(Dolunay'ın ağzından) Okulların açılmasına 3 gün kalmıştı. Artık lise 2'ye geçmiştik. Kızlarla beraber oturmuş yetimhanede laflıyorduk. Saat akşamın 10'ydu. Bizde pijama partisi ayağına sohbet ediyorduk. Sonra konu hemen bana döndü nasıl oldu anlamadım bile. Bizim kızların düşündüğü bir şey yok hep aşk meşk olayları ama beni takmaz yani ben pek ilgilenmem bu konularla. Pek ilgimi de çekmez zaten bu saçmalıklar. Bide anlamadığım bir şey var bizimkiler nasıl oluyor da bu kadar hızlı konu değiştiriyor. Daha az önce bana sevgili buluyorlardı şimdi ise bu 3 gün içinde ne yapacağımızı konuşuyorlardı. Her kafadan ayrı bir ses çıkıyordu. Kızlara ben yatıyorum dedim ve yorganın altına girdim. Onlarda"bizde birazdan yatarız. İyi geceler" dediler. Ertesi sabah ilk olarak ben kalmıştım. Hemen elimi yüzümü yıkadım sonra odaya gittiğimde Duru'da kalkmıştı. Yatakta dalgın bir şekilde oturuyordu. Yanına gidip 'neyin var?' diye sordum. O da önce söylemek istemese de benim ikna gücüm sayesinde kabul etti ama bahçeye inip anlatacağını söyledi. Bahçeye indiğimizde kimseler yoktu. Bir tane banka oturup onun anlatmasını bekledim. Anlatmaya başladı: "rüyam"dedi ve durdu. Biraz rahatlamıştım ama sonradan söyleyeceklerini bilmiyordum. Sonra anlatmaya devam etti. "Rüyamda bir ev gördüm ama bu evi sanki bir kere daha görmüştüm. Evin bahçe kapısında 'girme!' yazıyordu. Sonra evin içine girdim. Evde bütün kapılar açıktı fakat üzerinde annem ile babamın fotoğrafı olan kapı hariç. Kapıyı açmaya çalıştım ama olmadı. Kapı kilitliydi ve anahtar deliği de yoktu. Ondan sonra da uyandım ama beni tedirgin eden bir şey var."dedi. Gözleri dolmuştu ben hemen saate baktım 08.12' ydi. Biz aşağı ineli neredeyse yarım saat olmuştu. Beraber yukarı çıkmıştık. Diğerleri de uyanmıştı zaten. Bize nereye gittiğimizi sordular. "Aşağıda banktaydık. Biraz sohbet edelim istedik."dedim. Sonra Öykü birden bire "hadi bugün sinema'ya gidelim."dedi. Aslında güzel bir fikirdi ama nerde bizde o kadar para. Sonra bende hemen cevap verdim. "Parayı nerden bulacağız?" O da yastığının altından bi miktar para çıkarttı. Doğrusu şok olmuştum. İçimden 'seni kirli çıkı'dedim. Saat 2'de sinema'ya gitmeye karar vermiştik. Saat 13.30'da da yola çıkarız diye ayarlamıştık. Saat neredeyse 13.30'a geliyordu. Hepimiz hazırdı. Yetimhanenin müdüresinden izin almaya gidiyorduk bir tek o sorun kalmıştı zaten. Sabah olduğu için izin vermesini umuyorum. Yetimhanenin müdüresi Seher Hanım gerçekten çok gizemli bir kadın. Odasından hiç çıkmaz. Ne yapıyor bütün gün o odanın içinde anlamıyorum. Kapıyı tıklatıp odaya girdik. Sinema'ya gitmek istediğimizi söyledik ve gitmek için izin istedik. Önce bir düşündü sonra tamam dedi ama geç kalmamak şartıyla. Bizde kabul edip söz verdik. Yola çıktık ve yürümeye başladık. Dar ve tenha bir sokaktan geçiyordu. Etrafta kırık dökük evler vardı. Ayrıca etrafa bizden başka kimsecikler yoktu. Evlerde de yaşayan yoktu. Biraz korkmuştum doğrusu ama hepimizi bi korku kaplamış. Birbirimize sarılmış yolda ilerliyorduk. Kızlara baktım ne ama bu olamazdı Duru aramızda yoktu. Korkulu ve endişeli bir ses tonuyla "kızlar Duru nerde?"dedim. Onlarda etrafa baktılar fakat yoktu. Hemen arkamıza dönüp baktık. Duru oradaki eski evin karşısında donuk bir şekilde duruyordu. Hemen yanına gittik. "Neden burda bekliyorsun?"bunu soran kişi Serra'ydı. Sonra Duru bana dönerek "o ev" dedi. Ben anlamamıştım ama sonradan "rüyamdaki ev" dedi. İşte şimdi anlamıştım. Öykü "ne evi? Ne rüyası? Biri şunu doğru dürüst anlatabilir mi?"dedi. Duru'da bunu üzerine "herşeyi anlatacağım ama önce evin içine girmeliyiz."dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda Duru'nun rüyasında gördüğü ev. Arkadaşlar 7 vote ve 5 yorum gelmezse yeni bölüm eklemeyi düşünmüyorum vote ve yorum yapanlara çok teşekkür ederim ..
