boys are not them selves ( DUTCH ) ( voltooid )

Hoofdstuk 26

Jake :

We zijn aangekomen in het ziekenhuis En ik ben in de wachtkamer aan het wachten tot ik naar de kamer van Noa mag ik kijk op me mobiel en de tijd lijkt heel traag te gaan " Jake " roept er iemand achter mij waarvan de stem mij bekend voor komt ik draai langzaam mijn hoofd om en zie Chel staan en dam voel ik ze weer aankomen de tranen glijden naar beneden Chel trekt me in een knuffel en mijn tranen blijven maar komen " meneer tunchok " ( wauw ik geen betere achter naam bedenken " ik draai me om en kijk de arts aan " ja dat ben ik meneer " zeg ik zo netjes mogelijk " uw mag naar haar toe " en hij wijst me de weg ik knik als bedankje en haal een paar kaar goed adem ik loop naar binnen en zie Noa liggen met een zuster naast haar " wat is er met haar " vraag ik met een gebroken stem ze kijkt me vol medelijden aan maar antwoord dan toch " ze is in coma " ik knik naar haar en ze loopt de kamer uit ik ga bij Noa zitten terwijl ik haar handen vastpak " het spijt me zo " fluister ik zacht zodat Chel het niet hoort ze komt er ook bij zitten en kijkt naar Noa " het spijt me voor je " zegt ze vol medelijden. En ja hoor daar ga ik weer en de tranen rollen weer over mijn wangen ze trekt me weer terug in een knuffel " ik moet gaan " zegt ze na een tijdje " bedankt " zeg ik snel en ze knikt naar me ik mocht van de artsen hier blijven slapen dus dat doe ik ook. " ik hou van je en het spijt me dat ik je bitch noemde ik wil je nooit meer kwijt " en dat meen ik allemaal ik ga zo nog een tijdje door en val dan in slaap.

Ik wordt wakker van licht dat door het raam valt wn ik heb besloten om te gaan ontbijten ik loop door de gangen en zie een meisje me vol lust aan kijken maar ik negeer het en loop door ik ga in de kantine zitten met me ontbijt " is deze plaats vrij " vraagt het zelfde meisje mij en ze wijst naar de stoel voor mij ik gebaar dat ze daar mag gaan zitten en ze gaat ook echt snel zitten " hallo ik ben Jennifer " en ze steekt haar hand uit " Jake " en ik schud haar hand. ik merk dat ze een beetje begint te flirten en daar heb ik dus op dut moment geen zin in en überhaupt niet want ik heb een vriendin " hier heb je trouwens me nummer " en dan heeft ze het verpest ik sta op en loop weg " ik heb touwens een vriendin die veel leuker is dan jou " roep ik haar nog snel achter na ik loop weer door na de kamer waar Noa is en als ik naar binnen loop zie Dave en Blake staan " hai jongens " zeg ik totaal niet blij ze trekken me in een bro bug ( of hoe je dat ook noemt ) en ik ga naast Noa staan terwijl ik weer haar handen vast pak ik ga met mijn vingers langs haar wonden. Hoe heb ik het zo ver kunnen laten komen denk ik dan bij mezelf en een gevoel van schuld kont naar boven.

Van de schrijve:

Omg ik ben best wel blij met de meer dan 200 lezers want ik had het echt niet verwacht.