The Sign

Just a sample of thoughts I learned

JUMP TO CHAPTER 1 (This chapter isn't a part of the story.)

AT KUNG GUSTO NIYONG MARAMDAMAN ANG STORYA, SUNDIN NIYO NA PO AKO. =))

GUYS, ALAM KO, NAGUGULUHAN KAYO. SA TOTOO LANG, BUBURAHIN KO SANA TO, KASO MADAMI DAW NATUTO FROM THIS PART. KAYA HINDI KO NA TINULOY BURAHIN. :DD

WELL, SIGURO GUSTO NIYONG MATUTO KAYA PATULOY NIYONG BINABASA? HAHA! BAHALA NA KAYO. ^^,

And the situation starts here..

Totoo nga naman no? Bakit tayo pag nagmahal, sa iba't ibang paraan man, ginagawa natin lahat. Binibigay natin lahat ng makakaya natin. Tipong kahit ano pang mangyari, wala pa ring makapagbabago sa nararamdaman natin. Yung kahit ilang beses ka ng nasaktan, kahit gusto mo ng turuan sarili mong wag tuluyan magpakatanga, wala pa rin. Yung sinabi mo ng "Oo nga.. Tama na, kakalimutan ko na siya" Pero sa mga panahong mag-isa ka na lang, ayan na.. Maalala mo siya at parang wala lang nangyari, patuloy ka parin sa pagmamahal sa kaniya. E nagmamahal ka lang! Natural yun! At wala kang kasalanan! Hayaan mong sabihin nilang tanga ka! Lahat naman tayo, nagiging tanga sa pag-ibig. Aminin? Pero kung hindi man naranasan ng iba, antayin.. At kung hindi pa rin, iba na yun, Yun ang mga taong di marunong magmahal.

PERO, papayag ka na lang bang habang buhay magpakatanga?

Well hindi porket sinasabi kong natural lang iyon e, paninindigan mo na.

Hindi inimbento ang salitang "move on" para basahin lang kundi alamin ang kahulugan at isabuhay. What I mean, hindi naman sa lahat ng bagay ay dapat manatili tayo forever sa nakasanayan natin o minahal natin. Kasi...

kung karapat-dapat ng i-let go. Then Let go! Don't stick to those things na alam mong walang ibang gagawin sa'yo kundi ang saktan ka. Hindi ka ginawa ng Diyos para magdusa. Live life to the fullest! Take time to find for your Happiness! Alam nating lahat, mahirap, sobrang hirap. But remeber, all things were meant to be happen. And as what I've said, all things have it's own purpose.

Oo, sabi mo nga, siya ang buhay mo. Pero bakit patuloy ka pa ring nabubuhay kahit wala siya? Patuloy kang nabubuhay nang nasasaktan dahil sa kaniya..

I know sasabihin mo ngayon..

"Hindi. Di ko siya ipagpapalit. Kahit na imposible pang bumalik siya sakin. Kahit imposibleng mahalin niya pa ko."

But I know too, time will heal all those wounds. Alam kong darating at darating ang mga panahong maiintindihan mo lahat. Na sa kabila ng kabulagan mo sa pag-ibig ay unti-unti itong maglalaho. Unti-unti mong matututunan.

"Tama na. Gusto ko ng maging masaya."

Ikaw mismo ang magtuturo sa sarili mo para kalimutan siya..

You'll learn to move on.

You'll learn to let go.

You'll learn to forget.

You'll learn how to ease those pains.

You'll learn to find for the "RIGHT ONE"

--

Learned something? HAHA!