Bizim aşkımızı unutma

1.8K 16 5
                                    

Arkadaşlar öncelikle bu hikayeyi güncellemiş bulunmaktayım.Hatalar için kusura bakmayın yorumlarınıza ihtiyacım var şimdiden teşekkürler.
-MİNA'dan
Sabah kalıtımda saat 6'yı gösteriyordu.Kendime şaşırmıştım çünkü genelde 9'da ders baslar diye 8.30da kalkar yarım saatte hazırlanırdım ama hava o kadar soğuktu ki ben bile yatamadım. Kalktığımda dışarıda yağmur yağıyordu kızlar büyük ihtimalle uyanmamışlardı çünkü genelde 7'de kalkarlar kahvaltı hazırlıyım desem olmayacak elektrik yok bende en iyisi kıyafetlerimi giyiyim evet normalde önlük giriyoruz ama bu havada kimse o önlükleri girmez eminim müdür yine formalite icabı iki üç laf ederdi. Özel okul olunca bişe demiyorlar değilde bu okul yeni açıldığı için sanırım disiplini tam oturtamamışlar. Aslında özle okula gelicek kadar zengin değildik ama zekiydik.Kesinlikle.Olay tam olaak şuydu biz dört kız orta okulu aynı sınıfta okuyup aynı apartmanda oturan çocukluk arkadaşlarıydık.Orta okulun sonunda hepimiz kolej araştırmaya başlamıştık ama burs için fazla puan gerekiyordu zekiydik ama tam burs alacak kadar degil tam burs almadığımız sürece ailelerimiz bir kulp bulup bizi dizlerinin dibinden arıymayacaktı.Herneyse Eylül en sonunda bir kolej bulmuştu daha 2. Yılı olduğu için bizde bursları kazanmıştık ama çok çalışmıştık tabiki.Ailelerimiz önce itiraz ettiler sonra annelerimiz lisenin ilk yılında bizi yanlız bırakmadılar bizim hayaller bitti tabi.Böyle zaman geçerken annemler bize ancak 2 dönem katlanabildiler şuan lise 3 olduk vetek yaşıyorduk.İlk defa keşke annem olsada kahvaltı hazırlasaydı dediğimi duyuyorum. Evlerimiz biraz dağ başında bir yerde ama yani öyle dağ başı değil küçük küçük villalar aile evleri gibi ama çok soğuk aynı zamandada çok ferah her neyse ilk defa okul için erken kalktım hazırlanmaya başladım evet ben son dakika'ya bırakmadan hazırlandım genelde en çok Eylül hazırlanır tabi sevgilisi var.Şahsen benim öyle bir amacım yok her neyse kızları kaldırıyım her gün onlar beni kaldıracak diye bir kural yok. (aslında var)

"Eylül kalk hadi hop '' dedim

"Kızım daha saat 6:30"

"Evet de kızım sevgilin gelmiş kapının önüne ya"

"Ne!! ama tipim bok gibi ya" dediğinde kalmıştı bile

"Hahah tamam tamam bana geçen ay yaptınız su şakasını unutmadım canım hemde hafta sonuydu"dedim

"Oha ya akla bak pislik seni" dedi

"Nese okulda birşeyler yeriz hadi kalkın dışarıda yağmur yağıyor" dedim

"Arabamız olsaydı ya "

"Ne arabası ya minibüs e binecek para yok bu hayla konuşuyor "dedim

"Tamam ya vurma yüzüme kıza bak o kadar erken kalkmış hayla giyinmemiş"

"Ben hazırladım kıyafetimi giymek benim için 5dk"

'' Tamam da benim için 5dk değil çıkta giyineyim " tamam diyerek kapıyı kapattım.Odadan çıktım kendi odama geçtim krem rengi kazamı giydim altında deri taytımı girip beremi taktım ilk defa kendimi beğendim ve bu halde okula gidicem şaclarımı düzleştirip bi kısmını ördükten sonra aşağıya indim kızlar kapıda ayakkabıları giyerken bende çantam ve montuma alıp çıktım.

Ada konuşmaya başladı.
"Oha ya bu havada yürüyicek miyiz?"dedi

"Yok ya ben yürümem kıçım dondu"dedi Tanem

O sırada önümüzde bitanecik komşularımız durdu! Yan komşularımız Aras,Rutkay,Furkan,Poyraz tamam çocuklarla aramız iyiydi ama ben Arasla anlaşamıyordum Poyrazla zaten Eylül sevgiliydi Tanem Furkan'a buraya ilk geldiğimiz andan beri platonik Ada ise Rutkayla harika bir ilişkiyi hale sebebi bilinmeyen bir şekilde bitmişti Ada'nın günlerde odadan çıkmadığı aklıma geldi harbiden niye ayrılmıştı bu mal çocuk?

"Aşkım hadi atlayın arabaya da okula gidelim bugünlük dayımdan izin aldım araba bende "dedi Poyraz

"O tamam aşkım " dedi Eylül

Ne tamam mı 8 kişi bir arabada 4 tane erkek ve tamam mı mal bu kız hayır yine yer olsa tamam da nereye oturucaz diyecektim ki bizim kızlar:

"Aynen hadi" dediler

Ben şuan mal gibi kalmış durumdayım ben asla binmem.

"Kucak kucağımı oturucaz acaba kızlar?"dedim

"Aslında bana uyar "deyip başını camdan çıkardı Aras

"İyi siz şunun kucağına oturursunuz ben yürüyicem"

"Minaa saçmalama da gel " dedi Eylül

"Siz gidin ben yürüyicem " dedim ve kulaklığımı takıp yürümeye başladım Eylül kızıcak ama o çocuk o lafı dedikten sonra öldürseler o arabaya binemezdim.
-15 dakika sonra-

Okula varmama az kaldı yolda giderken önüne biri taş attı arkama baktım da kimse yoktu noluyo acaba dedim içimden tekrar bişi geldi önüme bu sefer arkama bakmadım bilerek köşeyi dönerken durup saklandım ve elime taş aldım bekledim önüme biri çıkınca taşı indirdim.

Bizim KızlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin