IPT ~ 8

186 6 0
                                    

"Ethan, God! Anak naman. Im so worried. Good thing ma-mabait yung nakakita sayo" Sinalubong agad nya ng yakap ang tumatakbo nyang anak. Marahan akong naglakad palapit sa kanila. Memorizing her face. I almost forgot her. I laughed bitterly.

"Thank you Ashley." Nakayuko nyang sabi habang nakahawak sa naka-ngiti nyang anak.

"She's so nice mommy." Ethan said innocently na animoy di nararamdaman ang sumisikip na atmosphere ng paligid. 

"Nice seeing you again Therese." I said.  "Its been 3 years."

"Isn't it Ironic na iniligtas ko nanaman ang anak mo." I looked at Ethan again. He's alive and well. Tahimik lang si Therese. Pagtapos ng aksidente ay isang beses nya lang akong dinalaw. She had no face to show. I lost my child because of her.

"Can we talk Ashley?" I laughed bitterly, and answered her nonsense question.

"Arent we talking?" Napayuko sya ulit at diretsong tumingin sa akin. I smiled.

"I mean, privately." I nodded at bahagyang pinagpag ang damit ko na animo'y naiinip.

"Anak sumama ka muna sa Yaya mo ha. Uuwi na kayo, Your father wants to see you. You make him so worried." Napayuko ang bata at sumama sa babaeng naka uniporme na ngayon ko lang din napansin.

Bago pa makababa ang bata ay lumingon ito sa akin at marahang kumaway. I smiled at him sabay thumbs up pa. He smiled and bids goodbye again.

"He is so adorable right." Nilingon ka ang babaeng nasa tabi ko na. She is smiling to her son. 

Hinarap nya ako at malungkot na tumingin sa akin. " Im very sorry sa nangyari sa anak mo." Sabay biglang luhod sa harap ko.

I gasped. She's wearing a dress above the knee kaya nang binagsak nya ang tuhod nya sa semento ay alam kong nasaktan ito pero nakaluhod lamang sya roon at hawak ang kamay ko.

"Tu- tumayo ka nga riyan. Pinagtitinginan na tayo oh, I know Im a bitch but dont do that." Inaangat ko sya. She's crying. Inaya ko sya sa kaninang pinagupuan namin ng anak nya. She sobbed lighlty.

"When I visited you, hindi ka makausap ng maayos kaya natakot na akong harapin ka. Habang pinapanuod ko ang anak ko lumaki i have this guilt inside me na may nagsacrifice ng anak para sa kanya... If I wasn't that reckless." Tahimik lang akong nakinig. Flashbacks of my accident came rushing back.

"I already see you jumping off from the center island but when I stepped on the brake my car just cant stop. Oh Im so Sorry." She cried again. I cant stop myself from rubbing his back. Comforting her. Ha-Ha I wanted to laugh. Comforting one of the reasons why Im like this.

"That day on the hospital I heard the doctor telling that you've lost your child then my doctor came to me saying that my baby is fine. Im so guilty. I dont even know Im pregnant. Part of me thanking God for giving me a chance I know its selfish."  She holds my hand. now I cant stop tears falling from my eyes. She is so selfish like me.

"It's Payback Time" by Star_Loves_MangoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon