Yazılarımı sizinle paylaşmak onur benim için

Düzenli konuklarıma ithafen, düzensiz yazılar bütünü..

Yarım başlarız hayata. Hep diğer yarımızı ararız. Bizi tam yapacak olanı. Ve tam olmadan ulaşamayız huzura. Eksiksiz huzura. İnsan hep eksiktir. Hep güçsüzdür. Hep hüzünlü. Hüznün düşmanı huzurdur. Huzur diğer yarımızdır.

Büyük bir korkudur erememek huzura. Büyük bir korkudur, ulaşamamak sevdaya. O yüzdendir ki bir şeylere başlamak ürkütür bizi. Adım atmadan önce türlü bahanelerimiz vardır bizim. Ki biz hayallerimizde bile yenemeyiz korkumuzu. Hep yara alacağımıza inanırız. Yaralarımızı kendimiz saracağımıza inanırız. Ve biz kabuk bağlayamayız.

Halbuki biz hep diğer yarımızı dileriz. Hep umut ederiz. Dermanımız o'dur biliriz. Ama hep tedirginiz.

Türlü bahanelerimiz var bizim. Hep çekingeniz. Belki mutluluğumuzu elimizle iteriz. Sevgimizi gizler, hayallerimizi erteleriz.

Kabuk bağlamaz yaralarımız. Çünkü hep bekler-bekletiriz. Beklerken yara alır, yaralandıkça umudumuzu kaybederiz. Kavuşmayı erteledikçe, kabuk bağlamaz yaralarımız. Biz huzuru elimizle iter, kendimizi yarım kalmaya mecbur bırakırız...