Nang lumubog ang araw

7

***********

"hay at last dumating na din ako sa tagaytay"sabi ko sa sarili ko. 

Nakakapagod...toot toot, toot toot....

"I hope you're here with me" sender: Unknown. 

"Huh sino kaya ito?" I asked myself. 

Ako'y nagayos na para makatulog na dahil sobrang nakakapagod ang byahe nang biglang tumunog ang aking cellphone. 

May nagtext, "Jerzy, pwede ba tayong magkita?". 

"hu u poh?!?" I replyed...message sent...

sunod na tunog ng cellphone ko ay isa nang tawag, "hello? May I know who's on the line?" 

"si Mike to, pwede ba tayong magkita?" 

 "o Mike ikaw pala, nandito ako sa tagaytay ngayon eh, pero uwi din ako after 2 days, seminar kasi eh...if you want kita tayo paguwi ko dyan sa manila" 

"ah ganun ba? San ka nagiistay dyan? Kasi bukas punta din ako dyan...kung free ka, pwede ba tayong magkita?" 

"ah ganun ba? Sige try ko...ano naman gagawin mo dito?" 

"ah may recital kasi na magaganap bukas dyan, e we are one of the sponsors, kaya un.." 

"o sige try ko, ei sleep na me kakapagod kasi magdrive eh!" 

"ah ganun ba, sige bye, yngatz ka palagi ha." 

"owtei, ikaw din yngatz ka ha, good night!" 

then after that conversation natulog na ako kaagad...my seminar starts at 10 am..buti nalang nagising ako ng 8am, then pumunta na ako sa restaurant ng hotel, then I was surprised kung sino ang nakita ko, grabe, si Mike dito din nagcheck in sa hotel na tinutuluyan ko. Then tinawag ko siya,

"MIKE"

"O Jerzy"

"dito ka din? What a coincidence"

"buti nalang dito kami nagcheck-in at least magkasama tayo!" then we bought our foods and shared the same table.

"oo nga pala about dun sa tinext mo kagabi anong meron?" tanong ko sa kanya.

"nasa cloud 9 kasi ako kagabi, e ang daming stars, so naalala kita...kaya yun..."

"ohh that's why [sabay natawa ako]" sabi ko. "ei Mike una na ako may seminar pa ako ng 10"

"oh sure sure, kita tayo pagfree ka ha" then I waved goodbye.

Sa sobrang busy ko, nakalimutan ko nang itext si Mike, anyway, magtetext naman yun eh..

Yan at last tapos na ang 2 day seminar ko, I still have hours to spend here, bago ako umuwi ng Manila. Sabi ko sa sarili ko. [maitext nga si Mike] then I texted him...message sent...five minutes later...still no reply...[baka busy, hay ako na nga lang malilibot, kaya lang nakakatamad, wala akong kasama...hmp...dito na nga lang ako, magpahinga nalang ako]. Then, bumalik na lang ako agad sa room ko. 

[At last nagtext nadin si Mike]

sabi niya...

"hi Jerzy, muzta na? Still busy? Labas naman tayo"

"Eto bored, alang magawa eh, san naman tayo pupunta?" tanong ko kay Mike.

"Bahala na, don't worry di ka mabobored pag ako kasama mo, tara, I'll wait for you at the lobby"

"Yabang, sige see you in 30 minutes" right after that conversation, nagbihis na ako, and then off I go to see him. Im 5 minutes early,

"San na kaya siya?"

At last nandiyan na siya "Jerzy, lets go?" Kinuha niya ang kamay ko, and then off we go.

"1st destination: Horse back riding, ok lang ba sayo?"Tanong ni Mike.

"Sure, lets go!" Nung nakarating kami, isang horse Lang ang kinuha niya.

"Bakit isa lang?"Tanong ko kay mike.

"Para share tayo, para maturuan kita" sagot ni Mike.

"Sabi ko nga eh, sa bagay hindi ako marunong, sige na nga, pano ba?" [Wow ang sweet naman niya, tuturuan pa ako] [ang girlie mo jerzy, ang haba ng hair ko...] sabi ng konsensya ko. Then kinuha niya yung kamay ko tapos nilagay niya sa tagiliran niya.

"Humawak ka ng maigi, baka malaglag ka" paalala ni Mike sa akin.

"Opo, hahawak na po ng mabuti" sagot ko. Then, parang may nararamdaman ako, [is this true, talaga bang nagcacare siya sakin? Or is he just being a perfect gentleman?] Tanong ko sa sarili ko.

Time flys when I'm with him, no dull moments...After that, nagdinner kami and guess what sa Overlooking ng tagaytay kami nagdinner. How romantic, dinner under the stars.

"Jerzy, remember the time that I texted you na how I wish your with me that time, my wish came true" then he gave me a rose. A white one. Then nagstargazing kami, then, hinawakan niya yung kamay ko and said...

"Jerzy Thank you"

"Thank you for what? Dapat ako nga yung magthank you sayo." Then pauwi na kami sa hotel.

"Jerzy, thanks kasi binigyan mo ako ng chance na makasama ka ngayon!"

"Thank you din Mike. I'll never forget this day" then dumating na kami sa hotel, hinatid na niya ako sa room ko, and guess what dalawang room lang ang pagitan namin. Kaya nagkasundo nalang kami na sabay umuwi, magcoconvoy nalang kami...

The next day, we arrived at Manila at 3 pm. Umalis kasi kami ng tagaytay mga 12 kaya late na kami dumating. Hinatid niya ako sa house ko. Tapos umalis nadin siya agad.