Herzamanki gibiydi, sabah kalktım pijamalarımla birlikte mutfağa indim. Biraz sonra "Günaydın Güzelim" isimli aramamı aldım, tabi ki Berk'ten. Biraz Berk ile konuştuktan sonra Leptopumu aldım ve yatağıma uzandım. Biraz resimlere, arkadaşlarımın gezdiği yerlere baktıktan sonra Laptop ile uğraşmaktan da sıkıldım. Sonra aklıma çantamdaki kitap geldi. Çantamın içinden kitabı alırken bu kitabın içeriğini ve neden böyle bir kitap seçtiğimi anlamaya çalışıyordum, gerçi eski şeyleri oldukça severdim. Kitabı alıp yatağımın üstüne oturacaktım ki etrafını temizlemem gerektiğini düşündüm. Bir bez alıp etrafını güzelce temizledikten sonra artık daha güzel görünüyordu. Kitabı alıp yatağıma oturdum ve kitabın kapağını tuttum... Ama bir dakika, kitabın kapağı açılmıyordu, bu kitabın yanında bir kilit vardı. Neden bir kitaba kilit konabilirdi ki? Bir tel toka alıp kilidi zorladım ama yine de açılmadı. Ben denedikçe açılmıyordu ve açılmadıkça içimde daha büyük bir merak oluşuyordu. En sonunda dayanamadım ve üstümü giyinip kitabıda alıp kütüphaneye gittim. Kütüphaneci kadının masasına kitabı sertçe koyup: "-Hangi insan neden böyle bir kitaba kilit koyup anahtarını vermez ha?". Kütüphaneci kadın bana bakıp bir kahkaha attı ve sandalyesiyle birlikte dönüp bir kutudan bir ipin ucundaki kalp şeklindeki bir anahtarı bana uzattı ve: "- Ah be güzelim, birde sormayı deneseydin ya!". O an çok rezil olmuştum. Kütüphanedeki herkes bana sırıtarak bakıyordu. Sinirle kitabı ve anahtarı alıp hızla oradan uzaklaştım. Tekrar eve gider gitmez kendimi kanapeye attım ve kitabın kilit kısmda ellerimi gezdirdim, daha sonra anahtarı alıp deliğe koydum ve çevirdim artık kilit yoktu, belki umutlar vardır belki de korku kim bilir acaba bu kitapta neler saklıydı...
