The Sign

Chapter Three: Weirder than Weird

(A/N: Guys, as my advice, you need to recognize the thoughts there in my prologue. Because if you do, you’ll not be taking it hard for understanding every chapter of the story. And to add up, just for my opinion, it will add an interest for you guys to continue reading this. Sooooooooo there, just to clear everything, I hope I still have readers huh? ^_^)

Sisterette! Para sayo ^_^ Iloveyou! <3

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

CHAPTER III:

LEIRA's POV

Sa totoo lang, hindi talaga ko nakatulog kagabi ng maayos. Hindi ko rin alam kung bakit. Naguguluhan ako e. But one thing I know for sure is that I’ve strong eagerness to know the real meaning of that word. Gusto, gusto, gusto. Arrrrrgggh! Ano ba kasi talaga meaning pag may gusto yung tao sa’yo? Honestly, during my 6th Grade in Elementary, may nakapagsabi na sakin ng ganto e. Pero wala lang sakin, kasi nga wala akong pakialam dati nun sa mga gantong bagay. Tyaka iba naman yung—

Teka.. Sinabi ko bang “dati”? Ewan. Nevermind.

Basta naguguluhan pa rin talaga ako.

*

“Ready na kayo?”- Rich

Nag-nod lang kami ni April, yung isa pa naming kagrupo.

Ngayon na ngapala yung performance namin.

Hmm. May nararamdaman akong kakaiba ngayon.

“Ok bihis na kayo, tayo daw yung una e.”-Rich

“Ganun? Sige, sige. Tara na April!”

Tapos pumunta na si Rich sa kabilang group, yung mga grupo ng sasayaw.

So ayun, nagbihis na kami ni April. Nakasimpleng dress lang ako ngayon. Yet, I know it fits me well naman.

“Kyaaaaaah. Ang ganda mo Leira.” Si Pam. Hindi siya sasayaw, hindi rin kakanta, pero lagi namin yan kasama sa practice. Super supportive, siya na!

Nginitian ko lang siya.

“Lalong mai-inlove sayo si Ano niyan eh!” turo ng mata kay Pugo.

I frowned a little, pero sa isip ko lang. Una sabi, may gusto, ngayon mai-inlove? Awts. Lalo akong naguguluhan sa kanila.

Lumapit naman sakin si Beka, nudging me with matching giggles na nakakaloka! Bulong..

“Sinabi ko lang may gusto sayo si Ano, nagpaganda ka na ha. Ikaw ha!” She keeps on nudging me. Awts ha! Masakit kaya!

So pagpapaganda na pala yung magsusuot ka ng dress? Knowing na kailangan kasi may performance ka? What the!

“Hay nako Beka. Alam mo naman kasing kailangan to di ba? Anong gusto mong isuot ko duster? Di ba Pam?”

“Oo naman. Bakit ano bang sinasabi ni Beka?”-Pam

“Kasi naman alam mo ba mmmgstssssssmmm” Obviously, tinakpan ko yung bibig niya! Ano ba to! Ang daldal ha.

“Ah wala yun Pam, baliw to si Beka eh.Kung ano pinagsasabi.”

“Eh kasi—“ Nilisikan ko lang naman siya ng mata. Bwahahaha:P

“Ay tara na Pam samahan mo ko magbihis. Hehehe. Bye Leira!” Yaaaan. :)))

* 

When the sun shines, we'll shine together