Kinaumagahan ay maaga akong gumising upang umuwi sa aming kaharian ...
Gusto ko dun muna ako , gusto ko munang umalis dito para kalimutan ang sakit na nararamdaman ko
Gusto kung lumaki ang anak ko sa palasyo na hindi nakikita ang ama niya... Ayoko siyang ipakilala sa anak ko bilang ama niya dahil hindi siya karapat dapat na maging ama
Pagkatapos kung mag ayos ay lumabas na ako sa dorm namin, ayokong magpaalam sa kanila .. Ayoko munang magpakita sa kanilang lahat
Pagkarating sa palasyo ay nagtungo na ako sa kwarto ko ... Masyado pang maaga kaya alam ko na natutulog pa sila except sa mga katiwala dito na naghahanda na ....
Humiga agad ako sa kama hinahayaan ang sarili na lamunin ng antok
-----------------
"Anak , gising! Anak!"- napadilat ako ng mata ng marinig ko ang boses na yun
" good morning mom"-nakangiting bati ko
"Good morning"- mom
" sabi ng katiwala natin na umuwi ka daw kaninang madaling araw?"-mom
"Opo, namimiss ko lang po kayo ni dad"-ako at biglang napalingon sa palingon ng mapansin kung wala si dad
" nasa baba ang dad mo , naghihintay sa atin"- nakangiting sabi ni mom
Bumaba na kami ni mom at naabutan namin si dad sa dining table nag kakape
"Hi dad"- agad na bati ko pagkarating namin sa dining table
" hey my princess"- dad .. Hinalikan ko naman siya sa pisngi
Tahimik lang kaming kumakain hanggang sa binasag ni mom ang katahimikan
"So what brought you here princess?"- mom
" Mom i already told that i missed you kaya nandito ako"- sabi ko pero halatang hindi ito kampante sa naging sagot ko ganun din si dad at halatang hinihintay nila ang susunod kung sasabihin dahil tahimik lang itong nakatingin sa akin
"Im---- i--m "- hindi matuloy tuloy na sabi ko ... I am nervous
" what is it princess?"- dad
"Im pregnant"- napapikit ako habang sinasabi ko ang salitang yun... Pero tahimik lng sila mom at dad kaya minulat ko ang mga mata ko .. Nakatingin lang sila sa akin
Kaya kinwento ko ang totoong dahilan kung bakit ako nandito ... Naintindihan naman nila yun kaya pumayag sila na dito lang muna ako hanggang sa manganak ako ...
Naisipan ko rin na hindi na muna ako papasok....
---------------------
Liam's POV
One week has passed pero hindi parin pumapasok si ashley .. Hinanap namin siya pero hindi talaga namin siya makita.. Pinuntahan na rin namin siya sa palasyo nila pero wala din daw siya dun ....
..
Nag aalala na ako sa kanya pati ang mga barkada.... Hindi namin alam kung ano na ang nangyari sa kanya ....
--------------------
1 year passed
Ashley's POV
Isang taon na ang nakalipas magmula ng hindi ako nagpakita sa barkada at babae din ang anak ko. .. She is really goddess...
Now i plan para bumalik na sa academy .. Alam rin nang HM kung bakit hindi ako pumasok pero sikreto lang yun ....
.
Sila mommy muna ang bahala sa baby ko habang nasa academy ko... Sa aming kaharian parin ako uuwi...
Nandito na ako sa harap ng gate ng academy ... Kinakabahan dahil makikita ko na naman sila lalo na siya ...
Pagkabukas ng gate ay pumasok na ako. . at sa pag aakalang walang tao pagpasok ko dahil oras na ng klase ay nagkakamali pala ako dahil halos lahat ng estudyante ay nandito sa harap ng gate.. Hindi ko malaman kung bakit sila nandito
Sa di kalayuan ay nakita ko ang buong barkada lalo na siya na napaka cold ng tingin sa akin . mukhang bumalik na naman siya sa dating ugali.. Pero wala na akong pakialam duon...
.hindi ko pinansin ang mga estudyante at proffessor na nandito .. Nagpatuloy nalang ako sa paglalakad papunta sa classroom ko .... Kahit marami ang bumabati sa akin na maligayang pagbabalik daw ... At kung ano ano pa
Sa isang taong na yun ay puno ng hinanakit ang binigay niya sa akin na hinding hindi ko makakalimutan.... Walang araw na hindi ako umiiyak... Alam ko na sa mga panahong iyon ay dapay hindi ako nagpapadala sa emosyon ko dahil makakasama sa baby ko pero sadyang napakasakit lang talaga. .
Pagkatapos ng pagkapanganak ko kay crystelle mga ilang araw pagkatapos nun ay nag training ako upang mas mapalakas ko pa ang aking kakayahan...
Buti nalang at sa isang taong yun ay walang kaguluhang nangyari sa academy... Na siyang nagpa gaan ng loob ko.
Ang anak ko nalang at ang magulang ko ang nagbibigay ng lakas ng loob sa akin ngayon kaya hindi ko kailangan ang isang liam sa buhay ko ...
Handa akong makipagdigma para sa anak at magulang ko at para na rin sa mga kaharian na kasapi namin ganun na din sa mga academy
BINABASA MO ANG
The Princess In Alfea Academy
FantasíaShe was born in mortal world pero yan ang akala niya ... In her 17th age she discovers that she have a power (Yan lang muna sa prologue nyo nalang basahin lahat ng details)
