Do you love me||Sirius Black

Hoofdstuk 6

Langzaam haalde ik de boeken die ik had meegenomen uit mijn tas en ik voelde hoe Sirius mij aan bleef kijken.

'Heb je wat nodig?' Vroeg ik zuchtend en hij schudde met zijn hoofd.

'Ik vind het gewoon leuk om naar je te kijken'

Zonder dat ik het wist begon ik te glimlachen.

'Sirius!' Riep een meisje een ze vloog om zijn nek.

Ik schudde met mijn hoofd en ik liep naar de andere kant van de bibliotheek om een tafel te zoeken.

Ik legde mijn boeken over de hele tafel neer en ik opende ze een voor een.

Totdat ik bij een raar boek aan kwam van verzorging van fabeldieren.

Het zag eruit alsof hij mij ieder moment kan aanvallen met die enge ogen.

Langzaam maakte ik het boek open en uit het niets verschenen er tanden en het boek kwam op mij af.

Gillend sprong ik achteruit en ik viel op de grond.

Het boek kwam telkens dichterbij toen opeens iemand erop sprong en hem dicht deed.

Ik keek maar boven en Sirius keek me bezorgd aan.

'Gaat het'

Ik ging staan en ik klopte mijn rokje af.

'Ik ben net aangevallen door een mens etend boek, ja het gaat prima' zei ik en Sirius gaf mij het boek terug die ik snel op tafel gooide.

'Je moet eerst de rug het boek aaien voordat je hem open doet'

'Fijn dat dat ook nergens staat'

'In ons 3e jaar had Peter ook zomaar dat boek open gedaan en we konden toen uren niet onze kamer binnen komen' zei Sirius met en lach en ik glimlachte terug.

James kwam eraan lopen en hij keek mij vreemd aan.

'Heb je een spook gezien?' Zei hij met een glimlach en ik keek hem aan.

'Geen spook, een levend boek'

'Aaahh, het is altijd leuk om naar mensen te kijken die niet weten hoe het boek werkt'

Ik zuchtte en ik keek hem aan.

'Is dat normaal bij jullie op school? Mens etende boeken'

'Ohh dat heb je het verbonden bos nog niet gezien, daar hebben ze spinnen ze groot als een huis' zei James lachend en ik draaide me abrupt om.

'Ik ben weg hier'

James begon te lachen maar hij kreeg gelijk een klap van Sirius.

'Dat is niet eens het ergste' zei James die naast mij kwam lopen.

'Er gaat een gerucht rond dat er een geheime kamer is met een eng monster daarin die alle muggleborn kinderen versteend of zelfs vermoord'
zei James met een enge ondertoon in zijn stem.

'Ben ik even blij dat ik volbloed ben dan' zei ik met een glimlach en James haalde zijn schouders op.

'Avery' zei Sirius toen en ik keek hem aan.

'Dat is mijn achternaam ja'

'Nee, ik heb die naam eerder gehoord'

Ik haalde mijn schouders op en ik liep verder.

'Kan best'

'Nouja ik ben het vast vergeten want ik ben niet zo goed in luisteren' zei Sirius toen en James grinnikte.

'Jij luistert nooit, vriend'

'Huhh wat?' Zei Sirius met een glimlach en ik begon te lachen.