Söyle;
Nelere inanmadık ki biz yaşamda?
Nelere güvenmedik ki dost diye?
Kimi zaman geldi,
Neler uğruna terk edilmedik,
Dost bildiklerimiz tarafından,
Bir daha hatırlanmamak üzere.
Belki gün geldi aldatıldık,
Gün oldu kandırıldık,
Kim bilir belki de satıldık...
Dünkü dost bildiklerimizi,
Bugün daha iyi tanıdık bir bir.
An geldi isyan ettik,
Dünkü satılmışlığımıza,
Zaman geldi küfürler yağdırdık.
Sonra geri dönüp baktığımızda,
Birkaç vefalı dost,
Birkaç güzel söz,
Birkaç tatlı anı...
Gerisi boş, bomboş...
Diyelim ki sen de aldatılmış ol!
Ne çıkar?
Boş, bomboş...
