Sabah uyandığımda telefondan saate baktım. Ne,hayır! Saat 10:14'tü. Hemen kalkıp hazırlandım ve saate yine baktığımda saat 10:26. Hızlıca arabaya bindim. Neyse ki karşıma Kuzey çıkmamıştı ama geri döndüğümde mutlaka bağırıp çağıracaktı. Derin bir nefes alarak arabayı sürdüm.
Ofise vardığımda Aras arabasını park etmişti ve yaslanmıştı. Bende park ettikten sonra arabadan indim ve her ne kadar korksamda gülümsemeye çalıştım,
"Günaydın"diyerek konuşmayı başlattım ve ofisi anahtarla açtım.
"Günaydın" diyerek göz kırptı.
Ofise geçtiğimizde kimse olmadığı için kendim bir şeyler yapıcaktım.
"Çay mı kahve mi?" Diye sordum
"Sen" ona ters bir bakış artarak sabır diledim. Ona baktığımda kahkaha atarak konuşmasına devam etti,
"Tamam,şaka yaptım. Kahve olabilir"
"Yapma böyle şakalar" diyerek kahve cezvesini aramaya koyuldum. O böyle konuştukça korkum daha da artıyordu.
Kahveyi hazırlayıp koyduktan sonra tekrar yerime geçtim. Ellerimi masaya koyarak buraya çağırmamın asıl nedeni olan 'onu tedavi etmek ' fikrini söylesem mi diye düşündüm. Ona sorunları olduğunu söylersem sinirlenirdi bu yüzden sohbet etmeye başladım. Ona bu şekildede yardımcı olabilirdim.
"Aras, merak ediyorum da, sen neden böylesin?"
"Nasılım? Yakışıklı mı?" Dediklerine karşı gözlerimi devirdim.
"Aras bi ciddi olur musun?! Demek istediğim neden böyle bir kişiliğin var, bunun altında geçmişin mi yatıyor?"
"Geçmişim..Belki"
"Belki derken?"
"Gemişimin intikamını aldığımdan beri iyiyim. Ama elimden hiçbir şey gelmediği zamanlar kafayı yemiştim.
Ama şu an normal olduğumu düşünüyorum."
Ne?! Normal olduğunu mu düşünüyordu? Onu bozuntuya vermemek için bir şey demedim ve asıl konuya girdim
"İntikam derken? Neyin intikamı?"
"Sen bunlara kafanı yorma. Bunları anlatarak kendimden daha da fazla soğutmak istemiyorum seni"
"Aras, yaptıklarına anlam vermeye çalışıyorum! Anlat ki bileyim. Diğer türlü çok daha korkunç oluyorsun, inan bana." Diyerek anlatmasını diledim.
"Babam annemi öldürdü" demesiyle boğazım düğümlendi. Ceren'in bahsettiği şey buymuş demek.
Bir insanın babasının annesini öldürmesi...
Aras'a baktığımda duraksadı ve dudağını yaladıktan sonra devam etti.
"Bende babamı öldürdüm." Diyince ani bir şok geçirdim. Ve ağzımdan istemsizce "Ne?!" kelimesi çıktı.
Bu sefer bana baktı ve gözlerini kısarak
"Şu an beni daha mı çok seviyorsun?" Dedi. Ses tonunda alay geçer gibi bir hal vardı. Ağzımı açtım fakat sesimi çıkaramadım. Yutkundum ve tekrar denedim,
"Nasıl oldu bu? Sen ne zaman yaptın? Kaç yaşındaydın?!" Dedim kısık bir sesle. Cevap vermedi. Israrla devam ettim,
"Aras..? Bu dediklerin aramızda kalacak. Söz veriyorum"
