Yaz Yağmuru

3. Bölüm

1 yıl sonra...
Artık kolumdaki sakatlığım geçti. Fakat Oya abla 5 ay daha kolumu ani haraketlerden uzak tutmamı söyledi. 1 hafta sonra okul başlayacak. Ve hiçte heyecanlı değilim. Çünkü "Çınar Lisesi" diye bir yere gideceğim. Çınar lisesi o kadar iyi bir lise değilmiş. Hatta okul üniformaları bile yokmuş. Neyse. Bu 1 yıl içinde ne Ceren, ne Defne, ne de Begüm geldi. Tek gelen kişi eski bir arkadaşım olan Simge'ydi. Onlar da İzmir'de oturdukları için buraya yani İstanbul' a sadece 1 kez geldiler. Kısacası bu 1 yılım filmler ve kitaplar arasında gitti geldi...
Aslında halimden şikayetçi değildim ama yakın bulduğum arkadaşlarım bana bir kez bile uğramayıp aramayınca insan kötü hissediyor. Galiba okulumun değişmesi bana iyi gelecek. Hem yeni insanlarla tanışacağım hem belki yine hoşlandığım biri çıkacak... Bunlar güzel şeyler. Tam bunları düşünürken annem içeri girdi. Ve "Kızım bu gün yeni okulunu gezeceğiz. Biliyorum istemi- annemin sözünü kestim ve "Anne ben bunların hepsini düşündüm. Ben yeni okulumu istiyorum. Ve gideceğim de." Annem, ben bunları anlatırken bana umutlu bir şekilde gülümsedi. Ve "Hadi o zaman ne bekliyoruz!" dedikten sonra anneme gülümseyip kıyafetlerimi giymeye koyuldum. Üstüme beyaz bir bluz, bluzun üstüne ise bordo bir sweatshirt giydim. Altıma ise hemen bir kot pantolon geçirdim. Sonra gözlerime eyeliner çekip biraz daha rengi belirginleşsin diye rimel sürdüm. Dudağıma da parlatıcımı sürdükten sonra anneme hazır olduğumu söyledim. Ve kapıyı kapatıp merdivenlerden indikten sonra arabaya bindik. Okul Üsküdar'da kocaman bahçeli ve ağırlık olarak mavi ve beyaz rengine sahip olan bir yerdi. Annemle müdürün odasına gittik. Müdür 25 ila 30 yaşlarında bir adamdı. Ve düzgün bir giyim tarzı vardı. Bana bakıp gülümsedi ve "Sen Yağmur olmalısın. Yağmur'cum ben Aydın. Ama bana Aydın abi diyebilirsin." Neden herkes direk makam adları yerine abla veya abiyi tercih ediyor? diye düşündükten sonra ortamın çok sessiz kaldığını düşünüp söze başladım. "Tamam Aydın abi. Peki okul nasıl bir düzene sahip? Diyip sözü uzattım. Biraz bilgi aldıktan sonra teşekkür edip okuldan ayrıldık. Okulun düzenini sevmiştim. Umarım içindeki insanları da beğenirim...