IPT ~ 7

156 10 0
                                    

"Pack-up!" Lumapit sa akin ang advertising head at pinakita sa akin ang mga pictures. Tumango lang ako for approval. Those pictures are still raw and I believe na mas mapapaganda pa nila iyon.

habang nagaayos ako ng mga gamit ay lumapit sa akin si Allen, at first I dont give a damn pero ng biglang yakapin nya ako mula sa likod ay tumigil na ako sa ginagawa ko at animo'y istatwa na nakatayo.

"You are not in a good mood today Ash. What's bothering you?" Napalingon ako sa paligid at napansin walang nakakakita sa amin dahil busy ang lahat. He's crazy.

"Wala ka ng pakielam doon Allen." malamig kong sagot at marahas na umalis mula sa pagkakayakap nya. Im not in the mood para makipaglandian sa kanya.

Dumiretso ako sa Dressing Cabin ni Matt at padabog na umupo.

"Hey chill Beb! Ano bang problema mo? Kanina ka pa nakabusangot. Pwede ka naman kasing magpahinga nalang sa Resort at hindi ka naman ganon kailangan dito."

"I just want to take charge and make everything perfect. By the way you really is a good model Thank You." Yumuko ako at pumikit. Sobrang hindi mawala sa isip ko ang nangyari kay Dad. Parang biglang wala talaga ako sa mood. Idagdag pa yung kagabi. Gosh! I lose control and kiss my bestfriend. Im so stupid.

"No problem. Basta ikaw. And malaking tulong din ang Aimira's sa Carreer ko."  I look at matt. Bakit parang wala lang sa kanya. Jeez. Nagiinit ang mukha ko. Why am I even thinking of it.

After the shoot napagdesisyunan kong magpunta sa Kamay ni Hesus na isa sa mga tourist destination dito sa Quezon. Wala akong sinabihan na pupunta ako dito simply because I wanted to be alone at I feel awkward with Matt.

Gusto kong akyatin ito at magdasal. I wanted to ask God kung bakit ganito. Sobrang lungkot at gulo. I wanted him to guide me.

Marahan akong naglalakad at tumitigil sa bawat station ng mahagip ng mata ko ang isang bata na umiiyak sa sulok. Maganda ang ayos ng damit at mukhang nawawala sya. Marahan akong napahawak sa may dibdib ko. I always have this feeling when it comes to kids. Parang pakiramdam ko paano kung nabuhay ang anak ko...

Lumapit ako sa kanya at marahang lumuhod sa harapan nya.

"Nawawala kaba?" Malumanay kong tanong pero mas lalo nya lang siniksik ang sarili nya sa gilid ng santo na animo'y natatakot.

"Go away! I want my mom." Umiiyak nyang sambit. Sino ba naman ang nanay na iiwan ang anak nya. Pero malay ko din baka hinahanap na sya ng Mommy nya dahil walang ina ang gustong mawalan ng anak. I've been there, even though im not a full mother kasi namatay ang anak ko. Dinala ko padin sya sa tyan ko ng ilang araw at kahit hindi ko manlang alam na buntis ako nung mga panahong iyon masakit padin ng malamang nalaglagan ako. It pains me alot.

"I will not hurt you. I can help you find your mother." Medyo umamo ang umiiyak nyang matapang na mukha. I almost smiled. Kapag nabuhay ang anak ko malamang ganito na rin sya kalaki.

"It's Payback Time" by Star_Loves_MangoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon