Η μετακόμιση..!

part 48

Βρήκαμε την Ρουμπινί πεσμένη κάτω με αίματα γυροντης.

Τρέξαμε αμέσως κοντά της και ελεξαμε το σφυγμό της ισα ισα που χτυπά ο σφυγμό της

Την πήρε στην αγκαλιά του ο Λούκας γρήγορα και την βάλαμε στο αυτοκίνητο

Μέσα σε 5 λεπτά φτάσαμε.. την βάλαμε σε φόριο και την πήγα στο χειρουργείο

" τι έγινε μισεί ώρα έλειψα γαμωτο" είπα ανήσυχα

Ο Λούκας πηγαινοερχόταν αγχωμένος  και εκνευρισμένος με το τι έγινε

×××

Βγήκε ο γιατρός μετα απο 1 ώρα και πήγαμε κοντά του

" έχει χάσει πολλή αίμα και μετά βίας έχουν σωθεί και η δύο.. στην κατάσταση της δεν πρέπει να πιέζετε και να ταράζεται"

" μπορούμε να την δούμε" του είπε ο Λούκας

" Ναι είναι στο δωματιο 204"

Πήγαμε στο δωματιο της και κοιμόταν ήσυχα

" τι είχε γίνει ρε Λούκας για λίγο την έχω αφήσει μόνη

*Pov Ρουμπίνι *

Ανοίγω τα ματια μου και βλεπω τον αλεξ και τον λουκα να κοιμούνται

" αλεξ" κουνιεται και ανοίγει τα ματια του ήρθε κοντα μου

" τι ειχε γίνει " ειπε ανήσυχα

" ξερεις ποσο αδέξια ειμαι.. Επεσα απο της σκάλες" ειπα και γελασα

" γελας δεν ειναι αστείο.. Ξερεις ποσο σοβαρα ηταν τα πραγματα, έχασες πολύ αιμα μεταβίας σας έσωσαν και τους δυο" ειπε νευριασμενα

" συγνώμη.. Ποτε θα φύγω"

" ακομα δεν ξύπνησες και θες να φύγεις , θα έρθει ο γιατρος να σε εξέταση και μετα" μου ειπε γύρισε στον λουκα και τον ξυπνησε" παω να φωνάξω τον γιατρο" και εφυγε

" πως νιώθεις " με ρώτησε

" καλα πωναω " του ειπα

"μας τρομαξες ρουμπι πολύ

"συγνώμη λουκας"

Μετα απο λιγο ηρθε ο γιατρος με τον αλεξ, με εξετασε και μου ειπε πως μπορω να φύγω

" θα προσεχεις αυτους τους μηνες θα ειναι δυσκολη, δεν θα κουράζεσαι δεν θα αγχώνεσαι και θα προσέχεις πολύ"

" εντάξει σε ευχαριστώ" ετιμαστεικα και φύγαμε απο το νοσοκομείο

×××

Ηρθαμε στο σπιτι κάθισαμε

"εμμ τι θα φάμε"  ειπα και με κοίταξαν και η δυο 

" τι θελεις να φας" ειπε ο αλεξ και τωρα που το σκεφτώ με

" εχει καιρό να φαμε πιζζα" του ειπα
Γλυκα* εμμ και εσυ λουκας μετα που θα φάμε τι πίτσα μας θα πας να φερεις απο το μαγαζι κανα γλυκο" τον κοιταξα και του εκανα τα γλυκα ματάκια

Σκασαμε στα γελια και η τρεις.. Ο λουκας ειχε φυγή για να παρει της πίτσες μας και ο αλεξ γυρισε σε εμενα και με κοίταξε

" πως νιώθεις" μου ειπε τρυφερά

" καλα οταν εχω εσας εδώ"

" με το λουκα πως νιώθεις" μου ειπε σοβαρά

" μ'αρεσει με κανει και νιωθα καλα και να ξεχνιέμαι" ειπα χαμογελοντας" ειναι ξεχωριστός.. Ειναι σαν να  τον γνωρίζω απο παντα αλεξ, μου συμπεριφερετε καλα"

Με κοιταξε και μου χαμογελασε γλυκα, ηρθε κοντα μου και με αγκάλιασε.

Ανοιξε η πορτα και μπήκε μεσα ο λουκας με της πιτσες, συκωθεικα και πηγα στην κουζινα να φερω πιατα και πετσετες.

Καθησα στην θεσει μου και απο διπλα μου ειχε φυγη ο αλεξ και ηρθε διπλα μου ο λουκας.

Φάγαμε και βάλαμε μια ταινια, ένιωσα ενα χερι να τυλίγεται γυρω μου και με πήρε αγκαλια, ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του και έκλεισα τα ματια μου ένιωσα τα χείλη του να ακουμπανε στο μετωπο μου..