Çetenin Eski Üyeleri

Toprak Bizim Sevdiklerimizi Aldığı İçin mi Güzel?

1 YIL SONRA

Sonunda Arda'yı bırakabildim.Ona bağımlı olan ben ondan vazgeçtim..Ama şimdi sınıfta Güney adında bir çocuğa tutuldum bu çocuk o Orospu Sinem ile çıkıyor.Sinem dediğim gibi bir alt devrede o başka okula gidiyor..Saate bakınca saatin 21.45 oldğunu görünce mutfağa koşup çikilitili sütümü aldım aldığım gibi odama uçtum.Yatağıma uzandım elime aldım tabletimi Youtube'a girdim azıcık video izledikten sonra uykum geldi,yatağama en saçma şekilde uzandım...

SABAH...

Bu gün çok mutluydum Ağustos 10.. Manisadan geleli 1 hafta olmuştu..Ben yemek yemeden dışarı çıktım bizimkilerle birlikte dolaşmak için.Kimse evde değildi yaz tatilinden dolayı.Bende eve gittim kapıyı çaldım annem açtı içeri girdim Elimi tablete uzatıp şarkı açtım "Bad Karma" Bu şarkı çok hareketliydi ben yine duramadım ordan oraya zıpladım şarkıya eşlik ettim etmesine de annemin odadan ağlama sesi geldi ne oldu diye gidip baktığımda 

-Anne neden ağlıyorsun?

-Deden kalp krizi geçirmiş

-Ne hangi dedem?Uçar dedem mi? İsmail dedem mi? iyi miymiş nolmuş neden ? 

Elim ayağıma dolaşmıştı yarın Manisa'ya gidiyormuşuz ben bavulumu hazırlamak için dolabımın önüne geçtim çıkardım birkaç kıyafet ve gözyaşı.. hazırdı bavulum

ERTESİ SABAH  08.00

Yolda tek düşündüğüm şey Dedemin iyi olması gerekiyor kötü olursa vefat ederse..kendi kafama vurdum salak deden iyi olacak sabret..Dedem 1 ay önce hastanede iken bana dediği şey hala aklımda "Burdan çıkayım hepinizi denize yüzmeye götürücem" -Sen iyi ol yeter be dedem...

Yolculuk öyle geçti gece 3 gibi Manisaya varmıştık,İlk işimiz Manisa 8 Eylül Özel Hastanesine gitmek oldu.Babam söyleniyordu "24 saat geçti uyanması lazımdı"Sonra hemşire gelip Babam,Halam,Annem'i Yoğun bakım'a gelmeleri için çağırmış.Ben babaannem ile aşağıda mutlu haber bekliyordum.Babamlar yukarı çıkmıştı yarım saat sonra gelmişlerdi neden beni almadınız diye ağladım,oysaki dedemi kaybetme korkusundan ağlıyordum.Gece 4'e doğru Annemler beni Ve babaannemi orda durmamamız için eve bıraktı babam orada kalacaktı Halam ve Eniştem ile birlikte..Biz eve varınca beni uyku tutmadı,istesemde uyuyamazdım zaten..Ama bir şekilde uyumuştum.Sabah'ın erken saatlerinde Annem ve Babaannem 'de Manisaya Hastaneye gitmek için hazırlandılar beni de köye anaannemin yanına bıraktılar.Ben orada duruyordum köpeğim ile oturuyordum...Üst kata kuzenlerimin yanına çıkıyordum Saat 3 gibi anaannem Yengem ile mutfakta oturuyordu konuşmalarını dinledim anaannem ağlıyordu.

-Ahh ne yaptık biz ne gühanı vardı!Uçar Amca cölümü hak etmiyordu!

Bunu duyduğumda dünya başıma yıkıldı.Ağlamaklı bir ses tonu ile 

-De-dem öldü mü? 

-Damla! Yok öyle bir şey kızım biz biz ....

-Yalancı Öldü işte konuşurken duydum annemi arıyacağım telefonu ver!!

Anaannem telefonu verdi hemen annemi tuşladım 3.  çalışta açtı 

-Anne 

-Kızım 

-Dedem öldü mü? 

-Kızım ağlama deden çok iyi merak etme 

-Anne neden ağlıyorsun o zaman 

-Mutluluktan kızım 

Annem kapattı telefonu ben buna zerre inanmadım içeri girdim Dedemde ağlıyordu (öbür dede) 

-Dede sende mutluluktan ağlıyorsun değil mi ?

-Kızım..

koşup sarıldım dedeme bende ağladım ama oda beni kandırmaya çalıştı  ölmedi dedi..Keşke gerçek olsaydı. 

Akşam saat 6'da facebook'a girmiştim.Anneme sormak için sormama gerek kalmamıştı Babamın yakın arkadaşı paylaşım yapmıştı bile...

