YALAN AŞK

BÖLÜM 8

En sorunsuz, en sakin geçmesi gereken zamanlarım stresle geçer olmuştu. Avukata moral bozukluğu ile gittim. Neyse ki beklediğimden iyi karşıladı.

-Figen Hanım, kaç aylık hamilesiniz?

-Beş oldu.

-Beş aylık olmuş ve bana bildirmeye gerek duymamışsınız. Bu bebek miras payını değiştirir. Ne yazık ki hamile olduğunuzu benden önce Ender Bey'in ilk eşinden olan çocukları öğrenmiş ve çocuğun babalarından olmadığını iddia ederek mirastan men edilmeniz için dava açmışlar.

Başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki. Bunu hiç düşünmemiştim. Payımı alıp bebeğimi sessizce büyütürüm diye düşünüyordum. O servete benim de katkım vardı. Yatırım için annemden kalan evi ve Tekirdağ'daki arsayı gözüm kapalı satmıştım. Tapuda ismim olsun diye de tutturmamıştım.

"Davaya itiraz ettim." diye devam etti avukat. "Ama çocuk için DNA testi yaptırmamız gerek."

Şapa oturmak deyimini tam anlamıyla yaşıyordum. DNA testi sonucunda sadece parayı değil itibarımı da kaybedebilirdim. Avukatın bürosundan nasıl çıktım, nasıl sahile kadar yürüdüm hiç hatırlamıyorum. Yağmur damlaları hırçın hırçın yüzüme çarpmaya başlayınca git gide kabaran denize karşı bir bankta oturduğumu fark ettim. Caddenin karşısındaki kafeye kendimi atana kadar balığa dönmüştüm bile. Sıcak bir çay söyledim. Birkaç yudumdan sonra aklım da çalışmaya başladı. Daha doğrusu aklım başıma geldi. Arabayı avukatın garajında bırakmıştım. Yağmur biraz hafifleyince bir taksi durdurup arabamı aldım. Ama şifayı da kapmışım. Ateş, öksürük beni yatağa sürükledi. Oradan da acile... İşte o sırada, yani ben hasta yatağımda hain mikroplarla savaşırken avukat olacak mikrop DNA testi için karar çıkarmış. Hemşire önüme bir kâğıt uzatınca durumun farkına vardım.

-Figen Hanım, bu kâğıdı getirdiler. Bebeğinizle ilgili DNA testi için.

Kâğıda göz gezdirdim. Mahkeme kararıydı. Taşıdığım bebeğin Ender Koçak'ın çocuğu olup olmadığının anlaşılabilmesi için DNA testinin yapılmasına karar verildiğini yazıyordu.

-İmzalamanız gerekliymiş.

Bu işten kaçış yoktu. İsteksizce hemşirenin gösterdiği yeri imzaladım. Bundan sonraki hayatım nasıl olacaktı? O gün başıma gelenlerle ilgili hiçbir şey hatırlamıyordum. Bu da beni deli ediyordu. Her ne olduysa isteğim dışında olmuştu. Tamam, Ahmet'in aldığı elbiseyi giymiştim. Tamam, kutlama için şarap da içmiştim. Biliyorum dans niye ettin diyeceksiniz. Ama bu çocukça, şımarıkça bir şeydi. Bir iki dönüp oturacaktım. Dans ederken film kopuyordu. Kapı çalınana kadar ne olmuştu? Ahmet ne yapmıştı? Ender odaya gelmiş miydi? Uyusam, uyansam her şey bitmiş olsa!