para sayo eh, alam mo na lag---"
"ABA TALAGA NGA NAMANG NAPAKAYABANG MO DAN DARRYL CUSTODIO!"






Tumayo ako para lumapit sa kanya pero ganun di ang ginawa niya at tumakbo naman palayo sa akin.








I just run after him. Paikot ikot kami dito sa loob ng classroom. pero nung tumagal ako naman ang hinahabol niya. Ewan ko din ba kung pano nangyari yon. Hahahaha. This man is... crazy... just like me.



We just continue to run after each other when I suddenly stepped in something slippy. I can't help but just to close my eyes and wait my body to fall down... not on the floor but on,... Darryl's arms.



Akala ko sa sahig na ako babagsak pero nasalo niya ako.
I opened my eyes. Our eyes met. Hindi ko alam pero...






*Dugdug. Dugdug. Dugdug.*
That sound again.






I thought that it will be okay if I'll just ignore that sound the first time I feel it a while ago.







"Best? Sabi ko kung okay ka lang?"

"You should be careful everytime."

"Pano kung hindi kita nasalo?"

Sunud-sunod niyang sermon habang nasa ganoong puwesto pa din kami.



Makikita ang pag aalala sa mukha ng bestfriend... bestfriend ko.




Tama, he's just my BESTFRIEND.

But...







What is that strange feelings???

*****

Yan na po. sorry guys.. sa mga nagbabasa ng story ko (kung meron man hehe) ngayon lang ulit ako nakapag-UD. Bukod po kasi sa namatay ang daddy ko:'( ... eh sobrang tinambakan din po ako ng reqiurements sa school. Juskeeee..

Sorry po sa wrong grammars. Hehehe. 'Til next time! ^_^

---ArlinDaaah <3

Falling Inlove to my BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon