boys are not them selves ( DUTCH ) ( voltooid )

hoofdstuk 2

Jake :

Noa is volgens mij met Chel mee ja zelfs ik noem haar zo dus wat zou ik doen wait... ik heb Netflix !!!!!!!
Eigenlijk voel ik me wel schuldig hoe ik tegen Noa heb gedaan bij de badkamer, maar nu een film kijken.
Als ik midden in de actie film zit schrik ik me helemaal kapot "jij , jij " zeg ik op een nep kwade toon, ik zie Noa lachend weg rennen ik krijg er een spontane lach van. En ik kan niet zeggen dat ik haar niet leuk vindt ik vind haar een beetje heel erg leuk maar dat ga ik dus niet zeggen. Ik hoor de badkamer deur dicht gaan en de douche gaat aan ik werp een snelle blik op de klok " shit het is al half 6 " en omdat ik geen zin heb om beneden te gaan eten roep ik nog even snel naar Noa dat ze hier moet blijven en dat ik zo terug ben.

Als ik naar de boodschappen weer thuis ben ga ik meteen de keuken in om het eten klaar te maken gewoon lekkere simpele pannenkoeken, als ik de bloem wil pakken glij ik uit over een nat doekje waardoor ik de tafel wel vastgrijpen maar inplakte daarvan krijg ik een snee in mijn hand. Kennelijk heeft Noa de klap gehoord want ze staart me aan " je lijkt wel een sneeuwpop " weet ze lachend uit te brengen ik kijk haar kwaad aan, ik sta op en loop naar de kraan als ik net de kraan open wil doen wordt mijn pols vast gegrepen ik kijk recht in de ogen van Noa " ehm... Ik help wel " ik knik een loop naar de bank even later komt Noa terug met een flesje en watjes en verband. Ze komt vervolgens naast me zitten en drukt het watje met van dat spul uit het flesje op me hand ik verstijf helemaal " het prikt enorm " breng ik pijnzend uit " sorry " ik knik weer.

Na het eten ben ik nog snel onder de douche gestapt " wat doet ze toch met me " fluister ik tegen mezelf. Als ik terug naar de woonkamer loop zie ik dat Noa op de grond zit bij het tafeltje met papier en potloden ik kijk over haar schouder mee " WoW , ja kan vet mooi tekenen " zeg ik als ik zie dat ze een portret heeft geketend van zichzelf ik zie dat haar wangen licht roze kleuren ik glimlach. Dan gaat de deurbel " ik ga wel " zeg ik meteen " oke " krijg ik als antwoord terug ze zegt niet veel vandaag bedenk me, als ik de deur open doe zie ik Blake en Dave staan " kom binnen " ze lopen meteen door naar de woonkamer ik zie dat Noa over haar schouder kijkt om te kijken wie het is dan staat ze heel snel om en loopt ze weg. Ik kijk verbaas haar richting op en loop dan naar de slaapkamer toe ik gooi de deur met een klap open verschrikt kijkt Noa op ze wankelt meteen naar achter " waarom godverdomme zeg je niet even hallo ofzo tegen de jongens , je loopt nu terug en gaat hallo zeggen " zeg ik dreigend ik heb er meteen spijt van ik zie dat er traan over haar wang rold ze knikt snel en loopt dan weg " waarom moet je nou weer zo doen " mompel ik tegen mezelf als ik naar de woonkamer loop zie ik dat Blake grijnzend naar Noa kijkt en zij kinkt bang terug ze loopt er naar toe en geeft een hand bij Dave het zelfde dan zie ik dat de tranen echt beginnen te komen als ze terug loopt " gast doe is normaal tegen haar " zegt Dave tegen mij ik kijk hem kwaad aan " ze moet gewoon hallo zeggen " sis ik terug Dave staat op en loopt richting de slaapkamer hij trekt de deur open en verder hoor ik niks meer.

Noa :

Als ik zie wie er in de woonkamer verschijnen sta ik snel op en loop meteen door naar de woonkamer waarom ben ik zo bang voor hem misschien om dat hij op die jongen van mijn verleden lijkt, dan gaat de deur met een klap open verschrikt spring ik op en loop ik naar achter " waarom godverdomme zeg je niet even hallo ofzo tegen de jongens je loopt nu teug en gaat hallo zeggen " ik schrik bij zijn woorden net was hij nog zo lief ik knik en loop weg " sukkel " mompel ik ik loop maar de woonkamer Blake kijkt me grijnzend aan ik krijg er een rilling van ik probeer de hele tijd mijn tranen in te houden ik loop naar Blake toe en geef hem een hand ik mompel zacht hallo dan loop ik naar Dave ik geef hem ook een hand maar zeg dan harder hallo dan voel ik de tranen echt opkomen en loop ik snel naar me kamer ik ga op mijn bed liggen en begin te huilen dan gaat de deur zacht open ik kijk snel naar de deuropening ik ontspan iets als ik zie dat het Dave is " gaat het wel " zegt hij zacht ik knik maar begin dan nog meer te huilen hij loopt op me af en trekt me in een knuffel " het is al goed , wil je het vertellen " ik knik " ik weet niet waarom maar ik ben bang voor Blake misschien omdat hij op een jongen van mijn verleden lijkt" zeg ik hij kijkt me fronsend aan hij lijkt te twijfelen om iet te vragen maar doet het dan toch " wat is er dan gebeurd vroege " vraagt hij twijfelend " er was een jongen Cameron hij deed altijd alsof hij heel aardig was enzo tot dat hij me begin te slaan omdat ik iets verkeerd deed hij begon me later ook te schoppen " Dave kijkt me verschrikt aan naar een tijdje verbreekt hij de stilte " ik ga teug naar de woonkamer dadelijk denken ze nog dat ik dingen met je doe " zegt hij fronsend ik knik hij doet de deur open maar voor dat hij weg loopt " Dave .... " vraag ik " ja " ik twijfel even maar zeg het dan toch " bedankt " hij knikt en loopt dan weg.

Hoofdstuk 2 is klaar ❤️
Vertel wat jullie ervan vonden