TAKİP

SAPLANTI

MERHABA DEĞERLİ OKUYUCULARIMIZ, YENİ BİR BÖLÜM DAHA...🎉

YORUM YAPMAYI VE BEĞENMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN...👧_👧

"Yorum📝 + Oy👍 = Yeni Bölüm📃"

📖KEYİFLİ OKUMALAR..📖

( Multide Baran var!)

( Multideki şarkıyı bölüm boyunca dinleyebilirsiniz )

Hatırlatma;

Bir kaç saat sonra;

Son derse girmiştik ders Türk Edebiyatıydı. Ben yine sıkılmaya devam ediyordum her zamanki gibi. Hoca beni görüp 'defne konferans salonunda birkaç kitabım vardı onları alıp gelir misin?'dediğine ayağı kalktım ve sınıftan çıktım konferans salonuna gitmek için...

Barandan;

Derse hocadan sonra girmiştim hocada tahtadaki soruyu 'çöz' dedi ceza olarak .bende 'çözmem' diyip yerime geçerken hoca 'çözeceksin' diye ısrar edince 'çözmeyeceğim la anlamadın mı?dedim ve hocada herzamanki gibi beni dersten attı. Koridorda öyle boş boş dolanırken defneyi gördüm . merdivenden iniyordu peşinden ilerlerken ,konferans salonuna girdi .Bir şeyler aramaya başladı. Aradığı şeyi buldu ve arkasını döndü o sırada beni görünce şok oldu. Onunla konuşmam gerekiyordu .'defne konuşalım mı biraz' dediğimde 'derse gitmem gerek' dedi ve yürümeye başladı .'Defne yine noldu arabadaki tartışma yüzünden böyleysen bir daha olmaz söz ama sende şu edize dikkat et bir daha sarılmasın sana ,daha doğrusu hiç mi hiç sarılmasın !!sen benimsin' dediğimde gözlerini devirip 'uydurma nerden seninim ben ya kendi kendine gelin güvey olma sen bana kimin sarılıp sarılamayacağına karar veremezsin' dedi ve tekrar yürümeye başladı .kolundan tutup kendime çektim 'defne tamam bugüne kadar seni çok üzdüm ama artık farklı be güzelim seni üzmeyeceğim' 'baran farkında mısın seni üzmeyecem dediğinde bile beni üzüyorsun çünkü boş bu laflar inanmıyorum .tatilde de öyle diyordun ama bu sabah yine tartıştık ve bu böyle devam edecek çünkü sen benim sana olan sevgimi anlamıyorsun ve gereksiz konular açıyorsun sanki ben seni sevmekten vazgeçip edizi seviyormuşum gibi konuşuyorsun' dedi ve yürümeye devam etti.onu tutmamam için adımlarını hızlandırdı ve birde kapalı yer olduğundan daha fazla burda kalmak istemiyordu belliki ...kapıya gittiğinde açmaya çalıştı ve açamadı bi kaç kere daha denedikten sonra kapıyı yumruklamaya başladı o sırada ışıklarda kapandığında defne 'barannn' diye bir çığlık attı. hemen yanına koştum. Nefesini kesik kesik aralarla veriyordu,oldukça korkmuştu. Yere diz çöktü ,bende yanına çöktüm ve kafasını göğsüme yasladım. Ağlamaklı bir sesi vardı 'çıkart beni burdan çok karanlık' dedi ve boynuma sarıldı. Bu olayın arkasında kesin biri vardı. Defnenin buraya girdiğini gören biriydi ve onun kapalı alandan ve karanlıktan korktuğunu biliyordu. ama kim olursa olsun bu yaptığını ona kesinlikle ödeticem..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Barandan;

Defnenin sesi kesilmişti , yüzüne doğru baktığımda bayıldığını anladım. Defneyi yere uzatıp ayağa kalktım . Kapıyı sinirle tekmelemeye başladım. 'kimse yok mu lan !! kim kitlediyse bu kapıyı , onu bi buluyum...Açın la kapıyı ! diye bağırdığımda  birkaç saniye sonra dışardan ses geldi. 'Kitli mi kaldın evladım ? bekle açıyım kapıyı' dedi görevli . ben de defnenin yanına diz çöküp kafasını dizime yasladım ve uyandırmaya çalıştım. O sırada dışarıdaki görevli "anahtarı bulamadım odamdan alıp geliyorum." dediğinde, 'tamam lan çabuk ol ölcek kız' dedim ve telefonumu cebimden çıkartıp ambulansı aradım. O sırada görevli gelmişti ve tek tek anahtarları deniyordu , kapıyı açabilmek için. 10 dakika sonunda anahtarı buldu ve kapıyı açtı. o sırada dışarıdan ambulas sesi geldi ve bende defneyi kucağıma aldığım gibi yerden kaldırdım .Çıkışa doğru koştuğumda beni gören ambulans görevlileri hemen sedyeyi indirdiler . defneyi  yavaşça sedyeye yatırdım. Görevliler defneyi sedyeyle ambulansa bindirdiler. İlk yardımı yaparlarken ben dışarda bekliyordum. Bütün okul ayaklanmıştı ,herkes bahçeye çıkmış bize bakıyorlardı .ediz ise yanımda dikiliyordu. Ambulans görevlisi 'kim hastanın yanında gelecek' dediğinde ediz ve ben aynı anda 'ben' dedik  ve ardından edize ölümcül bir bakış attım. Eğerki defne bu halde olmuş olmasaydı ben bu edizi buraya gömerdim. Neyse ben edizi tınlamadan ambulansın kapısını açtım ve defnenin yanına bindim. Ambulans hareket ettiğinde görevli defne hakkında birkaç soru sordu .bende bildiğim kadarıyla cevapladım. Defne  halen baygındı ve bu hali beni çok endişelendiriyordu .Görevliye neden böyle  olduğunu sordum. Kapalı alan fobisi olduğundan ve astımı olduğu için uzun süre nefessiz kaldığındanmış. Bizi oraya kitleyeni bi buluyum onu anasından doğduğuna pisman edecektim.O anahtarı tutan parmaklarını kırıp eline verecektim .