Never Ending Road

Chapter 10

.January 28, 2024. Sunday.

Stephanie Mercado

July 01, 1989 - January 03, 2024

R.I.P

Pumunta si Jeron magisa sa puntod ni Paneng.. Umupo siya sa may damo at nagsimulang kausapin ito.. Naglagay rin naman siya ng sunflower dito..

"Hi beshie! :) Hay eto na ata ang araw na pinakakahinihintay mo o yung araw na katuparan na hinihiling mo.. I thank you so much talaga kasi I think you're always there.. Baka nga ikaw pa ang tulay namin.. Thank you kahit sobrang nagaway kami at nagkahiwalay kami.. Alam ko naman na you still have a kind heart.. Sorry rin if dati nung umuwi ka.. Masyado ata nabigyan kita ng sama ng loob.. You know.. I was not yet over kay Mika.. I thank you for being that matiisin girl na kahit hirap na hirap na sa sarili ay iniintindi pa rin ako.. Yung mga problema.. I thank your mother sa trust na binigay niya that I can be your husband :).. Pero eto ngayon magiging boyfriend na ng ibang tao.. Hay beshie.. I still remember the last pain that you felt.. Yung mga tawa mo na kahit ang layo natin sa isa't isa.. Basta thank you! Please stay beside us ah? With me and Mika.. Alam kong nandiyan ka na sa langit guiding us on our tadhana.. Smile there! :).. Sige hindi na ako tatagal pa.. Wish me luck nalang haha.. Bye beshie.." Sabi ni Jeron at tumayo na.. Ngumiti naman siya bago umalis

Hindi pa siya umuwi dahil may pupuntahan pa siya.. Eto na ang simula..

There's no combination of words

I could put on the back of a postcard

No song that I could sing

But I can try for your heart

Our dreams,

And they are made out of real things

Like a shoebox of photographs

With sepia-toned loving

Si Jeron ay naglakas na ng loob para humarana sa bahay ng Reyes.. Kahit alam niyang wala siyang boses at hindi siya masyadong marunong na mag gitara.. Sumubok pa rin siya.. Ang una namang nagpakita ay ang tatlong kapatid ni Mika..

Love is the answer.

At least for most of the questions in my heart.

Like: "Why are we here?", "And where do we go?",

"And how come it's so hard?".

It's not always easy,

And sometimes life can be deceiving

I'll tell you one thing

It's always better when we're together

Nagpakita naman na si Mika kay Jeron at ngumiti.. Nginitian din naman ni Jeron si Mika..

Mmm, it's always better when we're together

Yeah, we'll look at them stars when we're together

Well, it's always better when we're together

Yeah, it's always better when we're together

Sumilip na rin ang magulang ni Mika.. Habang tinutugtog ni Jeron ang gitara niya.. Siya naman ay nagsalita

"Miko, Mikole.. Sorry for breaking the trust that you have for me.. Alam kong nasa loob looban niyo na bakit nga ba hanggang ngayon ay napapatawad ni Ate Mika niyo si Kuya Jeron.. Actually.. Tanong ko din yan sa sarili ko.. Bakit nga ba.. Pero kay Mika.. Thank you.. Perry, sorry rin and thank you for still accepting me and for giving me the strength na maging positive pa rin.. Last Christmas.. Mika.. Nagaway tayo and all.. We said our goodbyes and iniwan kita.. Sorry if naging manhid ako at bigla nalang ako pumunta sa bahay niyo nung isang araw na parang walang nangyare.. Tita tito.. I know na sa simula ng lahat may trust din po kayo sa akin na hinding hindi ko masasaktan ang anak niyo po.. Sorry if nasaktan ko po siya.. Sorry po na katulad nga po kay Miko at Mikole.. Nawala ang tiwala niyo po dahil sa mga pinaggagawa ko po.." Sabi ni Jeron at walang reaksyon ang Reyes family sa mga pinagsasabi ni Jeron