แต่ถึงเขาจะลืมไปนานแค่ไหน ความจริงก็ยังพุ่งเข้าหาเขาอยู่วันยังค่ำ
เสี่ยโทรมาหาเขาในช่วงคาบบ่ายของวันศุกร์ บอกเป็นประโยคสั้นๆ แค่ว่า
" คืนนี้จะไปหา"
เขานั่งหน้าซีดเผือกเป็นไก่ต้ม จะขยับก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนตัวเองวิงเวียนจนเกือบจะเป็นลม เพื่อนในกลุ่มที่เห็นเขาหน้าซีดก็สั่งให้เขานอนราบไปกับเก้าอี้ แต่ละคนวิ่งวุ่นหาพัด หาน้ำหวาน ยาดม ยาหม่อง มาดูแลเขาเต็มที่ แต่ก่อนที่ใครจะทำเรื่องวุ่นวายถึงขั้นโทรเรียกรถพยาบาลมารับ เขาก็สบตากับไอ้ก้องเพื่อนสนิท บอกมันให้เอารถยนต์ไปส่งเขาที่หอพัก ส่วนคาบบ่ายเขาก็ขาดไป ยังดีที่วิชานี้ไม่มีเช็คชื่อ เขาเลยโดดได้ง่ายๆ
" ที่บ้านโทรมาบอกเรื่องหนี้เหรอวะ" ไอ้ก้องถามตอนที่ขับรถ
ไอ้ก้องเองก็รู้เรื่องที่บ้านเขาติดหนี้ แต่มันไม่รู้หรอกว่าเขาแก้ปัญหาด้วยการเป็นเด็กเลี้ยง รู้แต่ว่าเขายืมเงินคนอื่นมาหมุนแทน
คือเงินสามแสนจะว่ามากก็มาก จะว่าน้อยก็น้อย แต่ใครที่ไหนจะให้คนอื่นยืมเงินได้ง่ายๆตั้งสามแสนโดยเฉพาะกับเพื่อน แค่ออกปากขอยืมก็เสียเพื่อนแล้ว จะให้ไปกู้จากที่อื่นมาทบหนี้ก็ไม่ได้ เพราะเขายังเรียนอยู่ไม่มีอะไรให้ค้ำประกัน อีกอย่างฝ่ายเจ้าหนี้ก็เร่งรัดเอาเงินเพราะอยากยึดที่ ตอนนี้ที่ทางในจังหวัดจันทบุรีกำลังมีราคา บ้านแม่เขาเป็นบ้านเก่าติดท่าน้ำ ถ้าปรับปรุงดีๆก็ทำเป็นโฮมสเตย์ได้ แถมที่บ้านเขายังมีต้นมะม่วง ลำไย มังคุด ขนุน ทุเรียน อย่างละต้นสองต้น มีจำปี จำปา ดอกแก้ว ดอกพุด จัดอยู่เป็นพุ่มๆ เพราะแม่ชอบดอกไม้สีขาวทุกชนิด สมัยที่คุณยายยังมีชีวิตอยู่แกก็ชอบปลูกกล้วยไม้แขวนไว้ที่หน้าบ้าน ไม่ก็เกาะไว้กับไม้ใหญ่ ทุกๆปีดอกกล้วยไม้จะออกดอกชูช่อสวย ลุงเขาต้องกลับมานอนเฝ้าทุกคืนเพราะชอบมีคนมาขโมย ไม่ก็มีพวกเด็กๆ ชอบมาเด็ดเล่น แล้วแบบนี้ลุงเขาจะยังเอาที่ไปจำนองเพื่อแลกกับเงินสามแสนอีกเรอะ ลุงเอาอะไรคิด!
ESTÁS LEYENDO
เด็กเลี้ยง ( BL, YAOI, BOY LOVE, COMADY)
Historia Cortaเรื่องสั้น :: ถ้าไม่ฮาก็คงจะดราม่าแทน
