Impossible Powers

5.

Ooit zal je van mij zijn.

Die zin blijft door mijn hoofd spoken. Het was een lieve stem. Ik zou kunnen weten wie het is. Maar elke keer als ik er over nadenk, krijg ik hoofdpijn. Ik zit in een zwart gat. Ik kan niks doen. Ik hoor vage stemmen om me heen die vervolgens weer weggaan. Ik kan niemand herkennen en ik voel me alleen.

***

Ik hoor piepjes. Ik probeer mijn ogen open te doen maar ze vallen steeds dicht. Ik krijg gevoel in mijn voeten, mijn armen. Iemand houd mijn hand vast. Opnieuw probeer ik mijn ogen open te doen. Ik zie alles wazig en kijk tegen een wit plafond. Ik wil mijn hoofd draaien, maar in een fractie van een seconde, gaat er een steek door mijn hoofd. Ik sluit mijn ogen weer.

***

Ik voel een kneep in mijn hand.

Ik mis je op school, ook al laat ik nooit wat merken als je er wel bent.

Ik probeer terug te knijpen. Maar het lukt niet. Mijn hand word los gelaten. Ik hoor voetstappen en deur open en dicht gaan. Ik wil nu mijn ogen open doen. Weer hoor ik gepiep. Het is weer wazig. Dit keer wacht ik rustig. De deur gaat open en ik hoor hakken op de grond tikken. Mijn hand word weer vast gepakt. Ik draai mijn hoofd langzaam om. Ik zie een lichaam. Mijn zicht niet nog steeds niet optimaal. Maar het lijkt om mijn moeder. Ik voel iets op mijn hand vallen. Er gaat een hand door mijn haar. Ik probeer een geluid uit mijn keel te krijgen maar het lukt gewoon niet. "Het is al goed meisje, maak je geen zorgen. Ze zullen goed voor je zorgen en ik kom elke dag op bezoek." Ik knik langzaam en draai mijn hoofd voorzichtig de andere kant op. Ik zie 1 bos bloemen en 2 roosjes staan. "Die rozen zijn van Lizzy en Fay. Die bos met bloemen ligt er waarschijnlijk niet zo lang, gister lag hij er namelijk nog niet." Mijn hand word los gelaten en ik hoor voetstappen naar de kant van het bed. "Er staat een groot hart op." Ik kijk mijn moeder aan, ik zie niks wazig meer maar krijg nog geen geluid uit mijn keel. "Als je het ziekenhuis bent ga ik je van alles vertellen en leren, hoe je het onder controle kan houden." Dat hoor ik haar zeggen maar haar lippen zijn op elkaar. "Maar voor nu ga maar weer slapen. Je voelt je daarna vast beter" ze drukt een kus op mijn voorhoofd en gaat dan naast me zitten. Daarna val ik al snel in slaap.