"Wyzwól mnie" to ostatnia część historii Luke i loli.
Luke i Lola zamieszkali ze sobą. Byli ze sobą szczęśliwi, aż do momentu kiedy do szkoły przychodzi nowy uczeń Aaro. Już pierwszego dnia chłopak wykazał dużym zainteresowaniem Lolą. Lola...
Wysiadając przed szkołą spanikowany zauważyłem pusty wózek szpitalnym, na którym miała być Lola, ale był pusty!
Wbiegłem z szybko bijącym sercem do środka liceum.
Przed moją twarzą stanął chłopak trzymając w rękach mojego pięknego kwiatuszka, całego przemoczonego, śpiącego, słabo oddychającego i co najważniejsze z lewej ręki leciała jest spora ilość krwi.
Brunet który ją trzymał był trochę niższy ode mnie i gapił się na mnie przerażonymi oczami.
Miał na szyi wisiorek z zawieszką w kształcie złotej korony.
Z opisu mojej dziewczyny, kiedy to z nią rozmawiałem o m&s miętowych, wspominała mi o jakimś chłopaku który jej pomógł, a potem się do niej przylepił.
- Ty - warknąłem patrząc na niego z pogardą.
Chłopak jakby zrozumiał kim jestem i także przyjął zdeterminowaną pozę.
- Ty... - odparł mrużąc oczy.
Patrzeliśmy po sobie zapominając kompletnie o Loli.
- Moi drodzy! Zawieście bronię! Wasza ukochana właśnie umiera...Luke proszę poprowadź Aarona do twojego samochodu, a ja pójdę oświadczyć dyrektorowi że Lola się znalazła i jedziemy do szpitala - mówił spokojnie, ale zdeterminowanie lekarz Loli.
Nie szczędząc czasu na walnięcie doktorka za tekst "Wasza ukochana" i tego typka za jego istnienie, mruknąłem coś do Aaronka-dupolka że ma iść za mną.
Próbowałem nie myśleć, o cierpieniu jakie odczuwa moja piękna blondynka, ale nie mogłem tego zrobić, kiedy nie miałem jej bezpiecznej w moich ramionach.
Ledwo mogłem otworzyć kluczykami drzwi od samochodu, strasznie mi się trzęsły od stresu.
- Pośpiesz się! - krzyknął zdenerwowany chłopak stojąc przy drzwiach z drugiej strony auta.
- Zamknij mordę - odpowiedziałem przez zaciśnięte zęby.
- Wszystko będzie dobrze - szeptałem do siebie w nadziei że to pomoże.
Nic, nadal mi się panicznie trzęsły dłonie.
Co by zrobiła Lola!?
Nagle przyszedł mi pomysł.
Wziąłem głęboki oddech i zamknąłem oczy.
Pomyślałem o wszystkich chwilach spędzonych z Lolą.
- Co ty się tak pierdzielisz z tymi kluczami! Przecież ona zaraz zamarznie! - krzyczał coraz bardziej panicznie brunet.
- Stul dziób.
Twarz Loli pojawiła się przede mną. Miała piękny uśmiech, ani trochę makijażu, a jej włosy pachniały ciasteczkami.
Był to cudowny widok.
Tak bardzo ją kocham....No to na co czekasz głąbie! Otwieraj te pieprzone drzwi!
Otworzyłem oczy.
Wsadziłem klucz, przekręciłem, a drzwi się otwarły.
W myślach sobie pogratulowałem.
Wsiadłem z Aaro-dupolkiem do pojazdu.
Włączyłem silnik i wiatrak z ciepłym powietrzem.
- Zaraz będzie ci ciepło śliczna - usłyszałem szept tego padalca.
Zacisnąłem palce na kierownicy, były całe białe.
Spojrzałem w lewo przez szybę na drzwi do szkoły.
Masz facet 3 sekundy, albo zabije tego sukinsyna.
1!
Nic, nadal były zamknięte!
2!!!
Krzyczałem w myślach.
3!!!!
Oh, nie ma go? No to świetnie.
Obróciłem głowę w stronę bruneta z uśmiechem szaleńca.
On patrząc na mnie skrzywił się. Spojrzał w dal.
- O patrz, idzie! - krzyknął z ulgą.
Obróciłem się w stronę okna.
Cholera, doktorek.
W tym właśnie momencie miałem już dwa powody żeby palnąć temu facetowi w twarz.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Luke Walcz o Lole!💗 Wspieramy cię Luke! #Loke 😫💕
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
