The Battered Wife

Chapter 14

Hi.  Haha Sorry medyo natagalan mga bessy wala kasi talaga akong makuhang inspirasyon tsaka busy sa Thesis at Tambak na kailangan ipasa ngayon so hope you like this chapter keep voting ang sharing your ideas ☺ And Please Support my upcoming story The Stein's Property.

----
Now they're here i cant think up straight. What should i do? Should i tell them? But if i tell them i know they will kill kiro for sure! And i dont want it to  happen oh naomi i wish you're here i fuc*ing need you.

tila naging balisa ako ngayon andito na sila papa may mga tanong ako gustong masagot kung paano ba sila napunta rito? Sino ang nagsabi sa kanila?

Paano ko sasabihin sa kanila na nakatira ako sa isang bahay na malayo sa asawa ko at hindi ko mawari kong bakit sila naririto , ngayon nga'y andito rito ako sa kusina hindi ko matagalan na kaharap sila papa baka mabreakdown ako bigla at hindi ko mapigilan humagulgol nanaman sa harapan nila lalo na't kay papa hindi ako maaaring magsinungaling hanggang ngayon

Iniisip ko pa rin kung ano ang maaaring idahilan ko sa aking ama at mga kapatid naglalakad ako papunta sa sala upang ilagay ang niluto kong pinakbet at adobo para saamin ng nakita kong lumabas si kuya tyga sa kwarto tila nanlamig ang aking kalamnan hindi ito ang inaasahan ko

walang akong mahanap na salita para batiin siya bago pa mahulog ang kapit kong ulam ay pinutol ko na ang tinginan namin ng kuya at dumiretso sa sala ng bahay at iniligay ito sa maliit na mesa doon

pagkalapag ko noon

Ay siya namang pagharap ko andiyan na ang aking kuya dala dala ang kanin kutsara, tinidor , plato at baso sagliut niya lamang akong tiningnan at umupo na. Tumalikod ako para sana tawagin ang iba pa ngunit tila natulos ako ng magsalita na ang kuya.

"Asan ang asawa mo?" Tila may diin na bigkas nito hindi ko man nakikita alam kong nag pipigil lang ito ng galit hindi ko alam kung anong isaaagot ko kaya balak ko sanang wag nalang pansinin ang sinabi nito at magpanggap nalang nang walang marinig ngunit hinaklit niya ang braso at iniharap tiningnan nya ako sa mata ng mariin at sinabi ang nangingilabot na salita.

"Kapag nakita ko yang asawa mo.  Sinisigurado kong papatayin ko siya" aniya.
"K-k-kuya please!" I almost scream.
"Hinayaan kita noon. Alam mong hindi kami boto sa tarantadong  yun pero hinayaan ka namin dahil dun ka masaya pero ano to? Malalaman nalang namin na lumayas ka sa bahay na tinutuluyan niyong mag asawa."
" Hindi sa ganon kuya Intindihan mo naman sana."

"Matagal kana namin inintindi."
"K-k-u-kuya" nanghihina kong sabi at hindi ko na nga napigilan mapaluhod sa harap niya at doon nabumunghalit ang luha kong kanina ko pa pinipigilan.
Kumalabog ang pinto at lumabas si papa at and dalawa kong kuya

"Anong nangyayare dito?" -Papa
"Ano to?! Bat ka umiiyak princess?" - Taipei
"Explain." -Junpei

"P-p-papa , M-m-mga k-k-kuya Pa-p-patawirin niyo po ako" Pautal utal kong sambit nahihirapan narin akong huminga dahil sa pag iyak ko sobra sobra na ang rebelasyon na ito hindi ko na kaya humagulgol na lamang ako hanggang sa naramdaman ko nalang na tila may humahagod sa likod aking likod at nasa mga bisig na ako ni papa at pilit pinapataham humina ang hikbi ko at panay hingi lamang ako ng tawad hanggang sa maramdamam ko nalang ang pananakit ng aking puson

"A-aah-a-aaray! Pa m-masakit" i scream in pain.
"Oh mahabagin na diyos! TULUNGAN NYO KONG DALHIN SA HOSPITAL ANG KAPATID NIYO!"
"P-p-pa  ang b-baby ko"

Naiiyak na sambit ko hindi ko kayang mawala pa ang munti kong anghel siya na lamang ang natitira sa akin at doon na ako nawalan ng malay.

Nagising na lamang ako sa munting paghagod sa buhok ko isa lanv naman ang gumagawa saakin nito. Ang baby ko! Bigla akong napamulat ng maalala ko ang baby ko.

"P-P-pa! Ang baby ko? Okay lang siya diba? Andito pa siya diba? " Garalgal kong sabi at Hinagod ang umbok kong tiyan.
"Oo , Maayos pa naman siya/Sila" aniya
"S-sila?" Manghang sambit ko
"OO kambal ang anak mo!"
"Oh good god! Pa salamat at patawad po. " ani ko.

"Pinapatawad na kita anak , alam mo bang matagal na kaming naghahanap sayo? Kung hindi lang dahil kay naomi yung dati mong kasintahan? Ay nako. Mahal na mahal ka namin "
"Mahal na mahal ko rin po kayo"

"Wag mo nang isipin pa ang hayop na yun. Kaya nating palakihin ang magiging anak mo. Ituturing rin namin siya bilang isang bagong bunso ng pamilya."

"Ma-maraming salamat pa."

" Wala yun. Magpagaling kana agad para naman makasama ka na ulit namin. Miss na miss ko na prinsesa ko eh."

"Miss na miss na rin po kita pa. Eh pa sila kuya po galit ba sila sakin?"
"Hindi. Alam mong hindi non kayang magalit sayo."
" Bakit po sila ganun sakin, They seem so cold to me."
"Nagalit? Hindi. Nagulat siguro oo  pero hayaan mo at mauunawan rin nila ang lahat. Ano ba kasi ang totoong nangyari? Bat ka naglayas? Asan naba ang asawa mo?"

"Pa-p-p-pa kasi. Not now di ko pa kayang sabihin ngayon sorry po." Then i cried like a kid but dad tap my shoulder and whisper.

"Dont force yourself. It's okay. Wag kang magpastressed alam mo namang buntis ka. Sige na okay lang yun."

"Time will come. And when that time come i know ,  im ready to speak out what really happened."

--------
Oh yaaah. Pm nyo ko usap us 😘

.