Ένα κορίτσι που την λένε Ρουμπίνι που μένει στην Κύπρο και μια μέρα μετακομίζει στην Θεσσαλονίκη που της αλλάζει την ζωή προς το καλύτερο ... κάνει καινούριους φίλους και μαζί με αυτους τον αναπάντεχο έρωτα της τον Αχιλλέα
η Ρουμπίνι είναι 17 ετών...
άκουσα το ξυπνητήρι μου να χτυπά και το έκλεισα, είναι 4 η ώρα και πρέπει να πάω να ετοιμαστώ. Μπήκα στο μπάνιο έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα μέσα, μετά από 10 λεπτά βγήκα και τυλίχτηκα με μια πετσέτα και πήγα στο δωμάτιο μου για να βρω ρούχα (εικόνα κάτο)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
το φόρεσα τα μαλλιά μου τα άφησα στο φυσικό τους τελείωσα και κατέβηκα κάτο και κάθησα στο σαλόνι και περίμενα τον Αχιλλέα να έρθει είναι 5:30. Μετά από 10 είχε έρθει, βγήκα εξω και μπήκα στο αυτοκίνητο του το φίλησα γλυκά.
ξεκινήσαμε και όπως είμαστε καθοδόν μου κρατούσε το χέρι και δεν το άφηνε. το αγαπώ μπορεί να τον ξέρω τόσο λίγο αλλά νοιώθω τα πάντα κοντά του και δεν θα αντέξω να το χάσω. μετα απο 10 είχαμε φτάσει στην παραλία κατέβηκαμε και μαζί του πήρε και την κιθάρα του μου έπιασε το χέρι και πήγαμε στα παιδιά.
Χ(Χριστός)- ήρθαν και το ζευγαράκι μας Ρ- Γεια σας παιδιά
βλέπω τον αλεξ να έχει αγκαλιά τη ζωή και έχω καταλάβει πως αυτή η δύο τα έχουν φτιάξει, χέρω με πολύ για αυτόν ταιριάζουν πολύ.
Ρ- εππ έχουμε κι άλλο ζευγαράκι εδώ..!! και όλοι γύρισαν πως τον Άλεξ και την ζωή Α(αγάπη)- μωρη γιατί δεν μας έχεις πη τιποτα Ζ,Α- έκπληξη
τους πήραμε μια ομαδική αγκαλιά, μαζέψαμε ξύλα και ανηξαμε φωτιά και καθίσαμε γύρο της.
Γ- Άρη Αχιλλέα Χριστό πιάστε της κιθάρες σας
Και ξεκίνησαν να τραγουδούν.
●●Αντίο και να μην σταθείς σ’ αυτό το δάκρυ που θα δεις Για τα κενά και την πληγή Ο χρόνος λύσεις θα μου βρει Αντίο και μη μ’ αγαπάς Και πως θα είμαι μη ρωτάς Συνωμοτούν να γίνεις χθες Οι τέσσερις μου εποχές
Το καλοκαίρι θα ‘μαι εδώ Για σένα θα αιμορραγώ Στου φθινοπώρου τις βροχές Θα νοσταλγώ απλά στιγμές Χειμώνα εσύ σκιά στο νου Την άνοιξη θα είμαι αλλού
