IPT ~ 6

201 9 0
                                    

Matt's POV

Kaka-alis laman ng Papa dahil inayaya daw sya ni Moms mag dinner sa bahay. Hindi ko nanaman sya napigil dahil gusto ko na ring i-check si Ash. Sa ilang taon naming magkasama sa isang bahay at sa ilang taon naming magkaibigan alam kong kapag ganitong bagay ayaw nya ng ginugulo sya, Gusto nya lamang mag-isip. 

I knocked to her door pero walang nasagot. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Kinakabahan ako bigla. Is leaving her alone for a bit is not a good idea ?

I knocked again. Nang wala parin sumagot ay pinihit ko ang doorknob at marahas itong binuksan only to find Ash packing her things. Natakot ako bigla is she leaving this house ?

"Wh-what are you doing Ash?" 

"Are you blind ? Im packing my things." simple nyang sagot. walang bakas ng luha sa mga mata nya. She really doesn't like crying kahit alam naming lahat na gusto nya ng umiyak. 

"I-iwan mo na ako ? Hindi na ako magluluto ng marami tuwing party, tsaka oontian ko nalang ang order. Uhm. Hindi na kita guguluhin sa tuwing nasa office ka. Hindi na kita pipigilan sa Payback mo. Hindi--" Pero natigilan ako ng biglang nya akong tinapunan ng masamang tingin, She wants me to shut up.

"Are you crazy Matt ? May shoot tayo bukas. Nakalimutan mo na ba ? Para kang tanga dyan. of course I will not leave you." Tapos tinuloy nya ulit ang pagempake.

"andami mo namang dadalhin kasi 1 day lang yon !" Umupo ako sa kama nya at itinuro ang napupuno nya ng Maleta. girls Girls Girls will always be Girls.

"I've decided na magpaiwan muna sa Quezon after the shoot." Sabi nya. 

"Pwede ako din ?" nakangiti kong tanong. Malungkot na sya ayaw ko ng dagdagan pa.

"No. you have other shoots after that diba ? May appointments ka." Nilagay nya sa bewang nya ang dalawa nyang kamay at tumingin sakin. She is so beautiful muntik ng tumulo ang laway ko.

"I can cancel all of it." I simply answered. Hindi naman sa nagyayabang ako pero ako ang masusunod sa lahat. Im the best model and they will do everything that I say. I own my schedule.

"Sobrang kulit mo talaga. So ano pa bang magagawa ko diba." Itinaas nya ang dalawa nyang kamay. Hahaha She really thinks that she can intimidate me. Pero sanay na ako sa ganyan nyang taktika. Hindi na ako natatakot.

Nagpatuloy sya sa pag-empake habang ako ay pinapanuod lang sya. Kung sa unang tingin parang wala syang pinagdadaanan. Pero dahil kilalang-kilala ko na sya I can see the sadness in her eyes. 

And alam nyo ba na kapag umiyak si Ash hindi namumugto ang mata nya. Pagkatapos nya umiyak maghihilamos lang sya para marelax ang mukha nya at nawawala na ang pamumula. Tapos parang wala lang nangyari. Swerte nya ano. Kaya kapag umiiyak sya walang nakaka-alam.

"It's Payback Time" by Star_Loves_MangoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon