แต่อนิจจา....
เกิดเป็นคนหล่อนี่ช่างมีกรรม ตอนที่กำลังเดินออกจากห้องอยู่ๆ ก็เจอเสี่ยมายืนขวางทางไว้ ถึงนี่จะเป็นห้องของเสี่ย... แต่เสี่ยบอกกันล่วงหน้าก่อนก็ได้!
เขาที่ตะลึง ตึง ตึง เพราะถูกเสี่ยจับได้ว่ากำลังหนีออกจากบ้านแบบคาหนังคาเขา ก็ได้แต่ยกมือไหว้เสี่ยแก้เก้อ เสี่ยยังอยู่ในชุดสูทเรียบกริบเหมือนเพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน เสี่ยมองเขาด้วยสายตาสงสัยก่อนเลิกคิ้วขึ้นเหมือนจะถามว่าเขาจะหิ้วของออกไปไหนกันแน่
ครับ ผมจะหนีออกจากบ้านครับ เพราะอย่างนั้นขอเสี่ยจงโปรดหลีกทางให้ผมด้วย...
จะบ้าเรอะ! เขาจะบอกแบบนั้นได้ที่ไหนกันเล่า!
แต่ถึงถูกจับได้เราอย่ายอมรับ เพราะงั้นเขาเลยอ้อมแอ้มบอกเสี่ยไปว่า จะออกไปธุระข้างนอกแล้วเตรียมตัวชิ่ง แต่เสี่ยเหรอจะเชื่อ เป้หนึ่งใบกับกระเป๋าลากทำตัวอย่างกับพวก AF เตรียมกลับบ้าน เสี่ยคงจะยอมเชื่อหรอกนะ!
" มานี่!" เสี่ยคำราม
แถมเสี่ยคำรามแล้วไม่คำรามเปล่า เสี่ยลากคอเขากลับเข้ามาในห้อง (ลากคอจริงๆ ไม่ใช่คำอนุมาน) ยิ่งเสี่ยเจอใบโอนหุ้นพร้อมแหวนที่ตั้งหลาบนเคาน์เตอร์ เสี่ยยิ่งอยากฉีกเขาเป็นชิ้นๆ พอเสี่ยลากเขาที่ถือของพะรุงพะรังกลับมาที่ห้องนั่งเล่นได้เสี่ยก็เหวี่ยงเขาลงกับพื้น
แล้วโปรดอย่าคิดว่าจะมีพวกฉาก 18+ ประเภทเสี่ยตบก่อนตามด้วยจูบจากนั้นก็กระชากเขาลงบนโซฟาแล้วเขาก็อิ๊อ๊าจนจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง นี่มันชีวิตจริงนะที่ไม่ใช่ละคร! เพรางั้นพอเสี่ยเหวี่ยงเขาได้ เขาก็ตั้งหลักเตรียมสวนกลับเต็มที่ กะว่าถ้าเสี่ยตบมาเมื่อไหร่เขาสวนกลับเสี่ยแน่ไม่ต้องรอถึงขั้นจูบด้วย!
" เป็นอะไร!" เสี่ยคำรามอีกรอบแล้วทิ้งตัวลงกับโซฟา
เสี่ยเองก็คงเห็นเขาเตรียมต่อสู้เต็มที่ เสี่ยเลยข่มความโกรธแล้วดึงเนคไทออกแล้ว ก่อนเอามือปิดหน้า กดมือลงที่สันจมูกต่อด้วยนวดขมับ เสี่ยทำท่าทางเหมือนเสี่ยจะเครียดมาก นี่ตกลงเขาทำผิดจนทำให้เสี่ยเครียด? จะบ้าเหรอ! เขาต่างหากล่ะที่ต้องเครียด!
BẠN ĐANG ĐỌC
เด็กเลี้ยง ( BL, YAOI, BOY LOVE, COMADY)
Truyện Ngắnเรื่องสั้น :: ถ้าไม่ฮาก็คงจะดราม่าแทน
