Nang lumubog ang araw

5

"Jerzy, Mahal Kita!!" hindi ko alam ang sasabihin...Ako'y natahimik... Ang bilis ng mga pangayayari.. Naupo ulit ako... Tahimik padin.. Nilapitan niya ako...

"Jerzy mahal mo pa ba ako? Hindi naman kita sinisisi kung hindi na." Hindi ko na pansin tumulo na pala ang aking mga luha.

"Mike dati mahal na mahal kita, High School pa lang tayo, ilang beses kong sinabi sayo yun, pero ano?anong ginawa mo? Binale wala mo lan. Kulang na lang magmakaawa ako sayo noon!!!".

Hindi ko na nagawang pigilan ang aking mga luha, patuloy itong tumutulo habang ako ay nagpapaliwanag.

"tapos ngayon sasabihin mo yan, ang labo mo, Paano? Kelan pa? Bakit ngayon lang?"

"Jerzy, sorry kung naging manhid ako noon, ang laki kong tanga noong pinakawalan kita, hindi ko din naman alam kung kelan nangyari, basta bigla ko nalang naramdaman, pero mahal mo pa ba ako?"

"hindi ko alam, oo na hindi, bakit ngayon pa!"

Niyakap niya ako, kinulong niya ako sa kanyang mga kamay. Gusto ko siyang itulak palayo pero hindi ko magawa. Iyak ako ng iyak. Hindi ko alam kung ano ba talaga. Iyak na ako ng iyak hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako, mahigpit padin ang pagyakap niya sa akin. Hanggang sa umaga na. Nauna akong nagising. Sa aking paggising siya ka agad ang aking nakita. Magkahawak ang aming mga kamay. Kung siya'y iyong titignan parang isang anghel na bumaba sa langit. Sinubukan kong tanggalin ang aking kamay sa kanyang kamay, ngunit siya ay nagising, sa pagmulat ng kanyang mga mata hinawakan ko ang kanyang mga pisngi at...

"sige matulog ka pa Mike"

"hindi okei na ako... ikaw? Nakatulog kaba ng maayos?"

"oo naman".

Unti unting bumukas ang pintuan. Bigla kaming naghiwalay.

"o kamusta na ang dating magkasintahan? Kayo na ba ulit?" tanong ni Troy. 

Hindi kami nagsasalita ni Mike. "HOY anong nangyari sa inyo?" tanong ulit ni Troy. 

"bahala nga kayo dyan, nakahanda na ang umagahan" dagdag niya. 

Nakaupo kami sa carpet. Una siyang tumayo, akala ko lalabas na siya. 

"Tara kain na tayo" aya niya sa akin. Inalalalayan niya ko sa pagtayo. 

[wow gentleman] sa isip isip ko.

[SA KITCHEN...]

"kamusta kagabi?" tanong ni Alice. 

"owtei naman". Sagot ko. 

"okei? Eh bakit namamaga yang mga mata mo?" sabi ni Christina. 

"hoy Mike anong ginawa mo kay Jerzy?" Tanong ni Troy. 

"wala noh". Sabi ni Mike.

 "puyat lang ako, nagkwentuhan kasi kami ni Mike kagabi eh" sagot ko. 

"o sha, tama na yan, kumain na tayo ng umagahan, luto ko yan!" sabi ni Stephen. 

"wow siguradong masarap yan" sabi ko. 

Pagkatapos kumain nagsama-sama ang boys sa sala, kaming girls sa kwarto ni Alice.

[SA KWARTO]

"anong movie meron ka Alice?". Tanong ni Christina. 

"madami diyan magtingin nalang kayo ni Emili diyan" sagot ni Alice. 

Dumeretso ako sa terrace ni Alice. At ako'y naupo. 

"hoy anong ginagawa mo diyan?" tanong ni Alice. 

"wala lang, nagiisip isip lang" sabi ko.

 "ano naming iniisip mo?" 

"madami" 

"hoy kilala kita, may problema ka noh? Anong nangyari sa inyo ni Mike kagabi? Ikaw talaga" tukso ni Alice. 

"wala noh" sabi ko. 

"hay naku itago daw ba, kilala kita noh" 

"oo na, sige na aamin na ako, eh kasi kagabi may nalaman ako" sagot ko. 

"oh tapos? Ano naman yung nalaman mo?" dumating si Meg. 

"o anong meron dito?" tanong ni Meg. 

"ah wala, basta magkwekwento nalang ako pag sigurado na ako, owtei?" sabi ko sa kanila. 

Kumatok si Thom. "Girls tara sa baba, nagkakasiyahan dun" aya ni Thom. 

"tara baba tayo girls" aya ni Christina. 

"sige sunod ako" sabi ko sa kanila. 

"sure ka Jerzy?" tanong ni Meg.

 "yup" 

"okay". 

Bumaba na silang lima. At ako nalang ang natira sa kwarto. Nahiga ako sa kama, pumikit, nagisip-isip.

"totoo kaya yung sinabi ni Mike kagabi? Bakit ngayon lang, kung kelan limot ko na siya, kung kelan naka move on na ako" tanong ko sa aking sarili. Patuloy kong tinatanong ang aking sarili kung anong dapat gawin.