***Мину:Ёожины сайн хүнийг яриад байгаа юм уу?
Хэжү:Харин тиймээ
Ари:Нөгөө Тэн гэдэг билүү?
Хэёон:Тийн2 нөгөө арвын тоо сая л саналаа
Хэжү:Нээрээ тийм ч юм уу?
Хэёон:Тэрнээс өөр хэн байдгийн,Наа чинь найз нь Хэн билээ? Жүхон ч билүү Жүхог ч билүү?
Ари:Жүхёг
Хэёон:Аан тийн Жүхёгтай нээх дотно харагддаггүйшд
Хэжү:Яг тэгцийн байналдаа
Мину:Миний Хэжүгийн найзыг зовоогоод байгаа хүнийг надад заагаад өгчих,Би очоод л сайхан ярьчий
Хэжү:яахын бэ? Чамаас айгаад аягү бол зугтчихна
Мину:Хэжү~ши би тийм аймар гэж үү? хэмээн хошуугаа унжуулан өрөвдөлтэйгээр харахад Хэжү:Үгүйлдээ харин хүмүүс хэтэрхий аймхай байхгүй юу? гээд нүдээ тормолзуулан хэлэхэд Мину инээмсэглэнэ.
Хэёон нэг гараараа шанаагаа тулан Хэжү рүү онийн харснаа:За чи битгий худлаа онхолдоод байгаарай! Тэгэж ярихын бол чи анх Минуг хүн алаад нуусан байхаа гэж ярьж байсан биздээ
Мину хачин царайлахад Хэжү Минугийн чихийг дарсаар:Тэр үед чинь бид үерхдэггүй байсан
Харин кафены нөгөө захад Ёожин санаа алдан суух бөгөөд өөрийнхөө сэтгэлийг ойлгох гэж ядна.Тэр үнэндээ сүүлийн үед догдолж байгаа ч хайр эсэхэд нь эргэлзэж байсан учраас гаднаа тэрийгээ үл илчилнэ.Тэр өдийг хүртэл амьдрахдаа хайр сэтгэлд хүн хамгийн хариуцлагатай хүний сэтгэл хамгийг ариун байх ёстой гэж бодож түүнийг л амьдралынхаа зарчмыг болгосоор ирсэн.Тархины хэл бол үг,Сэтгэлийн хэл бол үйлдэл.
Гэтэл хүмүүс заримдаа ямар ч сэтгэлгүй үерхдэг…
***
Юил:Ёожинаа ямар нэгэн юм болоо юу?
Ёожин:Үгүй ээ
Юил:Чи хэн нэгэнд сайн болчихоод эргэлзэж байгаа юм шиг харагдаж байна.
***
Хэжү:Юилаа чамд сайн хүн байгаа юу?
Юил мушилзаад:Харин л дээ
Хэёон:Хэлчилдээ тэх үү би хамгийн хөөрхөнөөрөө гуйя л даа
Юил:Нэг хүн байгаа л даа
Хэжү:Эээе хэнийн? Эгчдээ даатгачих
Юил:Гэхдээ тэр намайг буцааж хайрлахгүй би мэднэ бас бид хэзээ ч үерхэхгүй байх
YOU ARE READING
"HIVE" /ДУУССАН/
Teen FictionМиний хувьд хайр гэдэг бол түүний амьдралаар амьдрах.Бурхан надад түүнийг минь бэлэглэсэн юм.