A mango love story

Chapter 3

O.O What the…

Bakit ka pa kasi lumingon Elizabeth? Ayan, you're almost drooling.

Sino ba naman ang hindi mapapalaway, eh nakakita ako ng manggang hinog. Yun nga lang, nasa kamay ito ng damuhong na lalaking naging dahilan ng aking pagkahulog.

"Ayaw mo bang maging asawa ko?"

Tanong nito habang nakatitig sa akin.

Obvious ba? Ano ako, isang bagay na kapag ginusto mo mapapasayo? Sino ka sa tingin mo?

Yun sana ang gusto kong isagot pero nang tumingin ako sa kanya...

CHU!

Paksheet.. Ang gwapo pala ng damuhong nato.

Bakit ngayon ko lang napansin?

Naiyuko ko tuloy ang ulo ko nang wala sa oras dahil alam ko pula na face ko.

"Mas mabuti pa siguro kung iwan muna natin ang mga bata." saad nung tatay yata ng lalaking ito.

Sumunod naman parents ko. Pati nadin si Jun2..

"Excuse me, may kausap ba ako o talagang mahiyain ka lang?" Dinig kong sabi nito per hindi ako umimik. Manigas ka dyan. HMMP!

"Ako nga pala si Terrence...YOUR FUTURE HUSBAND. Just so you know."

Nagpanting ang tenga ko doon sa YOUR FUTURE HUSBAND part kaya napatingin ako sa kanya at hindi ko napigilan ang sarili kong magsalita.

"Hoy! Sinong maysabing pakakasal ako sayo? Hindi pa nga kita kilala pakasal agad. Wow, ano 'to On the spot essay writing?"

I tried to sound sarcastic as I could pero nakita ko syang nagpipigil ng tawa.

"Anong, nginingiti mo dyan?" Pairap kong sabi.

"Alam mo, you look more cute when you're angry." Saad nya habang umuupo sa kaharap kong silya, actually sofa at aliw na aliw na nakatingin sa akin. "Gusto ko nang ganyang asawa, hindi scary."

Nag init naman ang tenga ko. Ano bang gustong iparating nitong damuhong na ito?

"Hoy, kung wala kang ibang gagawin kundi ang pagtawanan ako, sorry, I'm not in the mood to hear your laugh."

Tatayo na sana ako nang...

"teka lang." Saad nito. "Gusto mo bang malaman kung bakit gusto kitang pakasalan?"

Napatigil ako. Bigla ay na curious ako sa sasabihin nya

"Bakit?" Tanong ko.

"Sabihin mo munang pakakasal ka sa akin."

"Ano? Aba-"

"Joke lang" Putol nya sa sasabihin ko. "Simple lang ang rason."

"I LOVE YOU"

TING! Whoa. Did I hear it right?

Napatingin ako sa kanya at nakita kong seryosong seryoso sya.

Ngayon ko lang napansin, brown pala ang mata nya.

"Paano mo nasabing mahal mo ako ni hindi tayo magkakilala?"

"I have known you a long time ago." Sabi nya

"Huh?"

I saw something in his eyes habang nakatitig sya sa akin

Hindi ko lang mapagtanto kung ano.

"Hindi mo ba talaga naaalala?"

"Ang ano?" Saad ko.. So puzzled

Humugot sya ng isang malalim na bunting hininga."NEVERMIND."

"O ayan, nasabi ko na kung bakit gusto kitang pakasala. Ano? Payag ka na?"

Saad nya at balik na ulit sa masigla nyang mood.

"Eh? Ano ako, madadala sa isang I Love you? Hoy mister-"

"Terrence" Saad nya.

"Whatever, I'm sorry pero hindi ako pakakasal sayo because I am waiting for someone-"

Oops. Bakit ko nasabi yun? Bobeta.

"Huh? Sinong hinihintay mo?"

"Huh? May sinabi ba akong ganun?"

"Oo."

"Wala kaya."

"Meron."

"Wala"

"MERON"

"Sabi nang wala eh!"

"Okay, wala na kung wala" Saad nito habang itinaas ang dalawang kamay.

Tumayo na ako at nagsimulang maglakad.

KRUUKK…..

"ARAAYY!!!!"

At bigla kong naalala na nakabenda pala katawan ko… Paksheet.. Bakit ba kasi sobrang makakalimutin na ako?

"Okay ka lang?" Saad nya habang akmang aalalayan ako.

"Wag mo akong hawakan." Sabi ko at binigyan ko sya ng I-WANT-TO-KILL-YOU-LOOK dahil sya ang dahilan kung bakit nahulog ako sa  mangga.

"O-Okay"

Lalakad na sana ako palabas ng villa nang marinig ko syang magsalita ulit.

"Teka lang, may nakalimutan ka."

Lumingon ako.

Nakita ko ang manggang hawak nya.

And I am almost drooling again. Bakit ba ang macho nya tingnan habang hawak yung mangga.

Tss.. Erase..erase.

Kinuha ko ang mangga sa kanyang kamay.

"Hmmp!" with matching irap, tumalikod ako at umuwi."