2.BÖLÜM:HAYAL KIRIKLIĞI

33 5 1
                                    


Sabah güneşin ışınları odamın  penceresinden girip bana doğru geliyordu.Gözlerimi hafifçe açtığımda saate baktım 07.30 gösteriyordu.Kalkmak istiyordum ama bedenim beni ele geçirmişti.Bir daha denedim ve kalktım.İlk defa alarm çalmadan kalkmıştım.Mutfağa indiğimde teyzem daha kalkmamıştı.Kendime sandviç yapıp yedikten sonra teyzeme kahvaltı hazırladım.Odasına gidip not bıraktım.Hızlıca odama gidip kıyafetlerimi giydim.Kot pantolon üstüne yarım tişört belimede oduncu gömleğini bağladım.

Dışarı çıkıp okula yürüyerek gittim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Dışarı çıkıp okula yürüyerek gittim.30 dakika sonra okula varmıştım.Sınıfa girdiğimde Kewen hala gelmemişti acaba bişey mi olmuştu? Bu deli sorular içimi kemirirken kapıdan Kewen girdi.Nasıl mutlu oldum anlatamam.Yanıma oturduğunda hiç gülmüyordu günaydın dediğimi bile umursamadı dünkü Kewen neredeydi acaba?? Tam soru soracağım zaman iki üç kız başımıza geldi. "Oooo Romeo bugün pek keyifsiz yoksa Kerry'den mi ayrıldı? Çok üzüldüm inanamazsın". Kewen ayağa kalkıp kızın üstüne yürüyecektiki önüne geçtim.Kız tekrardan konuşmaya başladı: "Yeni gelen Kezbanlamı arkadaşsın!!"Deyip güldü.Sinirden kendimi tutamayıp kızı dövdüm Kewen beni tutmaya çalıştı ama başaramadı.Aslında tek Kezban demesine sinirlenmedim Kewenada  dedikleri sinir etti.Dur bir dakika o yoksa sevgilimi dedi o an durdum belki  dakikalarca öyle bekledim.Kızların sesiyle irkildim.O sürtük kız "beni bırakın onu dövücem" diyordu.Bana hiç işlememiş gibi yerime oturdum ve soğuk bir su içtim.Sanki içimdeki o uçuşan kelebekler şuan kanatları kopmuş canları yanıyordu bağırmak istiyorlardı ama bağıramıyorlardı  nefesleri yetmiyordu.Bütün gün Kewenla konuşmamıştım.Okul çıkışı Kewen tam yanıma gelicektiki teyzem imdadıma tam zamanında yetişmişti.Hemen arabaya binip gitmesi için işaret ettim.Teyzem dönüp bana dediki:"Bu acele ne şimdi?." Ben bir şey demeden yola devam etmesini için işaret ettim.O da beni kırmayıp daha uzatmadı ve yola devam etti.15 dakika sonra eve varmıştık.Arabadan yavaş adımlarla eve doğru yürüdüm.Eve girdiğimde odaya çıktım soğuk bir duşa girdim bu benim içimdeki alevleri söndürmeme yardım etmişti.Duştan çıktıktan sonra şort ve askılı tişörtümü giyip  yatağa uzandım.Teyzem bana yemek yiyormusun diye sorduğunda hayır diye cevap verdim.Ben niye üzülüyordum ki?? Bu kadar üzülecek ne vardıki şimdi?? Bu soruları düşünerek uykuya dalmışım.Rüyamda annem beni yanına çağırıyordu. "Gel kızım burası daha güvenli diyordu.Çok kararsızdım gitsem annemle birlikte olacaktım kalsam bu sıkıcı hayatı yaşayacaktım.Ama ben sıkıcı hayatımı seçtim teyzemi yalnız bırakamazdım onun beni bırakmadığı gibi.Uyandiğimda suratımdan terler akıyordu.Hala geceydi saate baktığımda 04.45 kafamı tekrar yastığa koydum.Bir o yana bir bu yana döne döne uyumaya çalıştım amacıma ulaşmıştım.Şuan huzurlu bir şekilde uyuyordum.

AŞKA TUTULMAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin