Kuzey'in evine vardığımızda arabadan indik. Evin kapısını açtığında evi kısa süre inceledikten sonra kendimi direk koltuğa attım. Beden olarakta psikolojik olarakta çökmüştüm. Kuzey'e baktığımda ayağıyla kapıya tekme atarak kapıyı kapattı ve anahtarları masanın üzerine fırlattı.
Karşımdaki koltuğa oturduktan sonra bir süre bana baktı ve sessizliği bozdu,
"Bir şey yaptı mı sana?" Kafamı olumsuz anlamda salladıktan sonra arkasına yaslandı.
"Ben evden gerekli olan kıyafetlerini getiririm sana"
"Saol Kuzey"diyerek gülümsemeye çalıştım.
"Sen bi babanı ara İzmir'e vardığını söyle "
"Telefonum yanımda değil" dedim.
"Aa doğru ya! Batuhan'lar o gece çantanı ve içindeki telefonu eve teslim etmişlerdi. Neyse ki baban şirketteydi"
dedikten kısa bir süre sonra tekrar konuşmaya başladı
"Benden ara istersen, numarayı gizliye alırsın" diyerek göz kırptı ve cebindeki telefonu çıkartıp bana uzattı.
Gizliye alarak babamın numarasını tuşladım. Telefon bir süre çaldıktan sonra bir kadın açtı,
-Mehmet Bey şu an toplantıda buyrun ben yardımcı olayım?
-Şey,ben kendisinin kızıyım. İzmir'e vardığımı söylersiniz babama.
-Delfin'cim? Tabi ki söylerim hayatım. İyi günler.
-Sizede
dedikten sonra kapattım. Kuzey'e teşekkür ederek telefonunu uzattım.
"Kahve yapıyım mı? Tek becerdiğim şey o da" diyerek gülümsedi.
"Merak ettim kahveni" diyerek karşılık verdim. Kırk yıl düşünsem, Kuzey'le bu kadar samimi olacağım aklıma gelmezdi.
Kısa bir süre sonra Kuzey elindeki iki kahve bardağından birini bana uzattı ve oturdu. Aklımda ki soruyu sorsam doğru olur mu diye düşündüm. Ama merakımı gideremedim ve dayanamayıp sordum
"Kuzey, Aras'a ne olacak?" Kuzey bu soruyu beklemiyor olacak ki ağzındaki kahveyi zor bir şekilde yudumladı ve bir süre sessiz kaldıktan sonra yanıt verdi
"cezasını çekecek."
"Nerede şu an?"
"Geçen yıl ortaklığını aldığım bi bar vardı ya hani hatta sevgili babacığın boş şeylere yatırım yapıyorsun diye kızmıştı?"
"Evet?" Diyerek devam etmesini bekledim.
"işte o barın deposunda" içimi bir an acıma duygusa kaplamıştı. Orada ne gibi işler çevirdiklerini biliyordum çünkü; adam öldürme,bıçaklama, dövme,işkence... Aklıma geldikçe içim ürperdi. Tamam, Aras çok iyi biri sayılmazdı ama sonuçta bana değer veren birinin bunları yaşamasını istemiyordum. Ama serbest bıraksalar bu sefer yine aynı şeyi yapacaktı!
Polise teslim etseler olaydan babamın da haberi olacaktı.. Kafam allak bullak olmuştu. Kısık bir sesle konuşmaya başladım,
"Kuzey, Aras'ı bıraksanız?" dememle Kuzey'in bana bakması bir oldu. Dediğime anlam vermeye çalıştıktan sonra kaşlarını çattı.
