ကြ်န္ေတာ္ မနက္ ရွစ္နာရီေလာက္ ပင္လယ္ ကမ္းေျခ ကိုထြက္လာခဲ့တယ္ … ေဆးရံုက
ဆင္းျပီး ဒီကုိေရာက္လာတည္းက ပင္လယ္
ဘက္ကို လာျဖစ္တာ ပထမဆံုးအျကိမ္္ပါ …ဒီကိုေရာက္လာတည္းက ပင္လယ္ဘက္ကို
လာျဖစ္တာ ဒါ ပထမဆံုးျကိမ္ဆိုပင္မယ့္ …
အရင္ ကြ်န္ေတာ္ အေကာင္းအတိုင္းရွိေနတုန္း
ကေတာ့ ဒီကို လက္ခ်ိဳးမေရႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ေရာက္လာမွာေပါ့ …အင္းေလ … ပင္လယ္နားမွာ ေနတဲ့
သူတစ္ေယာက္က အျမဲ ပင္လယ္နားမွာ
ေနျဖစ္မွာပဲေလ …တျခားသူေတြေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ
ကြ်န္ေတာ္မသိပင္မယ့္ ကြ်န္ေတာ္သာဆုိ
အျမဲ ပင္လယ္ဘက္သြားမွာပါ …အခုလည္း ဒီမွာေရာက္ေနျပီေလ …
ေနာက္လည္းထပ္လာဦးမွာကြ်န္ေတာ္စိတ္ကူးတစ္ခုဝင္လာမိတယ္…
တစ္ေန႕ ကြ်န္ေတာ္အရင္လိုျပန္ေနႏိုင္တဲ့
တစ္ေန႕ … ဒီကို ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႕
လာမယ္ … ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္တည္း
သာ ရွိႏိုင္တဲ့ ဒီေနရာေလးကို ကြ်န္ေတာ္
ထပ္လာဦးမယ္ …အေတြးနဲ႕တင္ ကြ်န္ေတာ္ျပံဳးမိတယ္
ႏွလံုးသားကလဲ တလွပ္လွပ္ခုန္ေနသလိုကြ်န္ေတာ္ အေကာင္းအတိုင္းရွိစဥ္က
ဒီကို ေခၚလာေလာက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္
ခ်စ္ရတဲ့ သူတစ္ေယာက္မ်ား ရွိခဲ့ဖူး မလား ?တစ္ခုခုကို ရင္းႏွီးသလိုလုိ ခံစားမိသလိုလို
ရွိပင္မယိ့ ကြ်န္ေတာ္ အစေဖာ္မရ …
ကြ်န္ေတာ့ အတြက္ အခုေလာေလာဆယ္
ေတာ့ … ကြ်န္ေတာ့ အနာဂတ္က
မႈန္ဝါးေနတယ္အကယ္၍ကြ်န္ေတာ္Oh Sehun သာ
မနက္ျဖန္ အရာအားလံုး … Arni
အရာအားလံုး မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ
တစ္စြန္းတစကို မွတ္မိႏိုင္ရင္ ကြ်န္ေတာ့
မနကိျဖန္ကေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္ဒါပင္မယ့္ ကြ်န္ေတာ္သာ ဒီလို ပံုစံ
အတိုင္းဆက္ရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ …
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အေျဖရွာရေတာ့မွာေပါ့အိမ္ဘက္ျပန္သြားဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး
ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္
YOU ARE READING
101 Voicemails || Hunhan ||
FanfictionI was lost and couldn't find the way . I lost my memory , my past , my present and may be even my future . The worst thing is I lost myself . There's nothing more complicated than the fact that you don't even know who you are . But i found the clues...