"Sshh...sige lang anak iiyak mo lang, ilabas mo lahat. naalala ko nung bata ka pa, gantong ganto ka din tumakbo sakin kapag may umaaway sayo :) tapos ako naman patatahanin ka at sasabihin sayo na -kasalanan mo yan, wag kang umiyak.- ganiyan talaga anak masakit,mabigat, ang hirap huminga at ang hirap tanggapin. pero kaylangan nating matuto :) malaki kana Arian, malaki kana" Tugon ni mama sakin habang naiyak ako at nakayakap lang ng mahigpit na mahigpit sa kaniya.
Tama si mama, Masakit sobra :'( pero kaylangan kong tanggapin lahat. para kong nananaginip lang para kong walang buhay.
"Ma, wala na po kami ni Bodge :'("
"Mas maigi yun anak, kesa lagi kang masasaktan. yung kahit alam mo na sa sarili mo na di kana niya mahal pero pinapaniwala mo pa sarili mo na mahal ka pa niya, mali yun anak."
"Maigi pa, mag palit kana ng damit mo baka mag kasakit kapa, basang-basa ka oh! bilisan mo na at nag luto ako ng nilagang baka para makahigop ka naman ng sabaw :)" pahabol pa ni mama.
Tinitigan ko si mama at sinabi kong
"Ma? salamat :)"
Umakyat nako sa kwarto ko para mag shower at mag palit ng damit.
*After 15 mins.*
Tiningnan ko cp ko kung may text si Bodge pero wala akong nareceived siguro masaya pa sya dahil nakipag hiwalay ako dahil alam kong may iba syang tatakbuhan :(
Binuksan ko ang Facebook niya para malaman kung may ka chat na ba syang iba pero nabago na ang password nito. haaaaaaay! bakit ganito? di ko kayaaaaa! :'(
Maya-maya lang may nag email sakin.
Clark Kenedict:
-Okay na yung sandals mo :D may magagamit kana bukas ;)
Inaccept ko ang friend request ni Clark sakin at minessage ko sya.
Chat conversation:
Ako: salamat ah?? kinabahan ako hehe.
Clark: wala yun basta ikaw. kamusta ka pala? nakauwi kana ba?
Ako: yup, kakarating lang din medyo naulanan nga eh.
Clark: nako inom ka madaming tubig at gamot nadin para di ka mag kasakit :)
Ako: sige salamat ulit bukas nalang.
Clark: sige ingat ka. Good night na din.
Diko na sya nireplyan naiinis ako kapag may nag c-care saking ibang tao gusto ko si Bodge lang yung ganito sakin :'( pero wala na, tatanggapin ko nalang ba na may mahal syang iba? tutal ginagawa niya pa din yung part niya sakin bilang gf niya :( haaaay! hindi ko na alam. hindi ko na talaga alam.
Bumaba na ko sa kwarto para kumain.
"Ubusin mo yan anak" tugon ni mama habang iniaabot sakin ang isang mangkok ng nilagang baka.
"Salamat ma."
"Anong oras pala ang event niyo bukas anak?"
"Six ng gabi daw mama baka malate napo ako ng uwi, kapag umulan ma wag kanang manuod." Tugon ko.
"Sige anak."
Habang nakain ako ay nanunuod ako ng T.V.
"Ang hirap dad, makita mo nga lang na may malalang sakit ang asawa mo masakit na what more pa kaya kung makita mo syang masaya sa iba :'(" Tugon ng isang karakter sa pinapanuod kong palabas.
Para akong tanga, humahagulgol ako habang nakain.
"Oh, anak anong problema? bakit ka umiiyak?" tanong ni mama.
"😭😭 wala po :'(" tugon ko habang naiyak.
Pinatay ni mama ang T.V. at nag bugtong hininga nalang ito.
"Mag pahinga kana." tugon niya.
Tinapos ko na agad ang pag kain ko at hinugasan ko ang mga plato, matamlay parin ako di ko maiwasang maluha. paulit ulit bumabalik sa utak ko mga ala-ala namin ni Bodge hanggang ngayon di ko pa din matanggap na wala na kami ni Bodge.
YOU ARE READING
Your Words Hurt Me INSIDE
Random"kahit sinasaktan kaniya? sya paden? lagi nalang sya.. nagsisisi ako! na binigay kita sa kaniya!" Mathew says. alam ko naman na mali ang manatili ako sa kaniya, lalo na ngayon na nararamdaman kong lagi lang akong masasaktan. pero anong magagawa k...
