Impossible Powers

2.

Nog een paar minuten en ik ben 15. Ik voel me totaal niet volwassen ofzo. Ik voel me ook niet ouder. Voor een keer mag ik van mijn ouders tot laat opblijven zodat we ze mij om 12 uur kunnen feliciteren. Ook Christian zit nog beneden maar dat is meer omdat hij morgen geen school heeft.

Vrienden squad ding. Pizza's

Fay🏧: Claire je bent bijna jarig, nog een paar min!

U: Waarom slaap jij nog niet!

U: Iedereen slaapt behalve wij.

Fay🏧: Ja, maar dat komt omdat ik gewoon teveel over heb voor mijn beste vriendin.

U: Oh wie?

Fay🏧: 😐

U: Wat?

Fay🏧: Je weet echt wel wie ik bedoel.

U: Lizzy? Wat is er met Lizzy, omg. Nu ben ik bang, Fay zeg t nu!

Fay🏧: Claire stop nou eens.

U: JK

Fay🏧: ROWLING

Fay🏧: Happy b-day to you, in de wei staat een koe en die koe zegt i love you happy b-day to you! Ik zou niet op insta kijken als ik jou was. Maar je weet het wel ik wil je nooit meer kwijt bla bla bla, eindelijk 15 bla bla bla ❤.

U: Haha dankje en ik ga zo op insta kijken.

Fay🏧: ik zeg net niet.. Laat maar.

Ondertussen werd ik gefeliciteerd door mijn ouders en Christian. "Oh ja mam en pap, Lizzy en Fay regelen een feestje voor mij vrijdag avond, ik was het helemaal vergeten te zeggen." "mag ik ook komen?" vraagt Christian. Ik haal mijn schouders op. "Waarschijnlijk wel, je bent toch wel mijn favoriete broer he." zeg ik met een glimlach. Christian rolt met zijn ogen. "Ik ben je enigste broer." Ik knik, "Dat klopt daarom dus." "Maar over dat feest," begint mama, "Waar dan?" "Ik heb geen idee, Lizzy begon over een zaal huren." "Claire we praten er morgen over, ga nu maar naar je bed toe" zegt papa. "Maar pap-" "Nee ik meen het ga naar bed". Fijn begin van men verjaardag als je vader je nu al gaat afzeiken. Boos loop ik naar boven, en ga op mijn bed liggen tot ik langzaam in slaap val.

                                                                                               ***

Ik zit in de aula, te wachten op de rest. Want ik had met mijn domme kop niet gezien dat we het eerste uur les uitval hadden. En ik had ook geen zin om terug naar huis te gaan. Ik zit helemaal alleen in de aula. Ik had echt knallende koppijn thuis maar dat trekt nu langzaam weg.

Ik zie May en Jessa aan komen lopen. Ik zwaai naar ze. "Waarom is ze der zo vroeg?" zegt May. "Ohh, dat komt omdat ik niet had gezien dat we les uitval hadden." May en Jessa kijken mij vragend aan. "Waar heb jij het nou weer over." "Maar May vroeg toch-". "Ik vroeg helemaal niks". Ondertussen stroomde de hele aula vol. Ik kreeg meer hoofdpijn en hoorde allemaal stemmen. Ik heb geen idee of het in mijn hoofd of gewoon hard op was.