Benim gittiğimi düşünüyorlardı. Beni öldürdüklerini düşünüyorlardı. Oysaki onlara söylemiştim oniyi öldürebilirlerdi ama beni, beni? Ben bin yaşındayım ve beni ÖLDÜREMEZSİNİZ!!!
Gerçekten bir tilkiye güvenmemeyi öğrenmeliler.
Kimse bana engel olamay...
Stiles, iyi misin?" Hayır değildim. Hemde hiç değildim. Bana kaostan başka hiçbir şey getirmeyen ve hayatımı mahveden bir ruhla kendi zihnimde sıkışmış kalmıştım. Nasıl iyi olabilirdim ki?
"Söz ver Scott. Lütfen..." sonlara doğru sesim kısılmıştı ama onun söz verdiğini duymak istiyordum.
"Söz..."
Scott'ın ağzından:
Gözlerimi aniden açtım. Derin bir nefes alarak demir küvetten çıktım. Stiles ve Malia'nın da çıktığını gördüm.
"Ç-çocuklar siz i-iyi misiniz?" dedim. İkiside kafasını salladı.
Burası bembeyaz bir odaydı. Dev bir otoparka benziyordu. Ancak burada hiç araba yoktu ve etraf konser yeri gibi beyaz parlak ışıklarla aydınlatılmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.