"Ne demek Stiles hala uyanmadı!" dedim bas bas bağırarak.
Hastaneden çıktığımdan beri Stiles'a her gün o yeşilimsi sıvıdan aşılıyorlardı.
-----------------------------------------------------------
"Bu liken otu karışımı Nogitsune'yi durdurmasa da gücünü kontrol altına almamızı sağlıyor. Yani Stiles kendine gelince bir süre Nogitsune onu rahatsız edemeyecek." tuttuğum nefesimi verdim. En azından Nogitsune bir süre bizi rahatsız etmeyecekti.
-----------------------------------------------------------
"Nogitsune çok güçlü. Yapamadım. O-onu tutamadım. Ama Malia'yı öldürecekti. Yapamazdım. İzin veremezdim." göz yaşlarının akmasına aldırış etmeden konuşmaya devam etti.
"Ama oldu işte. Çok üzgünüm. Sizi koruyamadım. Allison'ı koruyamadım. Aiden'ı koruyamadım. Hepsi benim suçum. Bu olanların hepsi benim suçum. Etrafıma zarar vermekten başka yaptığım bir şey yok." derken sözleri kalbime bir bıçak gibi saplanıyordu.
-----------------------------------------------------------
"Seni seviyorum Malia. Iyiki benim yanımdasın, sen olmasan napardım bilmiyorum." dedim fısıldayarak.
"Bende seni seviyorum Stiles. Asla ama asla seni bırakmayacağım ve hep yanında olacağım." dedi Malia aynı şekilde.
Bu anı sonsuza dek yaşayabilirdim.
-----------------------------------------------------------
"Derek'in dediğine göre Nogitsune gitmeden önce bir B planı yapmış olabilir. Bir parçasını Stiles'ın zihninde bırakmış olabilir. Buna açık bir kapı bırakmak da diyebiliriz."
Tekrardan Stiles'ın zihnine girseniz?" dedi Liam.
"Daha önce de yaptınız, şimdi neden yapmayasınız?" Aslında dedikleri çok mantıklıydı. Neden olmasın ki?
-----------------------------------------------------------
"Oyun daha yeni başlıyor Stiles." çırpınmaya başladım. Bağırarak yardım istiyordum ama bağrışlarımın yanıtsız kaldığını biliyordum.
Nefes alamıyordum ve gittikçe daha da derine gidiyorduk. Ciğerlerimin patlayacağını hissediyordum. Boğuluyordum.
-----------------------------------------------------------
"Bana neler oluyor?" dedim.
"Bilmiyorum Stiles. Bilmiyorum..."
Stiles'ın ağzından:
Herkes Deaton'ın kliniğinde toplanmıştı. Bütün sürü ve Peter, hepimiz toplanmıştık. Gerçi Peter'ın neden burada olduğunu hala anlamamıştım. Ama Derek ona ihtiyacımız olduğunu söylemişti.
"Eee ne zaman başlıyoruz?" demişti Peter. Göz devirdim.
"Peter hazretleri sabırsızlanıyor mu?" dedim.
"Evet bir sorun mu vardı Stilinski? Yoksa sana Nogitsune mi demeliydim?" diyerek bana yaklaştı.
"Sana nasıl güveniyim?" dedi tehditkâr bir ifadeyle. Gözlerimi kıstım ve cevap verdim.
"Güvenmek zorunda degilsin. Hiç kimse güvenmek zorunda değil ama güvendiler. Çünkü kimsenin başka çaresi yok." derin bir nefes verdim. Kelimelerimi toparladım ve devam ettim.
"Çünkü Nogitsune hepimiz için geliyor ve onu durdurmanın tek yolu bu. İster güven ister güvenme ama eninde sonunda bize yardım ediceksin." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Angel Of Darkness
FanfictionBenim gittiğimi düşünüyorlardı. Beni öldürdüklerini düşünüyorlardı. Oysaki onlara söylemiştim oniyi öldürebilirlerdi ama beni, beni? Ben bin yaşındayım ve beni ÖLDÜREMEZSİNİZ!!! Gerçekten bir tilkiye güvenmemeyi öğrenmeliler. Kimse bana engel olamay...
