Jeepney Love Story

chapter 3

I was walking in the corridor I saw the mob busy students..

ahh.. ano ba to.. bakit nasa labas na ang mga estudyante dito? ang hirap tuloy dumaan.. malalate ako nito eh.

"excuse me po.. excuse me.." ang hirap namang dumaan dito..!

kelangan ko pang magpulit ulit ng 'excuse' ..e kasi naman, dito pa sa daan humarang...hmmmpp. Sige..konti nalang ..dun sa medyo dulo maluwag na.. .

"excuse me" tumingin saken pero parang walang nakita.. aba ..ayaw umalis?

"miss.. makikiraan po.." aba't wala ba tong nadidinig??.. teka nga.. talagang ayaw ako padaanin.. sinusubukan ako ha! hmm..

naglakad ako at sinadya ko sya sagiin ng malakas.. nasa unahan kasi sya na nakaharap sa kaliwa.. ayun.. pag tulak ko! swak na swak.. haha.. halos dun na sya mapasubsob sa pwet ng taong nasa unahan nya,,ayaw tatabi e!... buti na nga lang di na nya ako masyadong binigyan ng atensyon...oopss.. bad Yel.. tsk..tsk.. may Pagka bad po talaga ako.. MINSAN..hehe

nakita ko si kim sa bandang dulo ng corridor.. papunta ata sya sa kabilang building.

"Best!!" tinwag ko sya sabay takbo palapit sakanya..

hindi man lang ako nilingon? hindi ata ako nadinig e.. tumakbo padin ako...pero bago palang ako makalapit bigla nalang may lumabas sa kabilang way ng corridor at. . .

*boogsh*

"awwww.." nasabi ko nalang ng bumagsak ako sa sahig.. ahh.. anu ba yun? sa pagkakaalam ko wala namang nagsusumo dito sa school.. ah.. ang lakas nun a..

ano bang meron sa pwet ko at palagi nalang nabubulbog at nababagsak?... Ganun na ba kaganda ang pwet ko para maakit pati sahig? ayy.. aw.. an sakit

"what the..! hey! watch your moves! are you blind or what?"

nagulat ako ng biglang sumigaw ang taong nasa harap ko.. di ko alam kung bakit nagpanting ata ang tenga ko at napabilis ako ng pagtayo..

"hoy!.. ." teka.. . ang tangkad.. leeg nya lang kita ko.. kelangan ko pang tumingala ng konti.. eheeem..ulit..

" hoy..! .. hindi kesyo matangkad ka.. di kita papatulan no! watch your moves..watch your moves ka dyan! ikaw kaya di tumitingin sa nilalakaran mo! basta basta ka nga lumiliko dyan... bakit sayo ba yung daan ha? ha?" sumisigaw ako habang nakapamewang pa.. Oh mom.. ang .. ang.. angas... pero pogi..

"what? you're telling me that its my fault?.. hey! don't accuse me manang!! and you don't have the right to shout striaght on my face!!'

kita ko yung inis sa mukha nya.. kow! kahit sabihin pang gwapo to e..sasapakin ko to! at.. anung sabi nya? manang?

"ma-manang?! you called me manang?! how dare you!! bata pa ako! .. you... HIganteng Duling ng Unggoy na di marunong tumingin sa dinadaanan.. ang yabang..yabang .. mo!!! nakakainis ka! eeekk!!!"

di ko na napigilan ang mga pinagsasabi ko! at sa inis ko, napatili nalang ako.. anu ba yan! lalo ata syang nagalit gosh!

"wha-what??? what did you just called me?? u-u-unggoy??" nabigla nyang tanong at di makapaniwala.

"oo.. unggoy.. as in ikaw." confident kong sagot habang nakataas pa ang kilay ko..jusme, di ko alam kung saan nanggagaling ang lakas ng loob kong sagutin ng ganun..

"wha-what???? do you. ."

'"i said.. unggoy! bingi lang? english-in ko pa..hmmmmm... gorilla siguro pwede na..." 

i said sarcastically while smirking.. he looks cute when he is annoyed.. sounds funny but it motivates me to provoke him...more! >:)

"YOU'RE..TOO ..MUCH!!.......arghh". napapikit nalang ako ng aktong sususntukin nya ako.. oh my god.. di ko inaasahan..

naghihintay ako na lumapat yung kamao nya sa mukha ko.. pero.....wala akong naramdaman.......