-Sevgili Uçar Amcamızı Sevgi ve saygı ile uğurluyoruz..Cenazesi yarın saat 3 Çukuroba köy Mezarlığına def edilecektir..

Ben bunu görür görmez ağladım Çıktım yukarı KAPIDAN GİRİŞİM HERKESİ ÜZDÜ AMA HERES BİLİYORDU BENDEN SAKLIYORDU!

-DEDEM ÖLMÜŞ YALANCILAR NİYE SAKLADINIZ O BENİM DEDEM 

-Damla sakin olur musun ağlama artık nolur 

-BIRAKIN BENİ O BENİM DEDEM ÖLMEYİ HAK ETMİYOR NEDEN ALLAH'IM NEDEN ALDIN ONU YANINA

Öbür tarafta Diğer Yengem dedemin dedikodusunu yapıyordu gülüyordu sinirlendim 

-Selma YENGE NASIL BÖYLE OLABİLİYORSUN YA SEN! DEDEM ÖLDÜ DEDEM İNSAN ZERRE ÜZÜLMEZ Mİ _???

O gece sinir krizi geçirmişim ağlamaktan mosmor olan gözlerim annemi sorgulamakla geçen ağzım durmuyordu.Annem bana bunu cenazede söyleyecekmiş..Sabah cenaze için giyiniyordum O kadar kahrolmuştum ki o kadar yok olmuştum ki.. GİTTİ DİYORUM CAN PARÇAM GİTTİ GÜVENDİĞİM ÖLEMEZ DEDİĞİM KİŞİ GİTTİ DEDEM ARTIK CENNETİN PAMUK YOLLARINDA BUNU HİSSEDİYORUM..  Artık benim için herşey bitti..Cenaze kapısında Halamın kızı Buse Ablam vardı ilk işim ona sarılmak eskiden benim dedem diye kavga ederdik şimdi.şimdi bizim dedemiz.Ona sımsıkı ağlayarak sarılıyordum ölemez dediğim kişi gitti..Annemi gördüm annem hiç o kadar ağlamamıştı anneme kocaman sarıldım ayakta duramayan ben canı yanan ben yok olan ben..Babam,ilk defa ağlıyordu ağlıyordu,Halam ile sarılmış ağlıyorlardı.İçeri Zeki amca dedemin kardeşi gelince artık kimse dayanamadı herkes yerle bir oldu.Bende dahil,Dedeme su dökmek istedim onu son kez görmek..Ama babam izin vermedi mahzereti saçmaydı "Küçükmüşüm..Dedemi öyle hatırlamak istemezmişim" istemem istemiyorum ama sonkez onu uyurken göreyim son kez. Annem babama karşı çıktı "Mezardan çıkarıp tekrar gözterebilecek misin bırak son kez görsün"Ağlayan ben bir şey diyemiyordum.Babam izin vermişti ama 1 dakika bile sürmesin demişti.Babam bile görmeye girmemişti dayanamazdı benim kahraman babam..

İçeri girdiğimde Babaannem dedemin bedeninin başında Ağlıyordu ben dokunmak istedim öpmek koklamak ona doya doya bakmak ama olmadı 1 metre uzağında gösterdi annem bana dedemin ilk defa saçları dağınıktı dedem en küçük yere bile giderken hep saçını yatırırdı.O an aklıma dedem ile yıldızları seyretmemiz geldi.Ben bir tek onunla seyrettim balkonda yatarken yıldızları parıldayışını.Dedem bize herkezden fazla önem verirdi.Bizde ona karşı daha fazlasını verirdik.Bundan sonra ben kime Gazete alıp para üstünü zorla o herzamanki kalbinin üstündeki cebe koyacağım? Kime güvenip uzun yol yüreceğim?  Tek bildiğim bir şey var..Ben dedemi görmek için ölümden korkmayı bıraktım,Ölüm dostum olsun istedim,halada istiyorum,Çukuroba mezarlığına gittik dedemin bembeyaz bedenini sonsuzluğa uğurlamak için..Dedemin üstüne toprak atarlarken durdum ağlamam güçlendi ama ayağa kalkıp "Bırakın o benim dedem ölmedi..Ölemez..Anne dedemi gömüyorlar.." Ağlamam hızlanıyordu gözlerimden akan yaşlar bana dedemi getirmeyecek olsada ona gitmemi kolaylaştırır diye umuyordum..Aklıma gelebilecek bir şey daha geldi 2 ay Önce Dayım ölmüştü ve onun Cenaze sine gidememiştim..Aklıma hep dedem geliyordu kimse beni mutlu edemezdi artık..Kimse 

ACILARLA GEÇEN AYLARDAN SONRA   

devamı sonrakı bölümde