Η μετακόμιση..!

part 47

Περπατάμε χέρι χέρι στην πλατεία της Κρήτης.

"Σας είδα να μιλάτε έντονα σήμερα, τι είχε γίνει" μου είπε ξαφνικά

"Ήθελε να ζητήσει συγγνώμη και να του δώσω μια ευκαιρία"

" εσύ τι αισθάνεσαι ρουμπι"

"Τίποτα αυτό είναι το θέμα.. με όσες προσβολές και Εκείνα που μου έχει κάνει δεν αισθάνομαι..
Ναι τον αγαπάω αλλά όχι όπως πριν είναι διαφορετικά αυτή τι φορά, ακόμα και αν τον συχορεσα δεν αισθάνομαι τα ιδια  συναισθήματα και του το ξεκαθάρισα" του είπα ξεκάθαρα

" πως γίνετε αυτό Ρουμπινί τόσο καιρό είσαστε μαζί"

" Δεν ξέρω Λούκα πριν έρθω ελλαδα πέρα από την μαμα μου και την γιαγια μου δεν είχαν κανένα εκτός από τον πρώην μου.. απλά δεν ξέρω τι μου συμβαίνει πλέον.. με όλα αυτά τα συναισθήματα μου έχουν εξαφανιστεί μπορεί απλά να ήταν μια ενθουσιάσει Λούκας που δεν είχα κανένα ... τώρα  προτεραιότητα μου τώρα είναι το παιδί που κουβαλάω"

"Το ξέρεις πως θα είμαι κοντά σου εε.. όταν σε πρωτοείδα μου αρέσες πολύ και θέλω να μάθω πολλά για εσένα ρουμπι"

Τον κοίταξα γλυκά και πλησίασα το πρόσωπο μου κοντά στο δικό του και ένωσα τα χείλι μας.

"Γι αυτό δεν μου δίνεις μια ευκαιρία  εε γιατί είσαι με αυτόν" ακούσαμε μια φωνή

Γύρισα και κοίταξα το Αχιλλέα που ήταν έτοιμος να επιτεθεί στο Λούκα.. μπήκα μπροστά του για να τον εμποδισω

" Δεν σε αφορά το τι θα κάνω Αχιλλέα.. το ξεκαθαρίσαμε πριν μερικές ώρες πως δεν θέλω να με ξανά ενόχλησης"

"Δεν μπορώ να μην σε ενοχλώ, σε θέλω σε αγαπάω ρουμπι"

" Εγώ δεν νιώθω τίποτα.. αφήσαμε στην ησυχία μου" του είπα και άρχισα να απομακρύνομε από κοντά τους

Έφτασα στο σπίτι και Εκεί βρήκα τον Άλεξ να βλέπει τηλεόραση.. κάθισα κοντά του και απελπισμένη έβαλα τα χέρια μου στα μαλλια μου

"Τι συμβαίνει" με ρώτησε

" Άλεξ έχω βαρεθεί αυτή την κατάσταση" του είπα αμέσως με δάκρια στα μάτια

" Μην κλαις σε παρακαλώ δεν κάνει στην κατάσταση σου" μου είπε και μου σκούπισε τα δάκρια "Τι έγινε"

" ήρθε και με βρήκε πάλι" του εξήγησα  τι είχε γίνει και είχε εκνευριστεί πόλυ..
μηναμε για λίγο αγκαλιασμένοι

" πάω να κάνω ένα μπάνιο και να ξαπλώσω.. μιλάμε μετά"

Ανέβηκα επάνω βρήκα της πιτζάμες μου και πήγα για μπάνιο

Τελείωσα και ξάπλωσα

×××

Άλεξ POV

Έφυγα από το σπίτι και πήγα στον Αχιλλέα, χτύπησα την πορτα και άνοιξε.

" σου είπα να μην την ξανά ενόχλησης.. Γιατί το κάνεις αυτό" του είπα

" την αγαπάω Άλεξ "

" εκείνη είναι μπερδεμένη αφήσε την να ηρεμήσει λίγο.. τι πιέζεις ακόμα και αν δεν νιώθει τίποτα.. πρέπει να κάνεις πίσω.. την πληγώνεις πολύ"

" Δεν θέλω να την βλέπω με εκείνον" είπε νευριασμένος

" εκείνον επέλεξε.. εκείνος έμεινε κοντά της όταν εγώ την αποφεύγα και εσύ δεν ήσουν κοντά της .. την αγαπεισε, το βλέπεις στο βλέμμα του.. αλλά και καταβαθως νιώθει και η  Ρουμπινί κάποια συναισθήματα για εκεινον " του είπα ειλικρινά

" Δεν γίνετε να με έχει ξεχάσει τόσο εύκολα" μου είπε πληγωμένα

" Δεν σε ξέχασε δεν νιώθει το ίδιο"του είπα. "είναι η τελευταία φορά Αχιλλέα που σε προειδοποιώ τον επόμενη δεν θα είμαστε καλά" του είπα και έφυγα

Στο δρόμο για το σπίτι βρήκα τον Λούκα.

" λουκα τι κάνεις" είπα και γύρισε να με δει

" καλά εσύ, η Ρουμπινί που είναι" είπε με ενδιαφέρον

" σπίτι όταν έφυγα είχε κοιμηθεί.. θα έρθεις" του είπα και άστραψε

" φυσικά"

" την αγαπας" του είπα ξαφνικά

" Ναι.. Μπορεί να φανεί παράξενο αυτό αλλά  ναι την αγάπω Αλέξανδρε  και σήμερα έχω εκνευριστεί πόλυ με εκείνον το τιπο.. την κάνει να μην αισθάνεται καλά στην κατάσταση της"

" το ξέρω τον προειδοποίησα" του είπα

Φτάσαμε στο σπίτι και αυτό που αντικρίσαμε μας σόκαρε και τους δύο